Πηλιορείτικες παροιμίες και φράσεις (2)

Πηλιορείτικες παροιμίες και φράσεις (συνέχεια)

    J     Άδειου σακί δε στέκετι, γιουμάτου δε λυγάει. (Π)

J     Άλλους λέει του μακρύ τ’ κι άλλους του κουντό τ’. (Φ)

J     Άμα κάνανι ούλες οι μέλισσις μέλι, θα κάνανι κι οι αγρικουμπάνοι. (Π)

J     Αρριβώνιασι (ή παντρεύτ’κι, έφυγι κλπ) κι άκ’σα ‘γώ. (Φ)

J     Ας είν’ καλά του ινάτ’ σ’. (Φ)

J     Βάνου του νιρό στ’ αυλάκι. (Φ)

J     Βγήκι λάδ’! (Φ)

J     Βρήκι κι τα πιρνάει. (Φ)

J     Γέρους γάιδαρους, κινούργια πιρπατ’σιά. (Π)

J     Γίν’κι η νίλα τ’ Μουάμεθ. (Φ)

J     Γραιουτραμουντάνα, τέσσιρα πουδάρια αντάμα. (Π)

J     Γρέκιασις μες στου μαγαζί. (Φ)

J     Είνι καράβ’ τ’ς υπουμουνής. (Φ)

J     Έριξα άδγεια να πιάσου γιουμάτα. (Π)

J     Έφκιασι μια τρύπα στου νιρό. (Π)

J     Ζήτου απ’ καήκαμι. (Φ)

J     Θ’κό μ’ είνι του γουμάρ’ κι του κάνου ότ’ θέλου. (Φ)

J     Θέλει νόμου-τρόπου να γίν’ του θ’κό τ’. (Φ)

J     Ι Γιάνν’ς (ή Γιώργους, Θανά’ης, Λ’ιας κλπ) κι του γουμάρ’, θέλ’νε κι τα δυο σαμάρ’. (Π)

J     Ι λουλός λουλούδια κι ι παλαβός τραγούδια. (Π)

J     Κ’τσά στραβά, θα τα καταφέρου. (Φ)

J     Καθαρός ουρανός, αστραπές δε φουβάτι. (Π)

J     Καλιβώνει ψύλλου τουν ανήφουρου. (Π)

J     Λύθ’κι στα γέλια. (Φ)

J     Μακριά τα ξηράδια σ’. (Φ)

J     Μάνε-μάνε σι κριμούν κουδούνια. (Φ)

J     Μαύρα μάτχια κάναμι να σι δούμι. (Φ)

J     Μη ρίχτεις λάδ’ στ’ φουτχιά! (Φ)

J     Μην αγαπάς Δρακιώτ’σσα μήτι Λαυρεντοπούλα, αγάπα Πορταρίτισσα νάχει τα νάζια ούλα! (Φ)

J     Μπούλουσ’ του καπάνι σ’.(Φ)

J     Ότ, τ’ φανεί τ’ Λουλουστιφανή. (Π)

J     Πήρι τ’ν κάτ’ βόλτα. (Φ)

J     Πιρίμινι μ’τζουρ’ να γιέν’νε τα μούρα. (Π)

J     Πχιάστ’κι ντιπ Κώτσιους! (Φ)

J     Σαπούνι - χαλβάς, τόφαγε ι αγάς! (Π)

J     Σάρα τα πουρτέλια. (Φ)

J     Στουν κόμπου κι στου στάχυ, γαμώ τη μάνα απ’ τάχει. (Π)

J     Σφίξ’τ’ τα λουργιά. (Φ)

J     Τ’ χάριζαν έναν γάιδαρου κι αυτός τουν κοίταζει στα δόντια. (Π)

J     Τα θ’κά σας είνι σύκα κι λιγών’νει, τα θ’κά μας καρύδια κι βρουντούνι. (Π)

J     Τα κιαρατά τ’ τα δίφουρα. (Φ)

J     Τέτοια χάδια Στεφανή μ’, δεν τα χάφτει το μ**νί μ’! (Φ)

J     Του Ρηνιώ τ’ Αντώνη του πιτρουχιλιδόνι, του γιέλασαν κι τ’ δώσανε τουν μπούφου κι του γκιώνη! (Φ)

J     Φ’λάξ’ απ’ τα πισινά τ’ γαϊδάρ’ κι απ’ τα μπρουστινά  τ’ς  γ’ναίκας. (Π)

J   Φουτιά απ’ σ’ έκαψι. (Φ)