Η πανήγυρις των Άνω Λεχωνίων

Εφημερίδα ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ
Βόλος Σάββατο 30 Ιουνίου 1901

Εφημερίδα ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ
Βόλος, 1-7-1927

Στο παρακάτω απόκομμα της ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ μας δίνονται πληροφορίες για το καφενείο του Πάτρα που αρχικά βρισκόταν πάνω από την πλατεία και στο δρόμο προς Άγιο Βλάσιο απέναντι από το καφενείο του Ηλία (σήμερα Φουτζόπουλου). Αργότερα όπως φαίνεται και στην καταχώρηση, μετακόμισε στ' ανατολικά της πλατείας στο κτήριο της "Μαρίτσας", δίπλα από το τσαγκαράδικο του Τσουρέλη. 

Εφημερίδα ΘΕΣΣΑΛΙΑ
Βόλος, 4-7-1933

Άγιοι Ανάργυροι

Όπως ήταν ο ενοριακός Ναός παλιά -από την ίδρυση ως την καταστροφή του από τους σεισμούς του 1955.

Ο Ζωσιμάς Εσφιγμενίτης μας δίνει πληροφορίες
για το μοναδικό ναό των  Άνω Λεχωνίων
(Πέρα Λεχώνια , ανατολική συνοικία)
στο περιοδικό του Η ΦΗΜΗ το 1887

Στο πάνω μέρος διακρίνεται ο ναός
 (χωρίς τα κυπαρίσσια)

Ο ναός στην κορυφή (με τα κυπαρίσσια)

Ο ναός στην κορυφή
 (με τα κυπαρίσσια και τον τάφο των Κοκοσλήδων)

Και όπως είναι σήμερα...

Η παλιά ανενεργή κρήνη
που βρισκόταν αρχικά στη διασταύρωση 
του δρόμου
προς τον Άγιο Βλάσιο και το  ναό
και σήμερα βρίσκεται παραπάνω
δίπλα στην παλιά δεξαμενή,
αφιερωμένη στους Αγίους Αναργύρους.

Περισσότερα  (ΕΔΩ)

Αρχοντικό Νικολαΐδη-Κασσιόπουλου

Το αρχοντικό Νικολαϊδη-Κασσιόπουλου βρίσκεται στο βόρειο μέρος του χωριού, στην οδό Δημ. Ιατρίδη, κοντά στο δρόμο που ανεβαίνει προς Άγιο Βλάσιο και στην αρχή του μονόδρομου στην καθόδο. 

Είναι ένα μεγαλόπρεπο νεοκλασικό κτίριο. Χτίστηκε περίπου το 1900, απέναντι από το τζαμί των Λεχωνίων. (Στην παλιά φωτογραφία των Άνω Λεχωνίων του 1900 διακρίνεται η θεμελίωσή του, ανατολικά του τζαμιού). 

Πρώτος ιδιοκτήτης του ήταν ο Νικόλαος Νικολαΐδης, βολιώτης στην καταγωγή και έμπορας καπνού στην Αίγυπτο. Ο γυναικάδελφός του Ξενοφών-Αλέξανδρος Χατζηλάζαρος, διευθυντής του θεσσαλικού σιδηρόδρομου, είχε την ευθύνη για το κτίσιμο του σπιτιού. Το χτίσιμο έγινε πιθανόν από Ιταλούς τεχνίτες που εργάζονταν στο σιδηρόδρομο. Τα κουφώματα ήρθαν από την Τεργέστη και οι νταντέλες της σκεπής από το εργοστάσιο Αλατίνη της Γαλλίας. 

Το 1916 κατοικήθηκε από τις οικογένειες Νικολαΐδη και Χατζηλαζάρου. Οι αδελφές Τερψιθέα Νικολαΐδη και η Ελένη Χατζηλαζάρου έζησαν στο σπίτι ως το 1947.

 Το 1942, στα χρόνια της γερμανικής κατοχής, μέρος του σπιτιού κατοικήθηκε από Γερμανούς (από την Κομαντατούρ). Όταν έφυγαν οι Γερμανοί άφησαν την περιοχή στους Ιταλούς. Οι Ιταλοί δεν κατοίκησαν στο σπίτι, αφού έμεναν σε σκηνές.

 Πριν το 1940 πέθανε η Τερψιθέα Νικολαΐδη. Μετά το θάνατο της Νικολαΐδη, η αδελφή της, Ελένη, μετακόμισε στο Βόλο. Το 1967 πέθανε η τρίτη αδελφή τους Ουρανία Βαβάγκα κόρη του Φίλιππου και της Μαριγώς Αθαν. Κοκοσλή, σύζυγος του Κων-νου Κασσιόπουλου από την Τσαγκαράδα. Μετά το θάνατο και της Χατζηλαζάρου το σπίτι περιήλθε στο Δημήτριο ή Μήτσο Κασσιόπουλο, γιο της Ουρανίας, πολιτικό μηχανικό και σύζυγο της Καίτης Αθαν. Γκλαβάνη (1907-1955). Αυτός αναπαλαίωσε το αρχοντικό το 1965 και το είχε ως εξοχικό. Βέβαια μετά την επισκευή-αναπαλαίωση προστέθηκαν ή αφαιρέθηκαν κάποια στοιχεία, όπως π.χ. η κωνοειδής μεταλλική  στέγη του κλιμακοστασίου.

Φωτογραφία του 1958 που διακρίνεται το αρχοντικό με τον κώνο,
πριν την επισκευή

Χωρίς τον κώνο

Κάποια εσοχή στον εξωτερικό τοίχο του μαντρότοιχου έμεινε, από την εποχή που έφθαναν ως το ποτάμι τα  βαγόνια του τρένου (ΕΔΩ) για να φορτοεκφορτώσουν αλεύρι και σιτάρι από το μετέπειτα εργοστάσιο -παγοποιείο- του Δημόπουλου, που λειτουργούσε τότε και ως μύλος των Αφών Κοκοσλή (ΕΔΩ). Στην εσοχή έμπαινε το κλειδί της γραμμής και οι ράγες διέρχονταν τη σημερινή οδό Δημ. Ιατρίδη, καταλήγοντας στο σταθμό. 

Σήμερα ανήκει στη θετή του κόρη του Κασσιόπουλου Μαριάννα Χατζοπούλου. Κατοικείται λίγες μέρες το χρόνο, κυρίως καλοκαίρι. 

Το αρχοντικό αποτελείται από το ισόγειο και έναν όροφο. Περιστοιχίζεται από ένα μεγάλο και πολύ όμορφο κήπο με κιόσκι και πολλά φυτά. 

Είναι ένα από τα ομορφότερα αρχοντικά των Λεχωνίων και βρίσκεται σε καλή κατάσταση.

Η εσοχή στον μαντρότοιχο, όπου υπήρχε το κλειδί της γραμμής
 (αναστροφή της μηχανής). 

Λόφος Γορίτσας

Περί της αρχαίας πόλης που βρισκόταν στο λόφο της Γορίτσας

(Εφημερίδα ΘΕΣΣΑΛΙΑ, Βόλος, Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 1937)