Ο αρχαιολογικός χώρος Νεβεστίκι

Ο αρχαιολογικός χώρος του λόφου Νεβεστίκι στα Λεχώνια, καθώς και οι υπόλοιποι αρχαιολογικοί χώροι της Μαγνησίας.

 (χαρακτηρισμός- διατήρηση- περιφρούρηση))

Εγκαίνια τρένου 1895

Τα εγκαίνια του τρένου στις 12 Οκτωβρίου 1895. Η φωτογραφία είναι μπροστά στον τότε σταθμό των Άνω Λεχωνίων και το ρεπορτάζ-κείμενο από τον "ΠΡΟΜΗΘΕΑ" του Ζωσιμά Εσφιγμενίτη.

Περιοδικό "Προμηθεύς" έτους 1985, Ζ΄,σελ 703

Τα αυθημερόν εγκαίνια στο Βόλο 
(Αρχείο Νικ. Μαστρογιάννη)

Πάλι η φωτογραφία των εγκαινίων στα Α. Λεχώνια
(με καλύτερη ανάλυση-από το αρχείο Νικ. Μαστρογιάννη)

"Άνοιξη στο Πήλιο"

Ο Στρατής Μυριβήλης σε μια από τις επισκέψεις του σε Βόλο και Πήλιο πέρασε κι απ' τα Λεχώνια. Σταμάτησε και φιλοξενήθηκε στην οικογένεια Σαράφη στα Κάτω Λεχώνια, που είχε τρεις κόρες νεαρές-νεράιδες τότε.(Η ίδια οικογένεια είναι ευεργέτιδα των Κάτω Λεχωνίων με την δωρεά οικοπέδου του Νηπιαγωγείου, λεωφορείου μεταφοράς μαθητών κ,ά.) 

Εμπνευσμένος από τη φύση της περιοχής, αλλά και την ομορφιά, έγραψε το παρακάτω απολαυστικό κείμενο με τις εντυπώσεις του, που υπάρχει στο βιβλίο

 "Απ' την Ελλάδα" - Εκδόσεις Εστίας, 1982 -Σελίδες 227-233

Οι αδελφές Σαράφη με την Σοφία Τοπάλη και τη Ρίτα Καβούρα.

Η Φρούτα Σαράφη 

Η Κατίνα Σαράφη

Και πάλι η ...Φρούτα Σαράφη

Ο Χρόνης Μπασδέκης για το 1854

Μαρτυρία του Χρόνη Μπασδέκη για τους νεκρούς και τραυματίες πολεμιστές 

στις μάχες του 1854 

Βόλος, Νοέμβριος 1881

Η Επανάσταση του 1854 (επίλογος)

Η συνέχεια από το προηγούμενο "Η Επανάσταση του 1854 (3)"

1) Η αποτυχία ...

(Π. ΚΑΡΟΛΙΔΟΥ-ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΙΣΤΟΡΙΑ-ΤΟΜΟΣ Δ΄-521-522)

Ο αρχηγός του επαναστατικού κινήματος
 του 1854,
προμυριώτης Νικ.Φιλάρετος

2) Η αντίθεση ή Φιλάρετος vs Γαβριήλ:

Πρώτος ο Φιλάρετος ξεσήκωσε το Πήλιο όπου μετά από τον ενθουσιώδη λόγο του οι πρόκριτοι δημοσιεύσανε την προκήρυξη:

«Οι υποφαινόμενοι πρόκριτοι των χωρίων Λαύκου και Προμυρίου, μή δυνάμενοι πλέον να υποφέρωμεν τον πρό τεσσάρων αιώνων δουλικόν ζυγόν και τας φρικτάς συνεπείας του, Μην ανεχόμενοι πλέον να βλέπωμεν την ιεράν ημών θρησκείαν εμπαιζομένην, την δε τιμήν εξυβριζομένην και την περιουσίαν ληστευομένην δια διαφόρων διαρπαγών ανήκουστων και συνεχών ως και την ζωήν ημών αυτήν κινδυνεύουσαν καθ’ εκάστην. Ακούσαντες δε ότι και οι λοιποί αδελφοί μας Ηπειρώται, Θεσσαλοί και Μακεδόνες έδραξαν τα όπλα κατά της ανόμου Τουρκίας, δράττομεν και ημείς αυτά επίσης και κηρύττομεν ενώπιον Θεού και ανθρώπων και εν ονόματι της Αγίας Τριάδος, ότι είμεθα αποφασισμένοι να πολεμήσωμεν μέχρι τελευταίας πνοής, υπέρ της θρησκείας, της πατρίδος και της ελευθερίας μας. Εγειρόμενοι αυθορμήτως, καταβαίνομεν εις τον βαρύν μεν αλλ’ ένδοξον αγώνα.»

Μια μέρα κι ενώ ο Φιλάρετος ήταν έξω απ’ την Αργαλαστή, οι σκοποί τον ειδοποίησαν πως μια ομάδα ανθρώπων πλησίαζε. Τα παλικάρια ειδοποίησαν πως είναι  επικεφαλής ένας ιερέας, γέροντες και γυναικόπαιδα. Όταν έφτασαν και συνομίλησαν με τον αρχηγό, του έδειξαν τη γραπτή εντολή του δεσπότη Γαβριήλ που είχε μαζί του ο ιερέας με την εντολή να τη διαβάσουν στο εκκλησίασμα:

«Οι Τούρκοι παντού νικούν. Είναι απειράριθμοι. Οι χωρικοί οφείλουν να στείλουν από δύο νοικοκυραίους, τους καλύτερους, στο Βόλο να προσκυνήσουν τον Πασά. Σπεύσατε λοιπόν και πληροφορήσατε τον λαόν να μην απατηθή από ψευδείς λόγους. Πασχίσατε, ας φανούν αντάρται. Να τους πείσητε ν’ αποχωρήσουν, διότι θα γίνουν αιτία καταστροφής σας. Αν σας παραβιάσουν καλέσατε απ’ εδώ στρατεύματα και χτυπήσατέ τους κι εσείς. Να βάλετε εις τα οσπίτιά σας επάνω, ήτοι να υψώσητε, από ένα μανδύλι κόκκινο, δια να γνωρίζουν, ότι είναι εκεί πιστοί υπήκοοι.»

Ο Φιλάρετος με κατάρες, το έσκισε ποδοπατώντας το...

Η Επανάσταση του 1854 (3)

Η συνέχεια από το προηγούμενο "Η Επανάσταση του 1854 (2)"

Η επαναστατική σημαία των χωριών Λαύκου και Προμυρίου του 1854. 

Σημαία με άσπρο πανί και σταυρό στη μέση περιτριγυρισμένη από γαλάζια λουρίδα και την ανορθόγραφη επιγραφή :

«1854

ΕΛΛΗΝΙΚΗ

ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ

ΣΗΜΑΙΑ ΛΑΥΚΟΣ - ΜΠΡΟΜΥΡΙ»

(Σημαίες Ελευθερίας -Αθήναι, 1996- Ιστορική και Εθνολογική Εταιρεία)

Επιστολές -εκθέσεις του Νικ. Φιλάρετου προς την κυβέρνηση. Δείχνουν ακριβώς τη δύσκολη κατάσταση στην οποία βρίσκονταν οι επαναστάτες του Πηλίου:

 

 Και το υστερόγραφο του ζαγοριανού καθηγητή του Οθωναίου Πανεπιστημίου Αθηνών, Θεόδωρου Αφεντούλη που ήταν από τους πρώτους που πίστεψαν και οργάνωσαν αυτό το επαναστατικό κίνημα στην Αθήνα για την απελευθέρωση της Θετταλομαγνησίας:

Συνέχεια στο "Η Επανάσταση του 1854 -επίλογος"

Η Επανάσταση του 1854 (2)

Η Επανάσταση του 1854 (2)

Η συνέχεια από το προηγούμενο "Η Επανάσταση του 1854 (1)"

Αντίγραφο από 

"Νεωτάτη Γενική Ιστορία" Δ΄ συμπληρωματικός τόμος - Γεωργίου Κρέμου - Εν Αθήναις 1890 -σελίδες 1122-1127

Συνέχεια στο "Η Επανάσταση του 1854 (3)"

Το σιτάρι των Αγίων Θεοδώρων

Ο κοντοχωριανός μας ιστοριοδίφης συγγραφέας Κώστας Λιάπης, έγραψε και για το έθιμο του "σ'ταριού τ' Αϊ Θουδώρ'" στο -με πολλές ανατυπώσεις- βιβλίο του "ΩΡΕΣ ΤΟΥ ΠΗΛΙΟΥ":

Επίσης δείτε (ΕΔΩ) παλιότερη δημοσίευση 
και φυσικά κι (ΕΔΩ) τη σχετική δημοσίευση από το εξαιρετικό πηλιορείτικο ιστολόγιο "ΦΙΡΙΚΙ".

Η Επανάσταση του 1854 (1)

Μάρτης και σε λίγες μέρες θα θυμηθούμε και θα γιορτάσουμε τιμώντας την Επανάσταση του 1821. Σε παλιότερες δημοσιεύσεις είπαμε για την Επανάσταση στον τόπο μας από το 1821 ως το 1827 και το άδοξο τέλος, αφού η πολυπόθητη λευτεριά δεν ήρθε, όπως συνέβη στην υπόλοιπη Νότια και Κεντρική Ελλάδα. 

Σήμερα θα δούμε τα επαναστατικά γεγονότα ενός και πάλι αποτυχημένου ξεσηκωμού στο Πήλιο το 1854 και ακριβώς τέτοιες μέρες. Για τον αγώνα αυτόν έχουν γράψει πολλοί ιστορικοί.  

Εδώ αρχικά έχουμε μια συνοπτική καταγραφή αυτού του επαναστατικού γεγονότος και το άδοξο τέλος του:

(αντιγραφή από "Ο Βόλος στο πέρασμα του χρόνου" σελ 31-32, έκδοση ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ)
Συνέχεια στο "Η Επανάσταση του 1854 (2)"

Γεγονότα της πηλιορείτικης Επανάστασης του 1821

Γεγονότα στην πηλιορείτικη Επανάσταση του 1821, όπως τα έγραψε ο Ρήγας Καμηλάρις το 1897, στο βιβλίο του. 

α) Η άλωση των Λεχωνίων και ο θάνατος των γυναικών των Τούρκων:

β) Τα άγνωστα επαναστατικά και γεγονότα στο Πήλιο που δεν καταγράφηκαν όλα αναλυτικά:

 γ) Οι φοβέρες του Κυρ. Μπασδέκη προς τους Τούρκους του Κάστρου και ο τραυματισμός του:

Καλή Σαρακοστή!

Καλή Σαρακοστή, με δύο επίκαιρες τοιχογραφίες του Παγώνη από την Αγία Μαρίνα Κισσού του 1802:

Ο χριστιανός ο ανεξομολόγητος

Η πονηρά εξομολόγησις 

Επίσης για τη Σαρακοστή, δείτε κι (ΕΔΩ)

Αποκριά!

Καλές Απόκριες μ' ένα επίκαιρο ποίημα του σπουδαίου δημοσιογράφου 

και Δ/ντή της ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ, Τάκη Οικονομάκη.

 (Στην εφημερίδα υπέγραφε ως "Εφήμερος" ενώ στα ποιήματά του ως "Τάκης Σαρακηνός") 

Ε. Α. Σοφοκλής (1)

Σοφοκλής Ευαγγελινός Αποστολίδης: Ένας πηλιορείτης καθηγητής στην Αμερική

 Στην εφημερίδα ΛΑΪΚΗ ΦΩΝΗ (Βόλος 2-10-1934) ο γνωστός επίσης τσαγκαραδιώτης λόγιος Γεώργιος Αδρακτάς, γράφει για τον συμπατριώτη του Σοφοκλή: 

 

Επίσης διαβάστε:

Σοφοκλής Ευαγγελινός Αποστολίδης 

Ο πρώτος Ελληνας καθηγητης του Χάρβαρντ από την Τσαγκαράδα

--------------------------------

(Αντιγραφή από την εξαιρετική κοινότητα-δημιουργία του φίλου Αντώνη Ζ. http://www.facebook.com/MagnesiaStoPerasmaTouChronou)

Λίγο καιρό πρίν, κάπου πήρε το μάτι μου μιά τελετή προς τιμή του Σοφοκλή Ευαγγελινού Αποστολίδη. Του πρώτου έλληνα καθηγητή του Harvard, από την Τσαγκαράδα! Δεν ήταν λοιπόν μόνο η Αίγυπτος και η Αυστρία οι περιοχές 
που πηλιορείτες αρίστευσαν μακρυά από τον τόπο τους. Ο Professor Sophocles E. A. (όπως ήταν γνωστός στους αμέρικάνικους ακαδημαικούς κύκλους, ήταν μαθητής του Ανθιμου Γαζή στην Σύρο (όπου είχε καταφύγει ο Γαζής μετά την αποτυχημένη επανάσταση το 1828). Εκεί γνωρίζεται με τον αμερικανό ιερέα Josiah Brewer προτείνει στον νεαρό Ευαγγελινό Αποστολίδη να φύγει για τον νέο κόσμο.

Μετά από αρκετό καιρό και αφού περασε από πολλά πανεπιστήμια διορίστηκε σαν Tutor of Modern Greek (Δάσκαλος της νέας ελληνικής γλώσσας) στο Harvard in 1842.Το 1860 προήχθη σε Καθηγητή της Αρχαίας, Μεσαιωνικής και Νέας Ελληνικής Γλώσσας.
Ο Σοφοκλής εργάστηκε επιμελώς για την ελληνική γλώσσα και την ιστορία της, κερδίζοντας τον σεβασμό και τον θαυμασμό όλων
για την πολυμάθεια, το πνεύμα του, την ευγένεια, και ακόμη και για πολλές εκκεντρικότητες του, όπως η αγάπη του για τα
κοτόπουλα που τον είχε γύρω στο μικρό διαμέρισμά του!...

Ηταν πολυγραφώτατος και μια λίστα των βιβλίων του μπορείτε να δείτε και να διαβάσετε στο
http://archive.org/search.php?query=creator%3A%22Sophocles%2C+E.+A.+%28Evangelinus+Apostolides%29%2C+1807-1883%22

Ένα ενδιαφέρον σημείο είναι ότι ο Σοφοκλής έγραψε την πρώτη Νεοελληνική Γραμματική, με τον τίτλο Romaic or Modern Greek Grammar (Γραμματική της Ρωμαίικης δηλαδή της Νεοελληνικής, α’ έκδ. 1842, β’ έκδ. 1857), που δεν ήταν μόνο γραμματική αλλά και συντακτικό. Με μεγάλη μαεστρεία δείχνει την συνέχεια της ελληνικής γλώσσας από την Αρχαία στην Βυζαντινή και στην Νεοελληνική. Ο καθ. Γλωσσολογίας του Παν. Αθηνών Θανάσης Νάκος λέει ότι

"Σε ό,τι αφορά τη σύνταξη, η πραγμάτευση πολλών φαινομένων από τον Σοφοκλή είναι εφάμιλλη (ή κάποτε ξεπερνά) την πραγμάτευση "
των αντίστοιχων φαινομένων, ακόμη και εκείνων που θεωρούνται τα δυνατά σημεία, στο μοναδικό έγκυρο (μέχρι σήμερα, που γράφτηκε
επί ελληνικού εδάφους) Νεοελληνικό Συντακτικό «Νεοελληνική Σύνταξις, της Κοινής Δημοτικής» είναι ο τίτλος), του άλλου, Θεσσαλού επίσης, «διδασκάλου του γένους», του Αχ. Τζάρτζανου (α’ έκδ. 1928).Το δυστύχημα είναι ότι ο Τζάρτζανος -που, βέβαια, αγνοούσε το έργο του Σοφοκλή-, «έκλεψε», αθελήτως, από τη δόξα του, δεδομένου ότι ο Τζάρτζανος και όχι ο Σοφοκλής θεωρείται σήμερα ο συγγραφέας του πρώτου νεοελληνικού συντακτικού (συντακτικού της δημοτικής)΄

Τέλος δείτε κι (ΕΔΩ)