Ο δάκαλος Μαυράκης

Ο Χαρίλαος Μαυράκης ήταν ένας από τους πολλούς δασκάλους που πέρασαν κατά καιρούς από το Δημοτικό σχολείο του χωριού. Έχει μείνει όμως στη μνήμη των «παιδιών» εκείνης της εποχής (όσων βρίσκονται ακόμη στη ζωή) σαν τον παιδαγωγό που έδωσε ό,τι καλύτερο στην εκπαίδευση της περιοχής.
Ήρθε στο ενιαίο τότε Σχολείο των Λεχωνίων το γνωστό «Τοπαλέικο», το σχολικό έτος 1926-27. Διέμενε στο σχολείο ( με τον πατέρα του ,στο ιδιαίτερο δωμάτιο του δασκάλου) αρχικά και μετά στα Άνω Λεχώνια στις οικίες Σοφ. Αλπάκη, Δημ. Χριστοδούλου και στο αρχοντικό Κοντού.
 Ήταν δάσκαλος αυστηρός σε όλες τις πράξεις του. Βοήθησε πολύ τους μαθητές ειδικά στις δύσκολες περιόδους. Ανασυγκρότησε το σχολείο (και το παράρτημα των Α΄-Β΄ τάξεων στα Άνω Λεχώνια) μετά την Κατοχή και το διηύθυνε ως το σχολικό έτος 1951 που πήρε σύνταξη.
Διετέλεσε Πρόεδρος των δασκάλων του νομού:

Ο Μαυράκης δεν ήταν Πηλιορείτης, αφού καταγόταν από τα Κανάλια Καρδίτσας. Έγινε όμως, αφού έζησε εδώ και παντρεύτηκε σε μεγάλη ηλικία την ευκατάστατη  μακρινιτσιώτισσα δασκάλα Ανδρομάχη Βατσαρέα. Η Ανδρ. Βατσαρέα-Μαυράκη είναι η γνωστή ευεργέτιδα της Μακρινίτσας αφού κληροδότησε στην τότε κοινότητα, το πατρικό της σπίτι το γνωστό Αρχοντικό Μαυράκη- Βατσαρέα όπου σήμερα στεγάζεται το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπ/σης. Η ίδια δώρισε και το παντοπωλείο Θεόφιλου στην πλατεία με τοιχογραφίες του γνωστού ζωγράφου.

Ο δάσκαλος Χαρ. Μαυράκης πέθανε στην Αθήνα στα 1983.

Η πρώτη γιορτή λήξης με Διευθυντή το δάσκαλο Μαυράκη, 

από τον "ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ" της 1ης Ιουλίου 1927: