Απαγωγή ἐν Λεχωνίοις !

Ρομαντικωτάτη ἀπαγωγή ἐν Λεχωνίοις

Τί ἐμηχανεύθη Ἰταλός μηχανικός διά νά ἀπολαύση ἄγουρον φροῦτον τῆς ἐν λόγω καρποφόρου περιοχῆς.

Ρομαντικωτάτη ἀπαγωγή καί μέ σειράν αἰσθηματικῶν ἐπεισοδίων ἐγένετο χθές τό ἀπόγευμα ἐν Λεχωνίοις.

Εἷς Ἰταλός ἐργαζόμενος ὡς μηχανικός ἐν τή κατασκευαζομένη γραμμή τοῦ σιδηροδρόμου Μηλεῶν –Λεχωνίων, εἶχεν ἐνοικιάση πρό πολλοῦ ἐν Ἄνω Λεχωνίοις οἰκίαν, ἔνθα διέμενε μετά τῆς οἰκογενείας του. Παραπλεύρως ὅμως τῆς οἰκίας ταύτης ἐκάθητο ἡ οἰκογένεια τοῦ ἰδιοκτήτου της οἰκίας, μεθ’ ἦς ὁ Ἰταλός δέν ἤργησεν νά γνωρισθῆ καί συνδεθῆ διά τοιαύτης στενῆς φιλίας, ὥστε νά προσφερθῆ ἄνευ οὐδεμιᾶς ἀμοιβῆς νά διδάξη εἰς τήν δεκαπενταέτιδα καί ὡραίαν κόρην Μαρίαν Χ. τήν Ἰταλικήν. Τά μαθήματα ἐγίνοντο τακτικῶς καί ἡ κόρη ἐντός ὀλίγου χρονικοῦ διαστήματος, χάρις εἰς τήν προθυμίαν τοῦ διδασκάλου της, ἤρξατο πρός μεγίστην ἔκπληξιν τῶν γονέων καί συγχωριανῶν της, νά ὁμιλῆ σχεδόν ἀπταίστως τά Ἰταλικά.

Οἱ ἔπαινοι  τῆς τοιαύτης προόδου ἐξίσου ὑπό πάντων διεμοιράζοντο εἰς τήν ὡραίαν Μαρίαν καί εἰς τόν διδάσκαλόν της, ὅστις τρωθεῖς ἀπό τά κάλλη τῆς μαθητρίας του δέν ἤργησε νά ἐκμυστηρευθῆ πρός αὐτήν τόν βαθύτατον ἔρωτά του, πρός ὄν αὔτη ἀνταπεκρίθη.

Ἀπό τῆς ἡμέρας τῆς ἐκμυστηρεύσεως τοῦ ἔρωτος των οἱ δύο ἐρωτευμένοι ἤρχισαν νά σκέπτωνται τίνι τρόπω θά ὑπερπηδήσουν τά τόσα προσκόμματα τά ὁποῖα τοῖς παρεμβάλλοντο πρός πλήρωσιν τοῦ πόθου των..

Ἡ βεβαῖα ἄρνησις τοῦ πατρός τοῖς ἐφαίνετο βουνόν. Τό ζήτημα τῆς θρησκείας ἠνοίγετο πρό αὐτῶν ὡς ὠκεανός. Τέλος μετά πολλᾶς σκέψεις, ὕστερον ἀπό πολλᾶς ἀμφιταλανεύσεις ἀπεφάσισαν χθές νά ρίψουν τόν περί ὅλων κύβον καί ν’ ...ἀπαχθοῦν. Καί πραγματικῶς, ἄνευ οὐδεμιᾶς προπαρασκευῆς, ἄνευ οὐδεμιᾶς βοηθείας καί χωρίς νά τό γνωρίζει κανείς εἰσελθόντες εἰς μίαν ἅμαξαν, ἤτις ἔτυχε νά εὑρίσκεται εἰς Λεχώνια, ἦλθον ἐδῶ, ὅπου τίς οἶδε εἰς ποῖον μέρος ἔχουν στήση τήν ἐρωτικήν αὐτῶν φωλεᾶν. Ἡ ἀστυνομία, ἤτις εἰδοποιήθη ὑπό τοῦ πατρός τῆς κόρης δέν ἔλειψε παρά νά τρέξη παντοῦ, ὅπου ἦτο δυνατόν ν΄ ἀνεύρη τό ἐρωτικόν ζεῦγος.

                                                                    (ΘΕΣΣΑΛΙΑ 26 Μαΐου 1903)

(από το αρχείο του Νικ. Μαστρογιάννη)