Λεχώνια και Οθωμανοί

Τα Λεχώνια  είναι γνωστό  [(ΕΔΩ) κι (ΕΔΩ)] πως μετά την αποχώρηση-ήττα  των Ενετών, κατοικήθηκαν από ΟΘωμανούς (1660 και μετά). 

Ο Ζωσιμάς σε δημοσίευσή του στον «Προμηθέα» με θέμα το Ημερολόγιο των συμβάντων στην Επανάσταση 1821-29 και σε μια ομολογία κάποιας Κυπριανής μοναχής απ’ τα Λεχώνια, λέει για την κατοίκηση του χωριού από τους Τούρκους:

Οι Τούρκοι έμειναν στα Λεχώνια ως την απελευθέρωση της Θεσσαλίας το 1881. Μετά,  πολλοί από αυτούς μετακινήθηκαν στο Κάστρο του Βόλου και στη συνέχεια πριν και μετά την ανταλλαγή των πληθυσμών έφυγαν για την Μ. Ασία:

"ΘΕΣΣΑΛΙΑ"14-4-1882

Στο χωριό όμως έμεινε μια μουσουλμανική οικογένεια του Σουλεϊμάν Σουϊνόπουλου που είχε κρατήσει την κτηματική περιουσία της, έχοντας  και ελαιοτριβείο, τουλάχιστον ως τα 1920, στο κάτω μερός του χωριού. Αυτή ήταν η μοναδική οικογένεια που δεν μετακινήθηκε. Αργότερα τα κτήματά τους πουλήθηκαν από τον ίδιο και τους κληρονόμους του.
 (Τα αγροτεμάχιά του ήταν πολλά. Ένα μεγάλο κτήμα ήταν αυτό που βρίσκεται κάτω από τον κεντρικό δρόμο με ελιές τεμαχίστηκε και αγοράστηκε από τον Κ. Μουρογιάννη που αργότερα το δώρισε στην κοινότητα Α. Λεχωνίων, τον Δ. Καραγιαννόπουλο που το έδωσε προίκα στην κόρη του Ελένη Γεωργάρα (ιδιοκτησία Αχμέτ Σουινόπουλου συγγενή του Σουλεϊμάν-΄όπως κι ο πύργος), ένα κομμάτι πήρε κι ο Παπαθανάσης. Ακόμη ένα μεγάλο ελαιοπερίβολο στη θέση Χαντάκια του Αϊ-Βλάση, ήταν δικό του. Ήθελε να το εκποιήσει κι αυτό, αλλά ήταν η τιμή μεγάλη και αγοραστές δεν υπήρχαν. Τότε αναγκάστηκε να το πουλήσει σχετικά φτηνά και το αγοράσε ο Δημητρ. Τσακνάκης. 
 Παρακάτω μία είδηση από τον «ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ» της 7-4-1917 που ανεφέρεται σε κλοπή και εμπρησμό του σπιτιού του: