[συνέχεια από Η Επανάσταση του 1878 στο Πήλιο (2)]
Πρωί πρωί λοιπόν, στις 6 Φεβρουαρίου, οι φωνές του Αγγελούκου
μαζί με καμπανοκρουσίες και σαλπίσματα ξεσήκωσαν
τη Μακρινίτσα. Όλοι αλαφιασμένοι έτρεχαν στα καλντερίμια χωρίς οδηγούς και σωματάρχες.
Ο Μπασδέκης στο παζάρι παρακινούσε τους εθελοντές να πολεμήσουν!
Στο κέντρο της μάχης ήταν ο Μπασδέκης με το Γαρέφη. Βλέποντας ο αρχηγός το μέγα τουρκικό πλήθος του Ούγγρου Ισκεντέρ πασά, πήγε να φέρει πολεμιστές για να βρει θέση υποχώρησης. Ο Λεων. Πλατούτσας στην αριστερή πλευρά, πολεμούσε γενναία. Μαζί μ’ όλους1, πολεμούσαν και 50 Μακριντζιώτες.
Οι Τούρκοι έπεφταν απ’ τα ευθύβολα όπλα «σασεπώ» και παρά τις
δύο εφόδους, υποχωρώντας ανακατέταξαν τα τηλεβόλα και τις δυνάμεις τους. Τότε
ήρθαν σε βοήθεια 18 Κερασιώτες με το
Ράικο.
Παρόλα τούτα οι επαναστάτες 2 δεν κατάφεραν να κρατήσουν τους εχθρούς και υποχώρησαν σιγά-σιγά
προς τον Προφήτη Ηλία, δια μέσου της Καλογρίτσας.
Αργότερα εκεί ήρθε πάλι ο αρχηγός, αλλά ήταν πια
αχρείαστος! Οι Τούρκοι που κατέλαβαν την Καλογρίτσα, έμειναν εκεί όλη τη νύχτα,
χωρίς να προχωρήσουν. Όμως:
Και το αποτέλεσμα3 μετά την καταμέτρηση -πάντα κατά τον Σεϊζάνη- ήταν:
Συμπέρασμα επίσης του Μιλτ. Σεϊζάνη:
Νικ. Γαντζόπουλος |
Τέλος, μια ανταπόκριση από αθηναϊκή εφημερίδα:
1. Μαζί με τους 200 και νεαροί φοιτητές. Οι Κυριακόπουλος και Χριστόδουλος σκοτώθηκαν πρώτοι
1. Μαζί με τους 200 και νεαροί φοιτητές. Οι Κυριακόπουλος και Χριστόδουλος σκοτώθηκαν πρώτοι
2. Με τους αγωνιστές
ήταν και ο Νικ. Γαντζόπουλος.
3. Ο Κορδάτος γράφει:
«…πολλοί απ’ τους αντάρτες λιποτάχτησαν, άμα είδαν την ανικανότητα του
Μπασδέκη».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου