Κατά την ιδίαν πεδινήν οδόν μίαν ώραν προβαίνοντες (απὸ το Βόλο), ερχόμεθα εις τα Λεχώνια. Αυτά κείνται επί μιας με χωράφια, αμπέλους, κήπους νεραντζίων, κίτρων και άλλων διαφόρων οπωρίμων δέντρων φυτευμένης πεδιάδος...

(Νεωτάτη της Θεσσαλίας Χωρογραφία-Ιωάννης Αναστασίου Λεονάρδος, 1836)

Π Ρ Ο Σ Ο Χ Η ! Μπορείτε να αντιγράφετε κείμενα κ.ά. από το ιστολόγιο. Αυτό, ΔΕΝ αποκλείει αναφορά στην ΠΗΓΗ. - Φωτογραφίες άλλων να μην ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝΤΑΙ - Ιδιωτικά αρχεία να ΜΗΝ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝΤΑΙ.

Σάββατο 17 Ιανουαρίου 2015

Η εκκλησία του Αγ. Αθανασίου

Παραμονή σήμερα του Αγίου Αθανασίου και το χωριό αύριο γιορτάζει τον άγιό του. 
Χρόνια Πολλά! 
Ο Αϊ-Θανάσης από τη νότια πλευρά.
(Φωτογραφία του Ηλία Σακελλάρη)
Γιορτή Αγ. Αθανασίου δεκαετία του '60.
 Μαζί με τους λεχωνίτες πανηγυριστές ο δεσπότης Δαμασκηνός στο κέντρο,
αριστερά ο π. Θεοφάνης και δεξιά του ο Γ. Βαΐτσης , ο Νίκ. Γούλιας-επίτροποι. 

Ο Θαν. Κόκκινος, πρόεδρος, πρώτος πίσω αριστερά.
Δίπλα του με το καπέλο ο Γρηγ. Τουφεξής- ψάλτης. 
       Βρίσκεται σχεδόν στο κέντρο του χωριού, ανάμεσα στην πλατεία και στο σχολείο.
Ο περίβολός του εφάπτεται με τον επαρχιακό δρόμο Βόλου-Αγίου Βλασίου- Πινακατών. Θεμελιώθηκε πάνω σε οικοδόμημα ρωμαϊκών λουτρών, που υπήρχαν στο σημείο και ήταν από ασβεστοκονίαμα, από το δεσπότη Γερμανό στις 13/31 Ιανουαρίου 1924.  Ο νέος ναός αντικατέστησε ως ενοριακό, τον ναό των Αγίων Αναργύρων. 
Αρχικά λειτουργούσε σε παράπηγμα. Κτίστηκε με χρήματα που προήλθαν από γενναίες συνδρομές Λεχωνιτών και εράνους στο Βόλο και τη γύρω περιοχή. Κτίστες ήταν  οι αδελφοί Καλλικάντζαρου και άλλοι ντόπιοι καθώς και γυροχωριανοί οικοδόμοι. Μια μαρτυρία λέει πως έχει εντοιχιστεί αρχαία μαρμάρινη πλάκα από τα λουτρά, με την επιγραφή αφιερωμένη  «ΤΗ ΥΓΙΕΙΑΙ», όμως γυρισμένη προς τα μέσα!
Εγκαινιάστηκε πάλι από το Γερμανό, στις 21 Μαΐου 1931.
Είναι χτισμένος  σε ρυθμό σταυροειδούς βασιλικής χωρίς τρούλο, με ντόπια πέτρα συνδυασμένη με κεραμικά στοιχεία.
 Έχει καμπαναριό και ρολόι από τούβλα στις άκρες της δυτική πλευράς. Αυτά χτίστηκαν διαδοχικά πάλι από τους ίδιους μαστόρους. Στην είσοδό του, υπάρχει στεγασμένος πρόναος που προστέθηκε αργότερα. Στην μια άκρη του πρόναου υπάρχει το εκκλησιαστικό γραφείο, μεταγενέστερη κι αυτό προσθήκη.
Η αυλή είναι πλακοστρωμένη με πλάκες Καναλίων και Πρόπαν και φυτεμένη από παλιά με διάφορα ευσκιόφυλλα δέντρα.
Την δυτική πλευρά καλύπτει η είσοδος και η παλιά κατοικία του ιερέα. Στη βορινή υπάρχει το Ηρώο των πεσόντων συγχωριανών. Στη νότια μεριά υπάρχει πετρόχτιστη βρύση, οικίσκος με το σύστημα κεντρικής θέρμανσης, καθώς και μικρός κήπος. Στην ανατολική, χτίστηκε πρόσφατα νέο κτίριο που προορίζεται για πνευματικό κέντρο.
Εσωτερικά έχει τέμπλο χτιστό με πολλές εικόνες αναγεννησιακού ύφους του αϊγιωργίτη ζωγράφου Ιωάννη Πούλακα. Έχει αγιογραφηθεί αρχικά τη δεκαετία του ’70 το Ιερό, από τη μηλιώτισσα ζωγράφο Ελένη Καραγιάννη και ο υπόλοιπος Ναός πρόσφατα, από το βολιώτη αγιογράφο Κων-νο Σπανοδήμο.
Στο Ναό υπηρέτησαν παλιότερα ως εφημέριοι πρώτος ο παπα-Κονόμος (Ιωάννης Ζαχαρογιάννης) και ο παπα-Θεοφάνης (Τσιλιώνης), καθώς και πολλοί ντόπιοι ψάλτες.
Σήμερα στο ναό υπηρετούν ο πρωτοπρεσβύτερος Δημ. Παγκουρέλιας και οι ψάλτες Γεώρ. Ασημώρης και Γεώρ. Σακελλάρης, όλοι τους Πανωλεχωνίτες.
Γιορτάζει πάντα στις 18 Ιανουαρίου και πλήθος κόσμου συρρέει στη γιορτή.
Παλιότερα γιόρταζε ο ναός και στις 2 Μαΐου, ημέρα ανακομιδής λειψάνων του Αγίου. Τότε συνδυαζόταν και με το λαϊκό πανηγύρι στη διπλανή πλατεία.
Τέλος, στο ναό σήμερα γίνονται επίσης κατηχητικό για παιδιά και κυρίες.
Ο Αϊ-Θανάσης από τη ΝΔ πλευρά με το ρολόι.
(Φωτογραφία του Ηλία Σακελλάρη)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου