Ανοιξιάτικα δειλινά

Τελειώνει κι ο Απρίλης! Οι τελευταίες μέρες του είναι πράγματι ανοιξιάτικες. Το ίδιο και τα "δειλινά" του! 
Γι' αυτό ας απολαύσουμε ένα όμορφο κείμενο του 1927, αναμένοντας το Μάη! (*)

Πρόσφατη φωτογραφία των ακτών του Παγασητικού,
από τον Ηλία Σακελλάρη

ΑΝΟΙΞΙΑΤΙΚΑ ΔΕΙΛΙΝΑ ΣΤΟ ΒΟΛΟ 

Γέρνοντας στου βουνού τη  ράχη ο ήλιος μάς αφήνει σκορπίζοντας αιθέρια πλουμιστά λουλούδια για να πάει να πέσει στην ανυπόμονη αγκαλιά τσ' αγαπημένης του νυφούλας Κυμοθόης. 

Στρατοκόποι περνάν και πάνε, άλλοι κουβαλώντας τη στάχτη τους κατά τον Άγιο Κωνσταντίνο και άλλοι για να πάρουν αέρα τα σωθικά τους τα μαραμένα απ' της πόλης τη βρωμιά.

Στον αλαφρό ίσκιο που απλώνει η πολυλογού λεύκα, 'δώ και τόσα χρόνια κοντά στην ακρογιαλιά,  κάθεται η  όμορφη κόρη του  ψαρά, για να μπαλώσει  τα δίχτυα του πατέρα που αύριο πρωί-πρωί θα πάει για δουλειά τραβώντας το βαρύ κουπί με τα ροζιασμένα, τίμια χέρια του.

Τα κόκκινα, σαν άλικα τριαντάφυλλα, χείλια της, αργοσαλεύοντας μυστικά τραγούδι λένε, ίσως νάναι  για τον όμορφο γρυπάρη που  προχτές στην Εθνική μας γιορτασιά τον κρυφοκύταε με πόθο μες στη μεγάλη Εκκλησιά.

Λίγο πιο πέραν τρατάρηδες της νιοφερμένης απ' το αντικρινό ακρογιάλι ψαροπούλας, πουλάνε με την οκά ζωντανά, σπαρταρίζοντα ψάρια που τα βγάνουν μεσ' από τα καλαμόπλεχτα κοφίνια τους.

Από ώρες χτυπήματα βαριά αντηχούν στο ακρογιάλι το μάγο. Είν' οι μαστόροι που φτιάνουν το καινούργιο καΐκι του μπάρμπα Νικόλα που θα ρίξουν στη θάλασσα μεθαύριο τη Πρωτομαγιά  για νάναι καλοτάξιδο. Τί χαρά και τι γλέντι, θάχουν αυτοί τότες, θα το στολίσουν με μυρτιές, θα πιούν και θα χορέψουν για το ριζικό τού καραβιού.

Η  νύχτα αργοαπλώνει τα δαντελένια μαύρα πέπλα της κι οι στρατοκόποι αργοφαίνονται πού και πού. 
Μα αυτός που σε τέτοια ώρα πρόβαλε θάναι κανένα άγνωμο, σεμνό ξεπεταρούδι που 'ρχεται, στο χέρι μια ανεμώνη κρατώντας, με τα χείλη «τα άνθη του κακού» τραγουδώντας, κυνηγητής ρεμβώδης μιας άπιαστης ιδέας φευγαλέας, ξεφεύγοντας πικρόχολα τον κόσμο τον υλιστή π' ανασκαλεύει μέσα του κακίες και θυμούς συμφέροντα και πάθη.

ΛΕΩΝΙΔΑΣ  Π. ΠΟΛΥΜΕΡΟΠΟΥΛΟΣ (Εδμόνδος) 

(ΠΑΝΘΕΣΣΑΛΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ 1927, Θ. Βινικίου-Παπακωνσταντίνου,σελ. 298)

(*)  Μαζί μπορείτε να ακούτε και μια εκπληκτική μελωδία με τίτλο «Το τραγουδάκι του 
κλαρίνου» από το δισκάκι «Υάκινθος». Κλαρινίστας και δημιουργός ο Μάνος Αχαλινωτόπουλος.