 |
| Ο παλιός ναός της αγίας-Μαρίνας |
 |
| Ο Ναός σήμερα-Φωτ. Ηλία Σακελλάρη |
Ας δούμε κάποια σχετικά στοιχεία:
1. Λαϊκή πίστη και λατρεία
Στον Άγιο Βλάση υπάρχει το ξωκλήσι της Αγια-Μαρίνας, απ’ όπου παίρνει το όνομά της κι η γύρω περιοχή «Μαρίν’».
Η πλαϊνή περιοχή του Κάτω Στρόφιλου «την περίοδο της βενετοκρατίας ήταν φέουδο κάποιου Μαρίνου Βενιέρη, καθώς κι ένα μεγάλο κτήμα που ανήκε αργότερα στο Δήμαρχο Νηλείας γιατρό Ζήση Χατζηκυτιλή, ονομαζόταν χτήμα Μαρίνου», μας λέει ο Βαγγ. Σκουβαράς στα ΠΗΛΙΟΡΕΙΤΙΚΑ Β΄.
Αυτή η περιοχή συνορεύει με το μέρος όπου βρίσκεται το ξωκλήσι. Το αν προηγήθηκε το ξωκλήσι της αγια-Μαρίνας ή ο Μαρίνος είναι άγνωστο!
Πάντως στα θεμέλια της νέας εκκλησίας που χτίστηκε όμοια στην ίδια θέση με παλιότερη που γκρεμίστηκε από τους σεισμούς το 1955, υπάρχει πηγή όπου αναβλύζει πολύ νερό.
Ίσως το νερό θεωρούταν αγίασμα, αφού η αγία Μαρίνα στη λαϊκή παράδοση (και σύμφωνα με το μαρτύριό της που καταπάτησε το δαίμονα) είναι αυτή «απ’ μαραίν’ τ’ν αρρουστιά», όπως και το διάβολο. Έτσι έχουμε τη σύνδεση του ονόματός της με το ρ. μαραίνω >Μαρίνα!
Πάντως βλέπουμε και στο απολυτίκιο της γιορτής της πως «πηγάζει» στον κόσμο «δωρήματα ιαμάτων».
[Απολυτίκιον
Μνηστευθεῖσα τῷ Λόγῳ Μαρίνα ἔνδοξε, τῶν ἐπιγείων τὴν σχέσιν πᾶσαν κατέλιπες, καὶ ἐνήθλησας λαμπρῶς ὡς καλλιπάρθενος• τὸν γὰρ ἀόρατον ἐχθρὸν κατεπάτησας στερρῶς ὀφθέντα σοὶ Ἀθληφόρε. Καὶ νῦν πηγάζεις τῷ κόσμῳ τῶν ἰαμάτων τὰ δωρήματα.]
Σ’ όλη την Ελλάδα επίσης απαντούμε διάφορες διηγήσεις για τον τόπο λατρείας της, την εικόνα της, το «φύλαγμα» των ανθρώπων από ασθένειες (πανούκλα- γι’ αυτό και το τέρας που σκοτώνει έχει μαύρη σημαία σε κάποιες εικόνες της- χολέρα, επιδημίες).
Τις ελληνικές παραδόσεις γενικά που σχετίζονται με την πίστη στην αγία, έχουν καταγράψει ο Νικ. Πολίτης, ο Γ. Μέγας, Δημ. Λουκάτος, ο Βασ. Λαμνάτος κ.ά σε λαογραφικές δημοσιεύσεις τους.
Στον Άγιο Βλάση υπάρχει το ξωκλήσι της Αγια-Μαρίνας, απ’ όπου παίρνει το όνομά της κι η γύρω περιοχή «Μαρίν’».
Η πλαϊνή περιοχή του Κάτω Στρόφιλου «την περίοδο της βενετοκρατίας ήταν φέουδο κάποιου Μαρίνου Βενιέρη, καθώς κι ένα μεγάλο κτήμα που ανήκε αργότερα στο Δήμαρχο Νηλείας γιατρό Ζήση Χατζηκυτιλή, ονομαζόταν χτήμα Μαρίνου», μας λέει ο Βαγγ. Σκουβαράς στα ΠΗΛΙΟΡΕΙΤΙΚΑ Β΄.
Αυτή η περιοχή συνορεύει με το μέρος όπου βρίσκεται το ξωκλήσι. Το αν προηγήθηκε το ξωκλήσι της αγια-Μαρίνας ή ο Μαρίνος είναι άγνωστο!
Πάντως στα θεμέλια της νέας εκκλησίας που χτίστηκε όμοια στην ίδια θέση με παλιότερη που γκρεμίστηκε από τους σεισμούς το 1955, υπάρχει πηγή όπου αναβλύζει πολύ νερό.
Ίσως το νερό θεωρούταν αγίασμα, αφού η αγία Μαρίνα στη λαϊκή παράδοση (και σύμφωνα με το μαρτύριό της που καταπάτησε το δαίμονα) είναι αυτή «απ’ μαραίν’ τ’ν αρρουστιά», όπως και το διάβολο. Έτσι έχουμε τη σύνδεση του ονόματός της με το ρ. μαραίνω >Μαρίνα!
Πάντως βλέπουμε και στο απολυτίκιο της γιορτής της πως «πηγάζει» στον κόσμο «δωρήματα ιαμάτων».
[Απολυτίκιον
Μνηστευθεῖσα τῷ Λόγῳ Μαρίνα ἔνδοξε, τῶν ἐπιγείων τὴν σχέσιν πᾶσαν κατέλιπες, καὶ ἐνήθλησας λαμπρῶς ὡς καλλιπάρθενος• τὸν γὰρ ἀόρατον ἐχθρὸν κατεπάτησας στερρῶς ὀφθέντα σοὶ Ἀθληφόρε. Καὶ νῦν πηγάζεις τῷ κόσμῳ τῶν ἰαμάτων τὰ δωρήματα.]
Σ’ όλη την Ελλάδα επίσης απαντούμε διάφορες διηγήσεις για τον τόπο λατρείας της, την εικόνα της, το «φύλαγμα» των ανθρώπων από ασθένειες (πανούκλα- γι’ αυτό και το τέρας που σκοτώνει έχει μαύρη σημαία σε κάποιες εικόνες της- χολέρα, επιδημίες).
Τις ελληνικές παραδόσεις γενικά που σχετίζονται με την πίστη στην αγία, έχουν καταγράψει ο Νικ. Πολίτης, ο Γ. Μέγας, Δημ. Λουκάτος, ο Βασ. Λαμνάτος κ.ά σε λαογραφικές δημοσιεύσεις τους.
 |
| Σχέδια του ναού (μηχ. Νικ. Μαρκογιαννόπουλος- 1962) |
2. Όμως έχουμε και τραγούδι λαϊκό -σχετικό με την χρονική περίοδο και τους καρπούς της γης-που μόνον το πρώτο δίστιχο έμεινε σαν παροιμία ως τις μέρες μας:
« Τ’ς αγια-Μαρίνας σύκου κι τ’ Αϊ-Λια σταφύλ’
κι τ’ Αϊ-Παντελιήμονα κίνα μι του κουφίν’.
Η Αγιά Μαρίνα κίνησε για σταφύλια και για σύκα
κι Άης Λιας της δίν’ στο χέρι κοφινάκι και μαχαίρι.
Βγήκε κι Αγιά Παρασκευή στο δρόμο και της λέει:
-Ώρα καλή Μαρίνα μου, και σαν ερθής το βράδυ,
φέρε μας σύκα τροφαντά μεγάλα και μελάτα
σταφύλια δροσερά πολλά και νάναι αυγουλάτα.»
« Τ’ς αγια-Μαρίνας σύκου κι τ’ Αϊ-Λια σταφύλ’
κι τ’ Αϊ-Παντελιήμονα κίνα μι του κουφίν’.
Η Αγιά Μαρίνα κίνησε για σταφύλια και για σύκα
κι Άης Λιας της δίν’ στο χέρι κοφινάκι και μαχαίρι.
Βγήκε κι Αγιά Παρασκευή στο δρόμο και της λέει:
-Ώρα καλή Μαρίνα μου, και σαν ερθής το βράδυ,
φέρε μας σύκα τροφαντά μεγάλα και μελάτα
σταφύλια δροσερά πολλά και νάναι αυγουλάτα.»
3. Και ναι, τη μέρα της γιορτής της και πάντα, όλοι μας έχουμε να υποτάξουμε «δαίμονες»! Άλλους μέσα μας κι άλλους γύρω μας. Αυτός είναι ο αγώνας κι η αγωνία της ζωής...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου