Η Επανάσταση στο Πήλιο (3) Προετοιμασία

Συνέχεια  από: Η Επανάσταση στο Πήλιο (2) 

Η προετοιμασία των χωριών για τον ξεσηκωμό

Το Πήλιο έχοντας τη δυνατότητα -οικονομική και πνευματική- να προσφέρει στο Έθνος, δεν έμεινε έξω από τον αγώνα για την απελευθέρωση του Γένους.

Άνθιμος Γαζής
Μηλιές 1758 - Σύρος 1828

Ο Άνθιμος Γαζής -από το 1817 φιλικός ων- κατηχηθείς στην Οδησσό, κινείται έντονα για λογαριασμό της Εταιρείας. Έτσι το 1818 ερχόμενος στις Μηλιές, άφησε ως Σχολάρχη στη Μηλιώτικη Σχολή τον εξάδελφό του Γρηγόριο Κωνσταντά κι αυτός με τη δικαιολογία πως ερευνά τα ερείπια των πόλεων της Μαγνησίας, γυρνά τα χωριά του Πηλίου και κάνει πάμπολλες συναθροίσεις και δείπνα με προεστούς, εμπόρους, αρματολούς και καπεταναίους της περιοχής , αλλά και απλούς χωρικούς που τους κατηχεί, εμψυχώνει και προετοιμάζει για τον ξεσηκωμό. Τις τούρκικες αρχές τις παραπλανά με κομμάτια μαρμάρων που πολλές φορές τους δείχνει, σαν αποτέλεσμα των δήθεν ερευνών του. Ακόμη έλεγε, πως ήθελε να ιδρύσει Ανώτερη Σχολή στο Πήλιο!

 Από το Πήλιο, πέρασαν βεβαίως και οι αρχηγοί της Φιλικής Εταιρείας Ξάνθος και Τσακάλωφ, μα πριν από τους φιλικούς ο ίδιος ο Ρήγας αρκετά χρόνια πριν, είχε κατηχήσει με τα οράματα της ελευθερίας πολλούς Πηλιορείτες.

Ο Ανθ. Γαζής λοιπόν, ως φιλικός και έχοντας στην ευθύνη του να εμπνεύσει και να ξεσηκώσει τα χωριά, αρχίζει την εθνική συνωμοτική δράση του. Κατηχεί και μιλά με πολλούς.

 Έτσι στον Άγ. Γεώργιο συναντά τον Αναγνώστη, στον Κισσό επίσης τον Αναγνώστη Οικονομίδη, στη Ζαγορά τους Φίλιππο Ιωάννου, Στεφάνου, Γεωρ. Τσαμτσαρέλο ή Σαμσαρέλο, Φίλιππο Ρήγα ή Γυαλά και Αντώνη Στέφο.

Στη Δράκεια έρχεται σε επαφή με τους Ν. Τζανέτο και Γ. Θλιβερό, Λουτσογιάννη και Παπουτσή.

Στην Τσαγκαράδα τους Αποστ. Ευαγγελινό και Δημ. Καρτάλη που το 1827, σκοτώθηκε στη μάχη του Φαλήρου. Στα Κανάλια τον Χατζηκυριαζή και στην Κάπουρνα τον Χατζηνικόλα. Στη Μιτζέλα βρίσκει τους σπουδαίους ναυτικούς Καλαμίδα και στο Κεραμίδι το Γ. Μόσκοβο.

Στο Τρίκερι παίρνει μαζί του τους Κουμπουρέλο και Μπογιατζέλο και το γνωστό καπετάν Κουτμάνη. Στο Προμύρι τους Γεώρ. Φιλάρετο και Γεώρ. Δάμτσα. Στο Λαύκο ο Αναγνώστης του Δημήτρη. Στην Αργαλαστή το Μαργαρίτη Δημάδη.

Στην Πορταριά συναντιέται με το Γιαννάκη Γουργιώτη  ή Πλατυγένη και στη Μακρινίτσα με το γνωστό κοτζαμπάση Δημήτριο Ρήγα Χατζηρήγα. Τέλος στο χωριό του τις Μηλιές, βρίσκει σύμφωνους τους Κώστα Ραζή και Γιάννη Δήμου. 

Η Φιλική Εταιρεία είχε το Γαζή το βασικό της εκπρόσωπο στη Θετταλομαγνησία (Πήλιο) και ο ίδιος με το κύρος του κατάφερε να μυήσει στους Φιλικούς τον καπετάνιο Κυριάκο Μπασδέκη και το Χατζηρήγα. Ο Γαζής υπολόγιζε σ’ αυτούς τους δύο γιατί, ήταν ο πρώτος εμπειροπόλεμος και ο άλλος ο σπουδαιότερος κοτζαμπάσης.

Έτσι ο Γαζής αναδεικνύεται ο μοναδικός άνθρωπος, που προετοίμασε και οργάνωσε τον ξεσηκωμό στο Πήλιο.

Ο Γρηγ. Κωνσταντάς ήταν ο τελευταίος Πηλιορείτης που έπρεπε να μπει στις τάξεις των Φιλικών, αλλά λόγω του συντηρητισμού του  αυτό ήταν δύσκολο. Ο Κωνσταντάς πίστευε πως έπρεπε να γίνει τέλεια προετοιμασία για την επανάσταση και να μορφωθεί ο λαός. Ο Γαζής είχε όμως την άποψη των Φιλικών, πως έπρεπε να γίνει η εξέγερση το συντομότερο.

 Έτσι όταν κηρύχτηκε η Επανάσταση στη Μολδοβλαχία (21 Φεβρουάριου) και στην Πελοπόννησο (20 Μαρτίου), ο Γαζής είχε οργανωθεί με συμβούλους του τους Γ. Δήμου και Κυρ. Μπασδέκη.

 Ο Κωνσταντάς είχε αμφιβολίες για τον ξεσηκωμό στο Πήλιο. Κι αυτό γιατί ήταν συντηρητικό πνεύμα και δεν πίστευε στον ενθουσιασμό και σε παράλογες ενέργειες, αφού το έθνος ήταν «αφώτιστον και απαράσκευον». Τελικά πείστηκε και ακολούθησε ως «φιλογενής και πατριώτης» τον επαναστατικό αγώνα.