Κατά την ιδίαν πεδινήν οδόν μίαν ώραν προβαίνοντες (απὸ το Βόλο), ερχόμεθα εις τα Λεχώνια. Αυτά κείνται επί μιας με χωράφια, αμπέλους, κήπους νεραντζίων, κίτρων και άλλων διαφόρων οπωρίμων δέντρων φυτευμένης πεδιάδος...

(Νεωτάτη της Θεσσαλίας Χωρογραφία-Ιωάννης Αναστασίου Λεονάρδος, 1836)

Π Ρ Ο Σ Ο Χ Η ! Μπορείτε να αντιγράφετε κείμενα κ.ά. από το ιστολόγιο. Αυτό, ΔΕΝ αποκλείει αναφορά στην ΠΗΓΗ. - Φωτογραφίες άλλων να μην ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝΤΑΙ - Ιδιωτικά αρχεία να ΜΗΝ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝΤΑΙ.

Τρίτη 3 Απριλίου 2012

Κυριακή τ’ Βαϊού


Έθιμα:
1. Το δέσιμο των βαγιών
Το Σάββατο το απόγευμα στο σπίτι του νιόπαντρου ζευγαριού (που παντρεύτηκε μες στη χρονιά -από το προηγούμένο Πάσχα) «οι νυφάδις τ’ πρώτου χρόνου», δένουν τα «βάια». 
Οι προετοιμασίες για τη συγκέντρωση των λουλουδιών και της βαγιάς γίνονται απ’ την προηγούμενη μέρα ή απ’ το πρωί. Εκεί μαζεύονται μετά από πρόσκληση «ελάτι θα δέσουμι τα βάια», οι φίλες κι οι συγγενείς γυναίκες κυρίως, κορίτσια και παιδιά και φτιάχνουν μικρά μπουκέτα από ένα κλαδάκι βαγιάς και λουλούδια εποχής. (Λουλούδια με κίτρινο χρώμα δεν βάζουν γιατί το κίτρινο θεωρείται γουρσουζιά) Τα δένουν με κορδέλα και πάνω σ’ ένα φύλλο βάζουν ένα καρτελάκι με τα αρχικά των ονομάτων των νεόνυμφων. Μετά τα τοποθετούν σε τρία πανέρια και τα φέρνουν στην εκκλησία τρία αγόρια. Αυτό γίνεται γιατί πιστεύουν πως θα φτιάξουν αρσενικά παιδιά. Πάνω-πάνω βάζουν δυο μεγαλύτερα και καλύτερα μπουκέτα συνδεδεμένα μεταξύ τους με κορδέλα. Αυτά είναι τα «βάια τ’ ζηυγαριού». 
Ο παπάς διαβάζει όλα τα βάγια που φέρνουν και που επαρκούν για όλους την επομένη που θα μοιραστούν. Αν την χρονιά που πέρασε δεν παντρεύτηκαν αρκετοί, τότε η εκκλησία θα μοιράσει απλά κλαδάκια βαγιάς.
Την Κυριακή των Βαΐων (τ’ Βαϊού) μετά τη λειτουργία, τα νιόπαντρα ζευγάρια παίρνουν απ’ το χέρι του παπά το δικό τους βάγιο μαζί με την ευλογία του. Τότε το ζευγάρι φιλεύει τον παπά και του φιλά το χέρι.
Μετά στο εκκλησίασμα μοιράζονται τα βάγια από τον παπά με τις ευχές του για Καλό Πάσχα.


2. Χρήση των βαγιών
Τα βάγια που πήρανε οι χωριανοί, τα φέρνουν στο σπίτι και τα βάζουν στα εικονίσματα για ένα χρόνο. Ακόμα πολλοί φέρνουν βάγια και στους τάφους των νεκρών τους.
Μετά το πέρασμα της χρονιάς, καίνε τα βάγια στο φούρνο.
Πολλές νοικοκυρές βάζουν, στο ψωμί που ζυμώνουν κι αφού το σταυρώσουν τρεις φορές, φύλλα «βάιου κι αυτό φουσκών’ χουρίς προυζύμ». Επίσης καίνε φύλλα στο θυμιατό όταν κάποιος είναι «αβασκαμένους» και τον θυμιατίζουν μ’ αυτό.

3. Στολισμός Ναού
Το απομεσήμερο κάποιες γυναίκες έρχονται στον ναό και τον στολίζουν πένθιμα. Έτσι παραμένει για όλη τη Μ. Εβδομάδα, ως τη Μ. Παρασκευή. Βάζουν κορδέλες μωβ ή μαύρες στα μανουάλια, στην ωραία Πύλη και στο τέμπλο, ενώ ο παπάς στρώνει την Αγία Τράπεζα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου