Κατά την ιδίαν πεδινήν οδόν μίαν ώραν προβαίνοντες (απὸ το Βόλο), ερχόμεθα εις τα Λεχώνια. Αυτά κείνται επί μιας με χωράφια, αμπέλους, κήπους νεραντζίων, κίτρων και άλλων διαφόρων οπωρίμων δέντρων φυτευμένης πεδιάδος...

(Νεωτάτη της Θεσσαλίας Χωρογραφία-Ιωάννης Αναστασίου Λεονάρδος, 1836)

Π Ρ Ο Σ Ο Χ Η ! Μπορείτε να αντιγράφετε κείμενα κ.ά. από το ιστολόγιο. Αυτό, ΔΕΝ αποκλείει αναφορά στην ΠΗΓΗ. - Φωτογραφίες άλλων να μην ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝΤΑΙ - Ιδιωτικά αρχεία να ΜΗΝ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝΤΑΙ.

Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2012

1922: Μνήμες και συνοικισμός

Τα Άνω Λεχώνια, σήμερα, με το συνοικισμό τους  

1922-2012: Ενενήντα χρόνια χωρίς την "καθ' ημάς ανατολήν"
Τα Λεχώνια είναι ένα από τα χωριά του Πηλίου που εγκαταστάθηκαν οι περισσότεροι πρόσφυγες -μετά την Αγριά-το 1922-23 από τη Μικρασία. 
Το μέρος νοτιοανατολικά από τους Αγίους Αναργύρους, που ανήκε στην οικογένεια Κοκοσλή, μεταβιβάστηκε στην τότε κοινότητα και δημιουργήθηκε ο συνοικισμός. Τα οικόπεδα εκτείνονται  από το δρόμο προς Άγιο Βλάσιο και πάνω από την οδό Δ. Ιατρίδη. Είναι σχεδόν το καθένα μισό στρέμμα, όπου έκτισαν τότε οι πρόσφυγες τα φτωχικά τους σπίτια. 
Σήμερα βέβαια, έχουν ξαναχτιστεί αρκετά, έχουν αλλάξει κι ιδιοκτήτες, αλλά η περιοχή αυτή του χωριού συνεχίζει να ονομάζεται "Συνοικισμός". Ακόμη πολλοί κάτοικοι έχουν μικρασιάτικες ρίζες.

Επειδή πολλοί στις μέρες μας αμφισβητούν την πραγματική ιστορία (πυρπόληση, καταστροφή, καταδίωξη,  σφαγές, πρόσφυγες) 
στη Σμύρνη και τη Μικρασία, 
υπάρχει μια ακόμη σχετική μαρτυρία -ρεπορτάζ στη "ΘΕΣΣΑΛΙΑ" 
της Παρασκευής 9 Σεπτεμβρίου 1922




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου