Δημοσθένης Ρίζος

(Ένας δάσκαλος στο σχολείο και στη δημοσιογραφία)

(από τη συλλογή ΔΗΚΙ-Στουρνάρας)

Ο Δημοσθένης Ρίζος καταγόταν από το Καραμπάσι (Άγιο Βλάσιο-Πηλίου). Γεννήθηκε εκεί στα 1872 και ήταν γιος του Νικολάου Ρίζου (γνωστού ληστή της τουρκοκρατούμενης Θετταλομαγνησίας, που μετά πήρε αμνηστία).[ΕΔΩ]
Έγινε δημοδιδάσκαλος, διδάσκοντας στο Καραμπάσι και στο Βόλο. 
Μετά από λίγα χρόνια στην τότε εκπαίδευση, πέρασε στις τάξεις των δημοσιογράφων και εκδοτών. Πρώτα στα 1895 ήταν δ/ντής της βολιώτικης« ΑΥΓΗΣ». Στα 1901 εκδίδοντας την εφημερίδα «Η ΘΕΣΣΑΛΙΑ» πάλι στο Βόλο, είναι ο ιδιοκτήτης της ως τα 1914. Ωστόσο φαίνεται σαν ιδιοκτήτης της ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ ως τα 1924.

 Τότε έφυγε στην απελευθερωμένη Θεσσαλονίκη και δημιούργησε μια νέα εφημερίδα «ΤΟ ΦΩΣ». Σ΄ αυτήν εργάστηκε ως εκδότης και διευθυντής της για 27 χρόνια, ως το θάνατό του. 

Στο Βόλο επίσης, διετέλεσε γενικός γραμματέας του δήμου Βόλου -Παγασών τότε- επί δημαρχίας Νικ. Γεωργιάδη (1899-1907) και βοήθησε πολύ την πόλη.

Ο Δημοσθένης Ρίζος ήταν ικανότατος, πολύ έξυπνος και δραστήριος άνθρωπος. Ήταν ανθρωπιστής και βοηθούσε το συνάνθρωπό του.

 Ως μέλος πολλών κοινωνικών σωματείων της Θεσσαλονίκης συνέδραμε πάντα και μ’ όλους τους τρόπους στο έργο τους.

Αναμείχτηκε και με την πολιτική υποστηρίζοντας τον ανεξάρτητο αντιβενιζελικό Στέφανο Δραγούμη (πρωθυπουργό για δέκα μήνες το 1910 και πατέρα του Ίωνα Δραγούμη). Πριν κατέβει στις εκλογές της 6^ης Δεκεμβρίου 1915 με τον ανεξάρτητο Δραγούμη και τη «Μακεδονική ομάδα», υποστήριζε αρχικά τον Δημήτριο Γούναρη.

Στις εκλογές του 1935 και 1936, εκλέχτηκε βουλευτής Θεσσαλονίκης με το "Λαϊκό Κόμμα".
Η εφημερίδα «ΤΟ ΦΩΣ» αρχικά ήταν μια εφημερίδα χωρίς  σταθερή πολιτική γραμμή. Ανάλογα με τις περιστάσεις, υποστήριζε ή αντιπολιτευόταν τις διάφορες παρατάξεις. Απ’ τα 1926 ακολουθούσε το Λαϊκό κόμμα ως το θάνατο του ιδρυτή της. Μετά, ως τα 1959 που έκλεισε, ήταν συντηρητική.

Ο Δημοσθένης Ρίζος -που ήταν άτεκνος- πέθανε στις 9 Φεβρουαρίου 1941 μετά από μακριά αρρώστια, σε ηλικία 66 ετών. Η προσέλευση του κόσμου και των αρχών στην κηδεία του ήταν μεγάλη, όπως και τα συλλυπητήρια τηλεγραφήματα στην οικογένειά του.

 Εδώ τα συλλυπητήρια των Τ. Οικονομάκη (ΘΕΣΣΑΛΙΑ) και Αλ. Μέρου (ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ):

(Τα αποκόμματα -εκτός του πρώτου- είναι από την εφημερίδα ΤΟ ΦΩΣ)