Ο Γρηγόριος Φουρτουνιάδης

Ο δεσπότης της Μητροπόλεως Δημητριάδος Γρηγόριος (Ε΄) Φουρτουνιάδης

Στη συνοικία Παλιά, υπάρχει ένας δρόμος παράλληλος της Φερών και του σιδηρ. Σταθμού, η Μητροπολίτου Γρηγορίου.

Είναι προς τιμήν του μητροπολίτη Δημητριάδας Γρηγορίου Φουρτουνιάδη ή Βυζαντίου, που διακόνησε τον τόπο από τα 1870 ως το θάνατό του τον Ιούλιο του 1907.

Η μητρόπολη Δημητριάδος και Ζαγοράς, αρχικά ανήκε στη Λάρισα. Δημιουργήθηκε με απόσχιση από τη μητρόπολη παλιάς Λαρίσης. Αρχικά το Σεπτέμβριο του 1794 έγινε αρχιεπισκοπή  και  στα 1895 Μητρόπολη.

 Ο δεσπότης Γρηγόριος, ανηψιός του Πατριάρχη Γρηγορίου του ΣΤ΄, ερχόμενος απ’ το Πατριαρχείο στην περιοχή την Άνοιξη του 1870 με την εκλογή του, έμενε στη Μακρινίτσα όπου και η επισκοπική έδρα στην εκκλησία της Παναγίας-Μητρόπολις. Μετά στα 1875, κατέβηκε στο Κάστρο του Βόλου και έμεινε σε οίκημα που το ενοίκιο πλήρωνε ο δήμος Παγασών. Στα 1895 άρχισε να χτίζεται το μητροπολιτικό μέγαρο- κατοικία του δεσπότη και η διπλανή εκκλησία των Αγίων Θεοδώρων.   

Ο Άθως Τριγκώνης έγραψε, ότι έλεγαν πως ήταν δραστήριος και με ηγετικά προσόντα. Επίσης πως ήταν αυταρχικός και λίγο βίαιος. Ακόμα λέει πως στην Επανάσταση του 1878 ο επίσκοπος μάλλον έδειξε εχθρική στάση έναντι των επαναστατών. Η πραγματικότητα όμως είναι πως βοήθησε. Για τη συμμετοχή του στο επαναστατικό κίνημα του 1878, διώχτηκε από τους Τούρκους και επανήλθε στο Βόλο με την απελευθέρωση το 1881.

Στα 1890 αρρωσταίνει και δηλώνει παραίτηση. Επανέρχεται ένα χρόνο μετά. Στα 1897, βοηθάει  τους συμπατριώτες, ζητώντας απ’ τους Τούρκους και πάλι κατακτητές , να μην καταστρέψουν την πόλη και το καταφέρνει.

Με το θάνατό του αφήνει δωρεά στο πτωχοκομείο του Βόλου, το επισκοπικό μέγαρο και την εκκλησία των Παλαιών.  (Η εκκλησία αργότερα γκρεμίζεται απ’ τους σεισμούς, όπως και το επισκοπείο). Αυτή η δωρεά, θα γίνει η αιτία αργότερα με τον επόμενο Επίσκοπο, για πολλές …ταραχές στο Βόλο και την περιοχή.  
Ο Ζωσιμάς Εσφιγμενίτης απ' τον Προμηθέα του, διαρκώς έκανε κριτική στις ενέργειες του δεσπότη, στηλίτευε την αγραμματοσύνη των παπάδων, τις περιφορές εικόνων για μάζεμα χρημάτων κλπ. 

Ο τσαγκαραδιώτης δημοσιογράφος και λόγιος Γεώργιος Αδρακτάς, γράφει για τον Γρηγόριο στο «Ημερολόγιον Σκόκου»: