Τρεις Ιεράρχες

Η γιορτή των Τριών Ιεραρχών (*) σαν εκκλησιαστική, καθιερώνεται στα μέσα του 11ου αιώνα στο Βυζάντιο.

Ως γιορτή της Παιδείας και των Σχολείων καθιερώνεται από τον 19^ο αιώνα. Αρχικά ως μνημόσυνο των ιδρυτών, χορηγών και ευεργετών των πανεπιστημίων, σχολών και ακαδημιών. Για πρώτη φορά γιορτάστηκε στις 30-1-1842, ως μνημόσυνο. Η τελική θεσμοθέτηση θα γίνει στα 1911.  Έκτοτε πάντα γιορτάζεται στις 30 Ιαναουαρίου κάθε χρόνο. (Οι τρεις άγιοι γιορτάζουν και χωριστά:  Ο Μέγας Βασίλειος την 1 Ιανουαρίου, Ιωάννης ο Χρυσόστομος στις 13 Νοεμβρίου και Γρηγόριος ο Θεολόγος στις 25 Ιανουαρίου.)

Στο περιοδικό ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ του 1879, τομ. 3, δημοσιεύεται πανηγυρικός λόγος, που εκφωνήθηκε  από τον Αναστάσιο Διομήδη Κυριακό (1843-1923) θεολόγο και καθηγητή Πανεπιστημίου. Παρακάτω η εισαγωγή: 

Χρόνια Πολλά σε μαθητές και δασκάλους, όλων των εκπαιδευτικών βαθμίδων, καθώς και σ’ όλους όσοι  εμπλέκονται στην Παιδεία!

Σ’ όλους/ες  αυτούς/ές που δίνουν ό,τι καλύτερο και περισσότερο στη νέα γενιά! Σ’ όλους αυτούς που δίνουν την ψυχή τους στην εκπαίδευσή της!

Σ’ όλους/ες  καλή δύναμη! 
Ειδικότερα στα Πανωλεχωνίτικα μαθητούδια και στους/στις δασκάλους/ες τους!

(*) Η σημερινή δημοσίευση παρόλο που δεν εμπίπτει στα θέματα τοπικού ενδιαφέροντος, έγινε με αφορμή την παρατήρηση κάποιου παλιού συγχωριανού. Αυτός αναπόλησε τα μικράτα του, όταν η συμμετοχή στον εκκλησιασμό κλπ όλου του μαθητικού κόσμου, των γονέων και άλλων χωρικών τη μέρα ετούτη ήταν αθρόα! Αναρωτήθηκε γιατί σήμερα ατόνησε-ευτελίστηκε. Η απάντηση είναι απλή: Αλλάζουν οι καιροί!