Σήμερα κλείνουμε τη γιορτή
του Πάσχα (Απόδοσις), παραμονή της Αναλήψεως.
Η σκέψη πήγε στις αναστάσιμες
Καταβασίες [=πασχαλινοί ύμνοι του όρθρου (ΕΔΩ) που ψάλλονται ως και σήμερα Τετάρτη, όλη την
αναστάσιμη περίοδο.
Η διαφορά αυτών των «προσομοίων» καταβασιών στον ίδιο α΄ήχο, που αλίευσα από το περιοδικό ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ του 1889, είναι πως δημιουργήθηκαν από κάποιον προμυριώτη ιερέα,
σύμφωνα με τα όσα λέει ο γνωστός μας Ζωσιμάς, για να γιορταστεί η απελευθέρωση της Μαγνησίας
απ’ τον τούρκικο ζυγό στις 2 Νοεμβρίου 1881.
Είναι μια ευχαριστήρια προσευχή στο Θεό!
Για να μπούμε στο πνεύμα της εποχής, θα πρέπει
να σκεφτούμε πως μετά από τετρακόσια χρόνια σκλαβιάς και συνεχών αγώνων, πραγματική «Ανάσταση» ήταν η λευτεριά που ήρθε με την αποχώρηση των Τούρκων και την προσάρτηση της πατρίδας μας στο ελεύθερο τότε ελληνικό κράτος! Εξάλλου η ευχή «Καλή
Ανάσταση» που λέμε ως πριν το «Χριστός ανέστη», από εκείνα τα χρόνια της σκλαβιάς
μας έρχεται!
Τέλος, πρέπει να θυμόμαστε πως τα τραγούδια του λαού, τα δημοτικά, στηρίζονται στη βυζαντινή μουσική παράδοση και στους ήχους της ίδιας μουσικής, οπότε και τα παραλλαγμένα τροπάρια ήταν μέρος των ευφρόσυνων ημερών! Εξάλλου κάτι ανάλογο είχε κάνει κι ο Παπαδιαμάντης...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου