Παναγιώτης Πολίτης

Ήταν ένα απ’ τα τέσσερα παιδιά του επίσης καλαματιανού δικηγόρου Γεωργίου Πολίτη, που απεβίωσε τον Αύγουστο του 1894, στο Βόλο. Τα άλλα αδέλφια του ήταν ο πασίγνωστος καθηγητής  Πανεπιστημίου ιδρυτής και θεμελιωτής της Λαογραφίας Νικόλαος Πολίτης, ο Ιωάννης επίσης δικηγόρος Βόλου και η Ιουλία Καραμπέτσου. Ο ίδιος γεννημένος στην Καλαμάτα στα 1860 (;) ήρθε στη (Θετταλο)Μαγνησία -μη έχοντας ακόμη ολοκληρώσει τις σπουδές του στη Νομική- για να πολεμήσει σαν εθελοντής στην Επανάσταση του 1878, με τη «φάλαγγα» των φοιτητών του Πανεπιστημίου Αθηνών, υπό τον καθηγητή Νικολαΐδη. Πολέμησε λοιπόν, στις μάχες της Μακρινίτσας και μετά την απελευθέρωση (1881), εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Βόλο ασχολούμενος με τη δικηγορία.

 Ήταν σχετικά από τους πρώτους δικηγόρους του Βόλου και απ’ τους ιδρυτές του Δικηγορικού Συλλόγου, του πρώτου επιστημονικού Συλλόγου που ιδρύθηκε αμέσως μετά την προσάρτηση.
Παράλληλα με την άσκηση της δικηγορίας, έκανε και το συντάκτη -της νεοεκδιδόμενης τότε- ντόπιας εφημερίδας "Φωνή του Λαού" ιδιοκτησίας Αντ. Καραβατσέλου.

 Επίσης έγραψε ένα βιωματικό σπουδαίο βιβλίο για την Επανάσταση του 1878, με τίτλο "Απομνημονεύματα περί της τελευταίας εν Θεσσαλία επαναστάσεως" [Είναι ένα από τα έξι βιωματικά που γράφτηκαν γι' αυτά τα πολεμικά γεγονοτα (ΕΔΩ)].

 Η συγγραφή του αποτελεί πρωτογενή πηγή (αυτόπτης και με συμμετοχή) για τις μάχες του 1878 κι η  αφήγησή του στον Πρόλογο, απηχεί τα εθνικά οράματα των Ελλήνων της εποχής του.
Το 1883-84 ήταν δημοτικός σύμβουλος Παγασών επί δημαρχίας Γεωργ. Καρτάλη. Διετέλεσε πρωτοκολλητής, μέλος επιτροπών Παιδείας, ήταν εισηγητής της ονοματοθεσίας των δρόμων της πόλης κλπ.

ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ, 27-10-1884

Σύμφωνα με τον Γ. Φιλάρετο, επίσης ο Π. Πολίτης ήταν το δεξί χέρι του στην πρώτη προεκλογική καμπάνια του:

Στις βουλευτικές εκλογές του 1890 κατέβηκε ως ανεξάρτητος υποψήφιος και πήρε 10.000(!) ψήφους χωρίς να εκλεγεί.

Υπερασπίστηκε πολλούς βολιώτες σε διάφορες δίκες. Επηρεασμένος απ’ τα κηρύγματα τα Γαλλικής Επαναστάσεως, υποστήριζε με άρθρα του, την κατάργηση της θανατικής ποινής στην ελεύθερη Ελλάδα!

Ήταν ένας ανθρωπιστής με πνεύμα φιλοπρόοδο, ωραία φυσιογνωμία των πρώτων χρόνων του απελευθερωμένου Βόλου. Κατά τον Αλεξ. Φαληρέα (που τον αντιγράφει η Ν. Κολιού) παρουσιάζεται «μελαμψός,  εύρωστος, παχύς, γλυκύς, τριχερός και με μυώνες αθλητού, γενναίος και ριψοκίνδυνος, αληθινός Ηρακλής της Θεσσαλίας. Ακόμη ανεκδοτολόγος, καλοφαγάς και γνώστης όλης της εξέλιξης της γαστρονομικής επιστήμης του Βόλου»! 

ΠΗΓΕΣ:
-ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ κλπ -Π.Πολίτη-1789 
-ΤΥΠΟ-ΦΩΤΟ-ΓΡΑΦΙΚΟ ΠΑΝΟΡΑΜΑ ΤΟΥ ΒΟΛΟΥ- Τόμος Α΄-Νίτσα Κολιού- Αθήνα 1991
-Ο ΒΟΛΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΗΛΙΟ- Συλλογικό- Βόλος 1959
-ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ
-Σημειώσεις από του 75ου υψώματος:1848-1923 -Γεωργ. Ν. Φιλάρετος- Αθήναι 1924.