Ευχές

 (Δώρα οι ρίμες κι οι ευχές φτάσαν μαζί με τις χιονιές)

Ο Χρόνος που μας πέρασε ήταν όπως κι οι άλλοι

τον φορτωθήκαμε κι αυτόν επάνω στο κεφάλι.

Θαρρώ και εσείς θα πάθατε το ίδιο το χουνέρι

αφού ο αδυσώπητος μάς σβήνει απ’ το δεφτέρι.

Γι’ αυτό, κι εγώ τον προκαλώ συχνά-πυκνά εδώ

ψάχνοντας τις γραφτές πηγές απ’ τον παλιό καιρό

και βρίσκω τα καλύτερα από τα περασμένα

που έκαναν οι άνθρωποι κι είναι καταγραμμένα.

Ετούτα, στο ιστολόγιο, δείχνω τα περασμένα

τα είπανε όλα οι παλιοί κι είν’ δημοσιευμένα.

Σε άλλους πολύ αρέσουνε, τους έχουνε μαγέψει

κι άλλοι άσε το παρελθόν! με έχουν συμβουλέψει.

Ο χρόνος που μας πέρασε σουξέ μεγάλο είχε

και το Λεχώνι μας παντού στην οικουμένη πήγε.

Με κάμερα ο Paranormal μπήκε να ερευνήσει

κι η Ελεωνόρα με ΤV  ήρθε να μελετή-σει.

Μπήκαν που λέτε στου Κοντού, νύχτες χωρίς φεγγάρι

μα τα φαντάσματα κι αυτά τους πήρανε χαμπάρι!

Πάει!  άνθρακες ο θησαυρός και τα στοιχειά δε βγήκαν

το σπίτι κατακάθαρο, πλην ρημαγμένο βρήκαν. 

Κι όλοι ρωτούν ξαναρωτούν, τι τρέχει στα Λεχώνια;

Μη βγήκαν οι οντότητες απ’ τα παλιά τα χρόνια;

Σεις μην ακούτε τίποτα, όλα είν’ φαντασίες,

μόνον η ενημέρωση διώχνει τις δοξασίες.

Για τούτα η ενασχόληση με Τοπική Ιστορία

δεν είναι μια αναπόληση ούτε και νοσταλγία.

Πόθος είν’ για στον τόπο μας να μάθουμε πώς ήταν

και ποιοι ήταν οι άνθρωποι εδώ που κατοικήσαν.

Να δούμε από τα έργα τους και τις αδυναμίες

τι κάναν και πώς έδρασαν αυτές οι κοινωνίες.

Να διδαχτούμε απ’ τα καλά τα προτερήματά τους,

ν’ αφήσουμε διαγράφοντας τα ελαττώματά τους.

Φεύγει το Δεκατέσσερα το Δεκαπέντε μπαίνει

κι ο κόσμος όλος δύσκολα φαίνεται να τα φέρνει.

Το  θάρρος σας μη χάνετε και όλα θα περάσουν

με μέρες άσπρες σημερινές, κάποτε θα αλλάξουν.

Εύχομαι αναγνώστριες, φίλες, μικρές μεγάλες

και φίλοι αναγνώστες μου που είσαστε χιλιάδες,

Πολλά νάναι τα Χρόνια σας, μία εκατοντάδα,

μ΄ ειρήνη αγάπη και χαρά δίχως καμιά λαχτάρα!