Φωτοκάλαντα

Κάλαντα των Θεοφανείων από τα χωριά του Ανατολικού Πηλίου, που τα τραγουδούσαν το βράδυ της παραμονής (νυχτοκάλαντα). Επίσης κάλαντα από τη Σκιάθο.

1.  Θεοφανείων σήμερα ημέρα λαμπροτάτη

χρόνους πολλούς αφέντη μου και μην το πάρεις βάρος

γιατί τα φέρνει ο καιρός και τα γυρίζει ο χρόνος.

Σήμερα τα Φώτα κι ο φωτισμός κλπ

Υπάρχει κι αυτή η παραλλαγή:

-Καλησπερίτσα αφέντη μου

-Καλή σ’ εσπέρα γιε μου

-Απόψι(ε) ήρθα σ’τ’ν πόρτα σου

να σι(ε) καλησπερίσου,

να μη σι(ε) κακουφάνηκι(ε)

να μη σι(ε) πέσει βάρος.

Έτσι τα φέρνει ι κιρός

κι τα γυρίζ’ ι χρόνους.

-   -  -  -  -

Σήμερα τα Φώτα κι ο φωτισμός

και χαρά μεγάλη στον Κύρ(γ)ιο μας.

-   -  -  -  -

Για σφάξι μας κι τον πι(ε)τ’νό

σφάξι μας και την κότα

δώστι(ε) κι εμάς τουν κόπου μας

να πάμι(ε) σ’ άλλην πόρτα.

 2.   Παρακαλώ σας δώστι(ε)μι(ε) κι θέλου ν’ αρχινήσου   

τα Φώτα καλά να σας ειπώ να σας καλησπερίσου.

Μηνύματα χαρμόσυνα ήρθαμι(ε) να σας πούμι(ε)

πως είνι Θεουφάνεια αύριου να χαρούμι(ε).

Πως ι Χριστός βαφτίζι(ε)ται χουρίς να έχει χρεία

στη Γαλιλαία ήτανι(ε) κι ήρθι(ε) στουν Ιουρδάνη

δια να λάβει βάπτισμα από τουν Ιουάννη.

-  -  -  -  -  -         

Έχουμι(ε) κι άλλα να σας πούμ’ μα η ώρα δεν τα σών’

γιατί είν’ ι Αυγι(ε)ρινός ψηλά, κι η Πούλια βασιλεύει.

Καμπόσα ξηρουκύδουνα, καμπόσα λι(ε)φτουκάρυα

κι καναδυό γυαλιά κρασί να πιούν τα παλικάρια!

3.   Σκιαθίτικα ξετραγουδίσματα που απευθύνονται στον πόθο του ναυτικού να αποκτήσει δικό του καράβι, στη μάνα και στη φιλαρέσκεια της κυράς:

Σένα σου πρέπει αφέντη μου καράβι να σκαρώσεις

στην Εγγλιτέρα να το πας φλουρί να τ’ αρματώσεις.

-Κυρά μου τον υιόκα σου κυρά μ’ τον ακριβό σου

πέντε μικρές τον αγαπούν και δεκοχτώ μεγάλες.

-Κυρά μ’ τη θυγατέρα σου, κυρά μ’ την ακριβή σου

γραμματικός την εζητεί, γραμματικός την θέλει

αν είναι και γραμματικός πολλά προικιά γυρεύει

γυρεύει σπίτια τρίπατα μ’ αυλές μαρμαρωμένες

γυρεύει και τη θάλασσα με ούλα τα καράβια

κι αν τα γυρεύει δος του, άξιος είν’ κι ας τα πάρει.

-Σήκω κυρά μ’ να στολιστείς να πας ταχιά στα Φώτα

στα Φώτα και στο φωτισμό και στον καλόν το χρόνο.

Βάλε τον ήλιο πρόσωπο και το φεγγάρ’ αστήθι

και του κοράκου το φτερό βάλτο απανωφρύδι.