[...] " Το πρωί, της 9ης Ιουλίου
1944, μετά την φοβερή ολονύκτιο μάχη,
κατά την οποίαν εφονεύθησαν αρκετοί Γερμανοί και 'Εασαδίτες, ξέσπασε αγρία η εκδίκησις
των καταχτητών εναντίον του αθώου και αμάχου πληθυσμού. Οι Γκεσταπίτες και οι Έλληνες
συνεργάτες των γεμάτοι λύσσα συνέλαβον όλους τους άρρενας κατοίκους και τους οδήγησαν
εις το κεντρικόν καφενείον των Κάτω Λεχωνίων. Η τύχη των συλληφθέντων ήτο
προδιαγεγραμμένη. Εκτέλεσις ή ομηρία, δηλαδή αποστολή εις τα γερμανικά στρατόπεδα
της Λαρίσης, του Παύλου Μελά εις Θεσσαλονίκην και κατόπιν του Νταχάου. Άδικα παρεκάλεσαν, έκλαψαν και ικέτευσαν τους
Γερμανούς αι γυναίκες και τα παιδιά των συλληφθέντων, οι οποίοι και χωρίς
χρονοτριβή εστάλησαν εις Βόλον. Εξ αυτών μερικοί μόνον αφέθησαν ελεύθεροι
ύστερα από λίγες ήμέρες. Οι άλλοι ηκολούθησαν την τραγική μοίρα των και
έδοκιμάσθησαν άνευ προηγουμένου. Εν τούτοις διεσώθησαν και επέστρεψαν ης τα
σπίτια των μετά το πέρας του πολέμου, εκτός δύο, των Ευσταθίου Κουκουσέλη και
Κωνσταντίνου Παπασακελλαρίου, οι οποίοι δεν εγύρισαν και ούτε θα γυρίσουν ποτέ.
Αφήκαν τα κόκκαλά των εις την μακρυνή απάνθρωπη Γερμανία, θύματα αθώα εγκληματιών
και κακούργων.
Γενικώς οι φονευθέντες κατά την
διάρκειαν της Κατοχής κάτοικοι των Κάτω Λεχωνίων είναι οι εξής:
Καραντζίκος Ι., Ζαφειρίου
Κων., Μαραϊδώνης Γεώρ., Λυχναράς Β. Χαλκιάς Σωτ., Κούτρας Κων., Σουτραλής Ιω.,
Σουτραλής Γ., Παρούσης Ζαχ., Στρατής Γεώργ., Στεργίου Σπυρ., Σταγκογιάννης
Μιχ., Τοπάλη Λουκία, Τοπάλη Σοφία, Καλαβρού Τριανταφυλλιά, Βογιατζής Σεραφείμ,
Ρουπακιός Γ,. Ραφτόπουλος Απ., Τσίποτας Γεώρ., Παπασακελλαρίου Γεώργ., Βλάντζας
Γεώργ. (ιατρός). Παπασακελλαρίου Εύστάθ., Ζαφειρίου Μαρία. Βλαχάκης Κων., Τιμογιάννης
Κων., Μιχάλης Αναστ., Τζίμας Αναστ., Χατζηνικολάου Κων., Βαρδάκης Απόστ.. Σπύρου
Τιμολέων, Τριανταφύλλου Δημ. Ας σημειωθή ότι πλείστοι εκ των ανωτέρω,
συλληφθέντες την 1ην Μαΐου Ι944 απηγχονίσθησαν υπό των Γερμανών και των
Εασαδιτών εις Ορμάν Μαγούλα.
ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΙΤΑΛΟΥΣ
Τα Κάτω Λεχώνια εδοκίμασαν
πολλά δεινά και από τούς κατ' επανάληψιν επιδραμόντας Ιταλούς. Συγκεκριμένως τον Φεβρουάριον του
1943 ιταλικόν τμήμα προσεβλήθη υπό των ανταρτών παρά τα Κάτω Λεχώνια. Κατόπιν
τούτου οι Ιταλοί επέδραμον εναντίον του χωρίου και ελεηλάτησαν αρκετάς οικίας,
αφαιρέσαντες ρουχισμόν, κοσμήματα, τρόφιμα και ζώα. Συνέλαβον δε τρία μέλη της
οικογενείας του μεγαλοκτηματίου Χατζηβαγγέλη, τα οποία απέλυσαν κατόπιν πολλών
περιπετειών και καταβολής λύτρων. Προηγουμένως οι επιδραμόντες Ιταλοί
ελεηλάτησαν αγρίως τας αποθήκας του ανωτέρω κτηματίου.
ΕΠΙΔΡΟΜΗ ΚΑΙ ΕΙΣ ΑΓΡΙΑΝ
Επιδρομήν ενήργησαν οι Γερμανοί
και εναντίον τις Αγριάς κατά τον Μάρτιον του 1944. Προέβησαν εις λεηλασίας αφαιρέσαντες
από διαφόρους οικίας πλείστα αντικείμενα άξιας και επυρπόλησαν δύο σπίτια. Συνέλαβον
επίσης δύο άτομα τα οποία
εφόνευσαν. Το ένα μάλιστα εξ αυτών απηγχόνισαν. Η Αγριά εδέχθη κατ’ επανάληψιν
επιδρομάς και των Ιταλών, οι οποίοι προέβησαν εις λεηλασίας εντός της
κωμοπόλεως και εξετέλεσαν τον Μάρτιον 1943 έξω της 'Αγριάς έξ νέους εκ Λαύκου,
περί τον οποίων έχει ήδη γραφή.
ΟΛΟΚΛΗΡΟΣ Η ΠΕΡΙΟΧΗ
Γενικώτερον όλα τα από Αγριάς
μέχρι Μηλεών, κατά μήκος της δημοσίας οδού χωρία του Πηλίου και συνοικισμοί
υπέστησαν πολλά τόσο από τους Γερμανούς και Ιταλούς όσον και από τους Έλληνας
συνεργάτας των. Τα Καλά Νερά, Γατζέα κλπ. κατ’ επανάληψιν ελεηλατήθησαν. "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου