Μαλαβέτας

 Όλοι μας θα έχουμε δει στο στάδιο (ΕΑΚ Βόλου) σε πανό ή σε σύνθημα στους τοίχους της πόλης την παραπάνω λέξη. Την χρησιμοποιεί ως όνομά της μια από τις ομάδες των φιλάλθων του Ολυμπιακού Βόλου, η «Malavetas Olympiakos Volou Antifa Ultras».  
Μοιάζει εκ πρώτης όψεως με ξενική. Όμως είναι ένα επώνυμο, της βολιώτικης οικογένειας Μαλαβέτα, που τα δύο απ’ τα αγόρια της ήταν σπουδαίοι ποδοσφαιριστές του ιστορικού Ολυμπιακού Βόλου.
 Ήταν η οικογένεια που όλα τα παιδιά της «θυσιάστηκαν» με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στο βωμό της λευτεριάς την περίοδο της Κατοχής και μετά.
Ας τους γνωρίσουμε:

Η οικογένεια Μαλαβέτα

Η οικογένεια του Ανδρέα Μαλαβέτα ζούσε στο διώροφο σπίτι στην Περαιβού με Πολυμέρη με τα τέσσερα αγόρια και την κόρη τους. Ο πατέρας ήταν λεμβούχος της μεγάλης βάρκας «ΑΒΕΡΩΦ» που έκανε και δρομολόγια στο λιμάνι του Βόλου. 
Η οικογένεια αυτή ξεκληρίστηκε στην Κατοχή και μετά, χάνοντας και τα πέντε παιδιά της!

Μεγαλύτερος αδελφός ήταν ο Μενέλαος (1907-1943) που εργαζόταν στο συγκρότημα Κ. Σινέλη, στα ψάρια, αλλά είχε ανοίξει και ιχθυοπωλείο.

Την Κυριακή της Αποκριάς του ‘43, πήγε στο γήπεδο για να δει τον Ολυμπιακό και έκτοτε εξαφανίστηκε. Οι φήμες έλεγαν πως τον έπιασαν οι αντάρτες και τον εκτέλεσαν, γιατί δεν ήταν ευχαριστημένοι από τη στάση του!  Όμως άλλες μαρτυρίες λένε πως σκοτώθηκε στο βουνό ως αντάρτης.

Η κόρη Παναγιώτα –το δεύτερο παιδί- στην Κατοχή βρισκόταν στη Θεσσαλονίκη, όπου και πιάστηκε και μαζί με άλλους μεταφέρθηκε στη Γερμανία για καταναγκαστική εργασία σε εργοστάσιο ραπτικής. Εκεί χάθηκαν και τα ίχνη της!

Ο Δημήτριος Μαλαβέτας

Το τρίτο παιδί της οικογένειας ήταν ο Δημήτριος (1914-1944) που εργαζόταν μαζί με τον πατέρα του στη βάρκα τους. Ήταν αθλητής της ιστιοπλοΐας και είχε πάρει και μετάλλιο!  Πιάστηκε αρκετές φορές για την αντιστασιακή του δράση, αλλά αφηνόταν ελεύθερος. Τελευταία φορά που πιάστηκε ήταν από τους Γερμανούς. Αφού οδηγήθηκε στις φυλακές Αλεξάνδρας και μετά στην Κίτρινη Αποθήκη, βασανίστηκε και τέλος εκτελέστηκε το Σεπτέμβριο του ’44 στα 30 του χρόνια, χωρίς να παραδοθεί η σορός του στους οικείους του! 

Ο Νικόλαος Μαλαβέτας και ο θάνατός του στις 22 Μαΐου 1944

Ο Νίκος Μαλαβέτας

Μετά τους πρώτους θανάτους με απαγχονισμό τριών  ατόμων  (Νικόλαος Τζιόβινος -44χρονος υποδηματοποιός,  Χρήστος Δεσποτόπουλος -27χρονος ζαχαροπλάστης & Ελευθέριος Μπαλτσαβιάς -σερβιτόρος) την ημέρα του Αγ. Κων-νου  σε ισάριθμα δέντρα της Πλατείας Ελευθερίας στο Βόλο, οι Γερμανοί και οι Εασαδίτες συνεργάτες τους, κρέμασαν και τον 28χρονο πολύ γνωστό και  πολύ καλό τότε ποδοσφαιριστή του Ολυμπιακού Βόλου το Νικόλαο Μαλαβέτα (1915-1943). Τον έστειλαν στην αγχόνη κρεμώντας τον σε δέντρο της ίδιας Πλατείας. Έπαιζε ακραίος μέσος- δεξιά κι ήταν γνωστός ως Νικολάρας!   

 Ο Νικόλαος (1915-1943) ήταν το τέταρτο παιδί κατά σειρά.

Τον έπιασαν οι Ιταλοί την προηγούμενη μέρα, που γιόρταζε η νιόπαντρη γυναίκα του. Πήγε ως την κοντινή ταβέρνα του Τσουράπα και εκεί συνελήφθη. Μέσα στο 12ωρο τον οδήγησαν στην πλατεία Ελευθερίας και πήγαν να τον κρεμάσουν, χωρίς βέβαια να έχει καταδικαστεί από κάποιο δικαστήριο σε θάνατο! Συνέβηκε όμως τότε κάτι αναπάντεχο: Η αγχόνη, παρόλη την προσπάθεια των εγκληματιών, έσπασε τρεις συνεχόμενες φορές. Κι ενώ οι διεθνείς κανονισμοί λέγανε πως μετά τρεις προσπάθειες απελευθερώνεται ο μελλοθάνατος δίνοντάς του χάρη, ένας Ιταλός αξιωματικός τον πυροβόλησε στο κεφάλι και τον άφησε νεκρό. Έμεινε εκεί κάποιες ώρες γυμνός, μέχρι που τον πήρε η οικογένειά του για την ταφή.

Η εκτέλεση αυτή έκανε μεγάλη εντύπωση και γέμισε θλίψη τους Βολιώτες κι όχι μόνον, γιατί ο Νίκος ήταν αναγνωρισμένη ποδοσφαιρική φίρμα και γνωστός στην πόλη και γύρω, αλλά και για τον τρόπο εκτέλεσής του.

Τελευταίο αρσενικό της οικογένειας ήταν ο Πέτρος Μαλαβέτας ή Μανιατάκης. Ιχθυοπώλης στο επάγγελμα με δικό του μαγαζί στα παλιά ψαράδικα. Παίχτης κι αυτός του Ολυμπιακού Βόλου που έπαιζε στη θέση του κεντρικού επιθετικού. Ήταν πολύ ψηλός και δύσκολο για τους αντιπάλους του να τον μαρκάρουν. 

Στην Κατοχή ήταν αντιστασιακός κι αργότερα μαχητής του ΔΣΕ.  
Πιάστηκε από την Ασφάλεια Βόλου στις 3 Ιουλίου1949 και μετά από Στρατοδικείο, οδηγήθηκε στις φυλακές Αλεξάνδρας κι εκτελέστηκε στις 5 Αυγούστου 1949 μαζί με άλλους/ες τριάντα, στο Καζανάκι. Τότε ήταν 31 ετών παντρεμένος με την Καλυψώ και πατέρας ενός παιδιού δυόμισι ετών, που μετά την εκτέλεση πήρε το όνομά του.  
ΠΗΓΕΣ: 
- Εφημερίδα Βόλου ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ, 29-4-1961
- «Όταν τους ίδωμεν όλους υπό το πέλμα μας...όταν τους πατήσωμεν όλους τελειωτικώς, θα ησυχάσωμεν...» Θανάσης Κ. Βογιατζής, Επικοινωνία, Βόλος 2008.
- Εφημερίδες Βόλου ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ & ΛΑΪΚΗ ΦΩΝΗ.