Δάσκαλοι του παλιού καιρού

Γιορτή χθές των Τριών Ιεραρχών, γιορτή της Παιδείας και έχουν ειπωθεί πολλά κοινότοπα. Εμείς  θα ασχοληθούμε με Αϊγιωργίτες δασκάλους που στα πρώτα χρόνια μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλίας και του Πηλίου, διδάσκουν στα σχολεία του τότε δήμου Νηλείας, Πήλιο και Βόλο.

Θα δούμε μέσα από καταχωρήσεις των βολιώτικων εφημερίδων (ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ 1882 και του ΕΘΝΙΚΟΥ ΜΕΓΑΛΕΙΟΥ 1884 -1886) τι «πάθαιναν» οι λειτουργοί της παιδείας μας τότε.

Στην παρακάτω δημοσίευση της εφημερίδας ΕΘΝΙΚΟΝ ΜΕΓΑΛΕΙΟΝ Φεβρ. 1884, στηλιτεύεται η απαράδεκτη κατάσταση των σχολείων και των δύσμοιρων δασκάλων:

Παρόλα τα συμβόλαια που υπέγραφαν μεταξύ των τοπικών επιτροπών σχολείων και που οι μεταξύ τους υποχρεώσεις ήταν καταγραμμένες, φαίνεται πως δεν τηρούνταν- τουλάχιστον στην περίπτωση αυτή.

«Η εφορεία των Σχολών της Δρακείας δυνάμει της επί τούτο ανατεθείσης αυτή υπό της Κοινότητος φροντίδος, διώρισεν αλληλοδιδάσκαλον της κάτω Συνοικίας τον εξ Αγίου Γεωργίου Κωνσταντίνον Αγyελίδην δι’ εν έτος επί ταις ακολούθεις συμφωνίαις:

Α. Ο διδάσκαλος οφείλει να διδάξει τους μαθητάς αόκνως και επιμελώς κατά τους τρόπους της νέας αλληλοδιδακτικής μεθόδου.

Β. Ο ετήσιος μισθός του δημοδιδασκάλου ωρίσθη αμοιβαία συμφωνία εις τέσσαρας χιλιάδας γρόσια, άτενα θέλουσι πληρώνεσθαι τω διδασκάλω εκ των τριών καθολικών εκκλησιών της Κοινότητος εκ των ταμείων αυτών ως εξής δηλ. Οι επίτροποι του Αγίου Νικολάου θέλουσι πληρώσει εκ του ειρημένου ποσού τα 2/5 δύο πέμπτα, ωσαύτως και ο επίτροπος της εκκλησίας του Αγίου Αθανασίου τα 2/5 δύο πέμπτα και 1/5 ο της Αγίας Παρασκευής, η δε πληρωμή της μισθοδοσίας αυτής θέλει γίνεσθαι εις τρεις δόσεις κατά το τέλος εκάστης τετραμηνίας, οι δε μαθηταί θέλουσι προσφέρει τω διδασκάλω τα ειθισμένα σιτιτρέσια.

 Γ. Ο διδάσκαλος υποχρεούται κατά το τέλος του έτους, να κάμη δημοσίας εξετάσεις παρόντων των Εφόρων των Σχολών και των πατέρων των μαθητών.

Δ. Ουδείς δύναται να απευθύνη οιονδήποτε είδος παράπονα προς τον διδάσκαλου, δύναται όμως ν' αποτείνεται πρός την Εφορείαν, ήτις θέλει κάμη τας απαιτουμένας παρατηρήσεις προς τον διδάσκάλου.

Ε. Παύσεις καλοκαιριναί δεν επιτρέπονται, ουδ’ απουσίας του διδασκάλου άνευ γραπτής αδείας της Εφορείας.

ΣΤ. Μαθητήν ταραξiαν και απειθή εις τον διδάσκαλον δύναται να αποβάλη της Σχολής, ειδοποιών συνάμα περί τούτου τον Εφορείαν

Ζ. Οι επίτροποι των τριών εκκλησιών ουδόλως δικαιούνται, να κάμωσιν ένστασιν ή αντίρρησιν τινά προς τον διδάσκαλον ως προς τας εμπροθέσμους πληρωμάς της ως είρηται μισθδοσίας. Συνετάχθη το παρόν διπλούν εις ένδειξιν και ασφάλειαν αμφοτέρων των μερών.

Εν Δρακεία τη α'. 7βρίου 1877.

Ο διδάσκαλος  Κ. Αγγελίδης»

Μάλλον θα πούμε «όχι κάθε πέρσι και καλύτερα»!

Οι δάσκαλοι που αναφέρονται είναι:

1.  Παναγιώτης-Πατάκης Βογιατζής (; -1900)

Παν. Βογιατζής 
 (αντιγραφή από "Ο μεγάλος Αϊ-Γιώργης του Πηλίου" - Κ. Λιάπη)

Αϊγιωργίτης δάσκαλος που υπηρέτησε στο χωριό του πριν τα 1881, αλλά και στη Δράκια και στο Βόλο που μετατέθηκε στα 1895 ως δ/ντής του Β΄Δημοτικού. Σπουδαίος δάσκαλος βοήθησε στην καταγραφή λαογραφικού υλικού και δημοτικών τραγουδιών του Αϊ-Γιώργη μετά την έκκληση του τότε Γεν. Δ/ντού Σχολείων και πατέρα της Λαογραφίας Νικολάου Πολίτη. Ήταν ο πρώτος εκλεγμένος πρόεδρος του Δημοδιδασκαλικού Συλλόγου Θεσσαλίας στα 1895.

Ο Βογιατζής είχε σπουδαία πατριωτική δράση αφού συμμετείχε στη δημιουργία των επαναστατικών ομάδων Πηλίου «Σταυραδέλφια» λίγο πριν την εξέγερση του 1878.

 Ήταν παντρεμένος με την Αγλαΐα Ιωάν. Ζήση και είχε τέσσερα κορίτσια. Πέθανε από καρκίνο του στομαχιού την 1-1-1900 σε ηλικία περίπου 60 ετών.  

2. Κων-νος Αγγελίδης (1836-1910)

Κ. Αγγελίδης 
 (αντιγραφή από "Ο μεγάλος Αϊ-Γιώργης του Πηλίου" - Κ. Λιάπη)

Αϊγιωργίτης επίσης ο δάσκαλος Αγγελίδης που έδρασε στη τουρκοκρατία στα σχολεία αρρένων Νεοχωρίου, Τσαγκαράδας, Λαύκου, Μούρεσι, Δράκιας, αλλά και μετά στο σχολείο του χωριού του ως τα 1893. Αργότερα υπηρέτησε στα σχολεία 3^ο -4^ο Δημ. Βόλου και στη Μακρινίτσα ως το 1902 που συνταξιοδοτήθηκε.

Καλός εκπ/κός με αξιόλογη μόρφωση. Ήταν παντρεμένος και είχε τρία κορίτσια και ένα αγόρι. 

ΠΗΓΕΣ:
-  Ο «μεγάλος» Αϊ-Γιώργης του Πηλίου - Κ. Λιάπης -Κοινότητα Αγ. Γεωργίου Νηλείας, Βόλος 1994 
- Αγριά-Δράκια, παράλληλοι βίοι δυο πηλιορείτικων χωριών- Αναστάσιος Ι.    Τζαμτζής - ΑΓΡΙΑ 2005
- Εφημερίδες
- Ιστορία της Επαρχίας Βόλου και Αγιάς –Γιαν Κορδάτος- 20^ος ΑΙΩΝΑΣ- Αθήνα 1960