Ιωάννης Τασσαίος

Ένας άγνωστος Αγιολαυρεντίτης γιατρός, πατριώτης και γερουσιαστής.

Ο Ιωάννης Τασσαίος, γεννήθηκε στον Άγιο Λαυρέντιο Πηλίου στα 1809. Ήταν γιος του Αναστασίου και είχε μικρότερο αδελφό τον Νικόλαο και αδελφή την Ελένη σύζυγο του Ιωάννη Αγγ. Κώτου από τα 1824 . Το πατρικό σπίτι του βρισκόταν στο δρόμο που ξεκινά δυτικά από την πλατεία του χωριού προς τη Δράκια περιοχή όπου υπήρχαν δύο αρχοντκά της οικογένειας γνωστά ως «Τασσέικα». Απέναντι υπήρχε και το σπίτι της αδελφής του, του Γιάννη Κώτου.

Ζωσιμάς Εσφιγμενίτης ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΛΑΥΡΕΝΤΙΟΥ -1901 

Τα πρώτα του γράμματα τα διδάχτηκε από τον Ζήση Θεοδοσιάδη-Παχάρνικο (ΕΔΩ) στο μοναστήρι του Αγ. Λαυρεντίου. Ίσως να πήγαινε στο «κρυφό σχολειό» που υπήρχε παλιά πίσω και στα δεξιά της μονής, που τα χρόνια εκείνα είχε περίπου εξήντα καλογέρους. Φαίνεται πως ήταν επιμελής και καλός μαθητής για αυτό και ενδιαφέρθηκε για τη μόρφωσή του, ο θείος του Ευστάθιος Νικολαΐδης , μεγαλέμπορας στην Πόλη.  Γι’ αυτόν αναφέρει ο Ν. Γούδας:

Αυτός ο Ευστάθιος Νικολαΐδης πήρε στην προστασία του τον ανιψιό του Ιωάννη κι έτσι στα χρόνια μετά την Επανάσταση τον στέλνει στην Πίζα της Ιταλίας να σπουδάσει γιατρός. Ίσως είναι ο πρώτος Πηλιορείτης σπουδαγμένος γιατρός. Ήταν πολύ μορφωμένος αν κρίνουμε από την ποικιλία των θεμάτων των βιβλίων του, που δώρισε στην πόλη του Βόλου.

Το πότε γύρισε στην Ελλάδα δεν είναι γνωστό.  Όμως στα 1835 αγόρασε στη Βόρεια Εύβοια το χωριό Ελληνικά από τον Σεκήρ Εφένδη.  Αυτό το χωριό κατά την Τουρκοκρατία, αλλά και αμέσως μετά την απελευθέρωση, είχε αρκετές περιπέτειες σχετικές με το ιδιοκτησιακό καθεστώς.

Μετά την αντιδικία που είχαν οι Τούρκοι μεταξύ τους (Σουλτάνος και Αλήπασας), το χωριό πέρασε στην ιδιοκτησία του Ιωάν. Τασσαίου, ο οποίος από το 1848 και μετά το πούλησε σε τρεις δόσεις στους κατοίκους των Ελληνικών. Ωστόσο έκανε πολλούς  δικαστικούς αγώνες για να αποδείξει πως το τσιφλίκι που αγόρασε ήταν ιδιωτικό κι όχι του Οθωμανικού Κράτους.

Την ίδια εποχή  (28 Ιουλίου 1847 – 22 Ιουλίου 1850 -Περίοδος Β΄) εκλέγεται βουλευτής Ξηροχωρίου (Ιστιαίας) και μετά γερουσιαστής.

ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ

Σαν γιατρός εργάζεται στην Αθήνα και είναι γιατρός του Όθωνα και της Αυλής.

Είναι μέλος της Φιλεκπαιδευτικής και της Αρχαιολογικής Εταιρείας και φίλος του καθηγητή Φιλίππου Ιωάννου. Συγχρόνως σχετίζεται και με ανθρώπους του πνεύματος. 

Ο πόθος του για την ελευθερία της πατρίδος του Θετταλομαγνησίας, τον οδήγησε στη δωρεά μεγάλου χρηματικού ποσού για την αγορά οπλισμού και στρατιωτικού υλικού το 1846 και την οργάνωση νέας επανάστασης. Τότε δανείστηκε από την Εθνική Τράπεζα ποσό 30.000 δραχμών αρχικά και μετά άλλων 10.000 για την χρηματοδότηση, με υποθήκη των κτημάτων του.

Αγόρασε το υλικό που μεταφέροντάς το στο Πήλιο από τον Πειραιά με το μπρίκι η «ΘΕΣΣΑΛΙΑ» και μια σακολέβα η «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑ», τον σταμάτησε κοντά στην Άνδρο το γαλλικό ατμόπλοιο ο «ΚΑΤΑΧΘΟΝΙΟΣ» και του κατασχέσαν τα πλοία με τα πολεμοφόδια κι ο ίδιος συνελήφθη. Μετά οι Γάλλοι τον πέρασαν δικαστήριο, τον φυλάκισαν, τον καταδίκασαν και μετά αμνηστέυστηκε. 

Σωκρ. Βαμβάκος- ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΑΓΙΟΣ ΛΑΥΡΕΝΤΙΟΣ κλπ- 1927

Το δάνειο όμως έτρεχε!  Έτσι αναγκάστηκε να πουλήσει στα 1855 ο τελευταίο κομμάτι γης του, για να εξοφλήσει τα χρέη του στην Τράπεζα.

Μετά ζούσε κατά καιρούς στην Αθήνα και στη Χαλκίδα. 

Πριν το θάνατό του δώρισε στην πόλη του Βόλου την πολύτιμη βιβλιοθήκη του για εκείνην την εποχή, όπως και πάλι μας λέει ο Ζωσιμάς : […] αν τα βιβλία μένωσιν ως έμενον από της θανής του αοιδίμου Κωνσταντά μέχρι σήμερον κεκλεισμένα και καθειργμένα είναι ως να μη είναι έγραψα ίνα τα πάρη ουχί η πόλις Γόλος ως λέγει ο γεννάδας, αλλ’ η εν δυνάμει βιβλιοθήκη του Πηλίου, διότι αν τα πάρη η πόλις Βώλος ή Γόλος ως γράφει, και τα κλείση ως έκλεισε και τα αφιερωθέντα παρά των μακαρίων Ι. Τασαίου του αποβιώσαντος ενταύθα κατά το έτος 1869 […]τότε είναι προτιμότατον να μένωσιν […]  

Πέθανε στο Βόλο το 1869, πριν προφτάσει να δει τη γενέτειρά του ελεύθερη.

ΠΗΓΕΣ:

-ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΑΓΙΟΣ ΛΑΥΡΕΝΤΙΟΣ κλπ- Σωκρ. Βαμβάκος- 1927

-ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ

-ΒΙΟΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΙ -Ν. Γούδας- τομ. Α΄-1869

-ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΑΓ. ΛΑΥΡΕΝΤΙΟΥ -Ζωσιμάς Εσφιγμενίτης-1901
-Εφημερίδα ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ Απρίλιος 1961
-ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΛΑΥΡΕΝΤΙΟΥ, Απόστ. Παπαθανασίου, Αθήνα 2006.

- https://ellinikaevoias.wordpress.com/about/