Κόραι του Βώλου και του Πηλίου

«Κυρίες της αστικής τάξης» φωτογραφισμένες στα ΄Ανω Λεχώνια
στο αρχοντικό Νικολαΐδη. Αρχείο ΔΗΚΙ Βόλου.

«Κυρίες της αστικής τάξης» φωτογραφισμένες από τα ΄Ανω Λεχώνια
με φόντο το Καραμπάσι (Αγ. Βλάση). Αρχείο ΔΗΚΙ Βόλου

 «Γυναίκα του Μεσοπολέμου» φωτογραφία Κ. Ζημέρη.
 Αρχείο ΔΗΚΙ Βόλου.

Ημέρα της Γυναίκας σήμερα κι ας δούμε τι έγραφε (ο Μπλουμ) στην Πολιτικοσατιρική Εφημερίδα του Βλάση Γαβριηλίδη ΜΗ ΧΑΝΕΣΑΙ, αριθ. 218, στις 15 Νοεμβρίου 1881, για τις γυναίκες που συνάντησε στο Βόλο. 
Φαίνεται, βέβαια,  πως ο τότε συντάκτης είχε κατά νου μόνον τις πλούσιες αστές Αθηναίες και Χαλκιδέες και μάλλον πρώτη του φορά έβλεπε «τυραγνισμένι(ε)ς» Πηλιορείτισσες! Θαρρώ πως αν έγραφε σήμερα, δεν θα έβλεπε διαφορά... 

[…] Υπεσχέθην να γράψω την αλήθειαν, ω κόραι του Βώλου και του Πηλίου, ώστε θα μοι συγχωρήσητε την αμαρτίαν την εκ της ειλικρίνείας μου. 
Το ωραίον εν γένει φύλον του διαμερίσματος τούτου είναι άσχημον• και το λυπηρόν είναι ότι και το μέλλον του, ήτοι η επερχομένη γενεά, δεν διαφέρει του παρόντος. Είδον χιλιάδας γυναικών και νεανίδων, αλλά καλλονήν δεν είδον. Αι εν Βώλω φορούσι βαρυτίμους ενδυμασίας, δεικνύουσαι τοιουτοτρόπως την ευπορίαν των, αι Πηλιώτιδες δε απλουστέρας και ποικίλας. Αι πλείσται έχουσι κόμην ξανθήν άφθονον, οφθαλμούς μαύρους και τα χρώματα του προσώπου ζωηρά• αλλά το πρόσωπον, η ρις, τα μήλα των παρειών και η κεφαλή εισί μαλλον σουβλερά. Παραδόξως το στήθος των δεν έχει ουδεμίαν ανάπτυξιν, ή μαλλον στερούνται κόλπου ον τοσούτον εξύμνησαν οι περί την γυναίκα καταγίναντες. Το ανάστημά των είναι μαλλον κομψόν, οι δε πόδες ;
Εις τους πόδας τρέφω εξαιρετικήν αδυναμίαν […]
Οι πόδες λοιπόν, η ηώς αύτη των βολιωτίδων, είναι μεγάλοι, τα δε υποδήματά των οιουδήποτε είδους και κατασκευής πάντοτε φ ι ο γ κ ο φ ό ρ α.
Περί της ρ ι ν ό ς των, φίλος συμπλωτήρ μοι έλεγεν ότι αύτη κατέχει εν τω προσώπω, οίαν θέσιν το κωδωνοστάσιον της εν Αθήναις Ζωοδόχου Πηγής προς τον όλον ναόν. Δύναται τις δε να είπη, όχι η ρις του προσώπου, αλλά το πρόσωπον της ρινός. Πλην αλλ’ όμως εν τω μέσω της πληθύος διέκρινα και νεάνιδας καλάς το είδος, αλλ’ ήσαν μία ή δύω, «είς δε και μόνος κούκος δεν φέρει την άνοιξιν». […]
                                                                                                               ( Μπλουμ )