Κατά την ιδίαν πεδινήν οδόν μίαν ώραν προβαίνοντες (απὸ το Βόλο), ερχόμεθα εις τα Λεχώνια. Αυτά κείνται επί μιας με χωράφια, αμπέλους, κήπους νεραντζίων, κίτρων και άλλων διαφόρων οπωρίμων δέντρων φυτευμένης πεδιάδος...

(Νεωτάτη της Θεσσαλίας Χωρογραφία-Ιωάννης Αναστασίου Λεονάρδος, 1836)

Π Ρ Ο Σ Ο Χ Η ! Μπορείτε να αντιγράφετε κείμενα κ.ά. από το ιστολόγιο. Αυτό, ΔΕΝ αποκλείει αναφορά στην ΠΗΓΗ. - Φωτογραφίες άλλων να μην ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝΤΑΙ - Ιδιωτικά αρχεία να ΜΗΝ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝΤΑΙ.

Τετάρτη 1 Νοεμβρίου 2017

Αγιοβλασίτες, θύματα το 1944

«ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΑΥΓΗ ΑΠΕΛΠΙΣΙΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ…» (από αναμνηστική πλάκα στο Άουσβιτς-Μπιρκενάου) τούτες οι μνήμες...

Στον απόηχο της εθνικής γιορτής-μνήμης, θα δούμε δυο ακόμη περιπτώσεις συμπατριωτών μας που θανατώθηκαν στην καλύτερή τους ηλικία από τους Ναζί κατακτητές και τους συνεργάτες τους Εασαδίτες.
Πρώτος είναι ο αγιοβλασίτης Βλάσιος Νικ. Στανιός, 35 ετών, που απαγχονίστηκε μαζί με άλλους δύο στην (υπάρχουσα και σήμερα) κολόνα του ηλεκτρικού στο κέντρο των Άνω Λεχωνίων, την Παρασκευή 12 Μαΐου 1944, προηγούμενη ημέρα των γεγονότων του χωριού του.
Η αγχόνη στήθηκε στις 6 το πρωί «εν υπαίθρω και επί της οδού Άνω Λεχωνίων –Αγ. Βλασίου».
Καταγραμμένη αιτία θανάτου: «εξ απαγχονισμού εκτελεσθέντος υπό των Γερμανικών Αρχών Κατοχής»!
Δεύτερος είναι ο νεαρός Βλάσιος Αριστείδη Βολιώτης 26 ετών, επίσης από τον Άγιο Βλάση, γιος γνωστής πολυμελούς οικογένειας.
Πέθανε με τραγικό-μαρτυρικό τρόπο το μαύρο Σάββατο 13 Μαΐου 1944, ημέρα που πυρπολήθηκε και το 75% των σπιτιών του χωριού,«εν τη οικία του πατρός του και εν τω περιβόλω αυτής».
«Ο θάνατος επήλθεν εκ τραύματος πυροβόλου όπλου επενεχθέντος υπό του Γερμανικού στρατού κατοχής, ζων δε εισέτι ερίφθη εν τη πυρά παρ΄αυτών απανθρακωθείς πλησίον της πυρποληθείσης οικίας του πατρός του»!
(Πιστοποίηση του γιατρού Ι. Νικολαΐδου).

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου