Συνέχεια από: Η Επανάσταση στο Πήλιο (7)
Το τέλος του αγώνα
Μετά το πέρασμα στα τούρκικα χέρια των Τρικέρων το καλοκαίρι του 1823, τα νησιά Σκιάθος και Σκόπελος έγιναν ο χώρος των πολεμικών γεγονότων. Εκεί είχαν καταφύγει πολλοί Πηλιορείτες και Μακεδόνες πολεμιστές καθώς και πρόσφυγες απ’ τα 24 χωριά. Οι Τούρκοι στις 9 Οκτωβρίου 1823, έστειλαν στόλο να τα πάρουν, αλλά ο Καρατάσος κι ο Γάτσος τους νίκησαν στην επιχείρηση απόβασης της Σκιάθου. Πολλές φορές προσπάθησαν, αλλά ο ελληνικός στόλος τους κυνηγούσε προς τον Παγασητικό και το Αιγαίο. Τα ελληνικά καράβια έφτασαν ως το Κάστρο του Βόλου και προσπάθησαν το Δεκέμβριο ανεπιτυχώς να κάψουν με πυρπολικό την ελλιμενισμένη τούρκικη αρμάδα.
Στα χωριά επικρατούσε τρομοκρατία μιας κι οι Τούρκοι ήταν εξαγριωμένοι από την εξέγερση των πηλιορειτών και την συντριβή του Δράμαλη στα Δερβενάκια και φοβόντουσαν νέα κινήματα. Κάθε ύποπτη κίνηση ή παράβαση των κατοίκων είχε σαν αποτέλεσμα το θάνατο. Ούτε ως το Βόλο δεν μπορούσαν να φτάσουν οι Πηλιορείτες. Οι προεστοί διοικούσαν σκληρά, οι φόροι ήταν δυσβάσταχτοι και φως λευτεριάς δεν υπήρχε. Στα Λεχώνια επικρατεί η ίδια βαρβαρότητα, όπως μας λέει ο συκιώτης ιερέας Γ. Ρηματισίδης:
Για τέσσερα χρόνια ως το 1827 δεν έγινε καμιά πολεμική ενέργεια στο Πήλιο. Σαν ήλθε ο Καποδίστριας τα χωριά του Πηλίου ξεθάρρεψαν. Στις 17 Φεβρουαρίου μαζεύτηκαν μυστικά, στο μοναστήρι του Αγίου Λαυρεντίου, οι αντιπρόσωποι των χωριών με αρχηγό το Μήτρο Μπασδέκη κι είπαν ν’ αρχίσουν προετοιμασίες για νέους αγώνες. Αυτό μαθεύτηκε απ’ τους Τούρκους κι όσους κοτζαμπάσηδες ήταν αντίθετοι σε νέα εξέγερση κι έβαλαν τον ψυχογιό του Κυρ. Βασδέκη τουρκαλαβανό Αλεβίζη, να σκοτώσει το Μήτρο.
Αυτό έγινε στα 1828, την ίδια χρονιά που καταστράφηκε ολοσχερώς η Μιτζέλα.
Οι Τούρκοι του Βελεστίνου έκαψαν τη Μιτζέλα κι ερήμωσαν τελείως το χωριό σαν αντίποινα για τη συμμετοχή στον αγώνα των Καλαμιδέων, Γριτζάνου και Μοσχοβάκη ή γιατί οι Μιτζελιώτες αρνήθηκαν να δίνουν τους βαρείς φόρους. Οι μιτζελιώτες Βογαίοι βλέποντας τους Τούρκους να έρχονται στο χωριό, βγήκαν και τους πολέμησαν καθυστερώντας τους μέχρι να απομακρυνθούν οι κάτοικοι με τα καΐκια. Όμως κάποιες γυναίκες για να μην πέσουν στα χέρια των εχθρών και ατιμαστούν έπεσαν απ’ τους βράχους στη θάλασσα και σκοτώθηκαν.
Στα μέσα του Νοεμβρίου 1827 ο Άστιγξ με καράβια που ήταν στη Σκιάθο και Σκόπελο, χτύπησε το κάστρο του Βόλου για 15 μέρες χωρίς επιτυχία και αποτέλεσμα. Έτσι τελείωσε ο πηλιορείτικος ξεσηκωμός και αγώνας για λευτεριά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου