Ο δεσπότης Γερμανός- Ανταρσία

Η ανταρσία του Δημητριάδος Γερμανού και του Αμβρόσιου Λαρίσης

Η πολιτική με τους εκπροσώπους της, ήταν …αδύνατο να μην είναι ανάμεσα στις ενέργειές του για την πραγματοποίηση των στόχων του, αφού ο σκοπός όλα τα καθαγιάζει! 

Βρισκόμαστε στα 1909. Ο Στρατιωτικός Σύνδεσμος αναλαμβάνει τα ηνία του κράτους, μετά το κίνημα στο Γουδί στις 15 Αυγούστου και την απομάκρυνση του πρωθυπουργού Δημητρίου Ράλλη και βάζει πρωθυπουργούς πρώτα τον Κυριακούλη Π. Μαυρομιχάλη και μετά το Στέφανο Δραγούμη. Αυτοί κρίθηκαν «ανεπαρκείς» για τις δύσκολες καταστάσεις της Ελλάδας και στο τέλος Δεκεμβρίου, φώναξαν τον Ελευθέριο Βενιζέλο απ’ την Κρήτη.  Αυτός ανέλαβε την πρωθυπουργία και η υπόλοιπη Ιστορία είναι γνωστή.

Ο δεσπότης Γερμανός  ακολουθεί και στηρίζει τον Στρατιωτικό Σύνδεσμο για λόγους καθαρά προσωπικούς. Πίστεψε πως θα βοηθηθεί απ’ αυτούς στις βλέψεις του …προς την Αρχιεπισκοπή Αθηνών, αφού ο τότε Αρχιεπίσκοπος Θεόκλητος ήταν ακραιφνής βασιλικός κι οι στρατιωτικοί αντιβασιλικοί-βενιζελικοί! Έψαχνε να βρει την ευκαιρία να δημιουργήσει τη δική του ομάδα, αντιδρώντας στην ιερά Σύνοδο και στον πρόεδρό της. 

Τότε ο υπέργηρος δεσπότης Λαρίσης Αμβρόσιος (Κασαράς), που ήταν υπόδικος στο Συνοδικό δικαστήριο γιατί είπε διάφορα για τον Πατριάρχη, για τους Ρώσους και τον Πανσλαυισμό και το κυριότερο γιατί χειροτονούσε με το «αζημίωτο», κλήθηκε αρκετές φορές να πάει σε απολογία. Μέλος κι αυτός του Στρατιωτικού Συνδέσμου, δεν πήγαινε.  
Ο Σουρής σχολιάζοντας με στίχους, του αφιέρωσε ολόκληρο ποίημα:

Αποσπάσματα από το δισέλιδο ποίημα

Με την επίσκεψη του Γερμανού στη Λάρισα και την προτροπή του, ήρθε στο Βόλο ο Λαρίσης, σε επίσκεψη με κάθε επισημότητα. Έδωσε συνέντευξη σε εφημερίδα και δέχτηκε στο Βόλο το κοινό. 

Σε συλλείτουργο στην εκκλησία της Ανάληψης στις 15 Νοεμβρίου, δεν μνημονεύουν την ιερά Σύνοδο, κίνηση ανταρσίας κατά τα εκκλησιαστικά.

Ο Γερμανός σε συνέντευξή του στην «Πανθεσσαλική» που αναδημοσιεύεται και σ’ αθηναϊκά φύλλα, καταφέρεται κατά της Συνόδου και του Αρχιεπισκόπου.

 Η Σύνοδος στέλνει σε Λάρισα και Βόλο ανακριτή (Έξαρχο) για να εξετάσει του «λόγου το αληθές». Ο Αμβρόσιος παραδέχεται τις ενέργειές του κι αργότερα με δύο συνοδικά Δικαστήρια κρίνεται και καθαιρείται.

Όμως ο Γερμανός λέει πως για λόγους εκδίκησης γίνεται η δίωξη. Ζήτησε άδεια για την Αθήνα και δεν του δόθηκε. 

εφημ. ΕΣΤΙΑ 15-12-1909

εφημερίδα ΕΣΤΙΑ 18-11-1909

Πίστευε, πως ο Στρατιωτικός Σύνδεσμος θα τον στήριζε.

εφημ. ΧΡΟΝΟΣ 18-11-1909

 Κι όταν αυτό δεν έγινε, άλλαξε τακτική. Στο συνοδικό Δικαστήριο έφερε με εξαναγκασμό ψευδομάρτυρες βολιώτες ιερείς και άτομα απ’ το Στρατ. Σύνδεσμο και βλέποντας πως πάει κι ίδιος για καθαίρεση, αναιρεί στη συνέντευξή του τα όσα έλεγε!

Η ιερά Σύνοδος μετά και την καθαίρεση του Αμβρόσιου και μη θέλοντας να το προχωρήσει, τον αθώωσε το Νοέμβριο του1911. Χαρακτηριστικό είναι πως μόνον ο ανακριτής επίσκοπος ψήφισε υπέρ της ποινής!

Το συμπέρασμα απ’ τα γεγονότα αυτά είναι πως ο Γερμανός συνηθισμένος στις μηχανορραφίες κι έχοντας δείξει σε πολλές περιπτώσεις ότι δεν «ορρωδεί προ ουδενός» μετέρχεται κάθε μέσο για να πετύχει το σκοπό του. Ακόμη και την «τιμή»!