Ένα αγιοβλασίτικο πανηγύρι…

Καλοκαίρι στο Πήλιο και τα «παγγύρια» μας καλά κρατούν!

Φέτος, θυμήθηκα μια επιστολή του γιατρού Ιωανννη Αντωνόπουλου στην παλιά βολιώτικη εφημερίδα ΛΑΪΚΗ ΦΩΝΗ της 18^ης Αυγούστου 1931, που ήταν απάντηση σε ανταπόκριση της εφημερίδας ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ της 31^ης Ιουλίου 1931.

Κι εδώ αρχίζει η ιστορία… που τελειώνει με τα σχετικά ποίηματα του γνωστού καραμπασιώτη στιχοπλόκου Γιάννη Μακρυγιώργου!!

Η ανταπόκριση αυτή ήταν από το πανηγύρι της Αγίας Παρασκευής που γιορτάστηκε τριήμερο όπως πάντα. Οι σχετικές ανταποκρίσεις ήταν μόνιμες στις στήλες των εφημερίδων κατά καιρούς και σχεδόν όμοιες, αφού έγραφαν για τα χορευτικά πανηγύρια και τους ανθρώπους που συμμετείχαν. 

Στην ανταπόκριση λοιπόν, που την υπογράφει κάποιος με το ψευδώνυμο «Πανηγυριστής» γράφει για το πανηγύρι γενικά, αλλά κάνει και κάποιες επιπλέον παρατηρήσεις (που κατά τη γνώμη των Αγιοβλασιτών που εκπροσωπούνται από το γιατρό) ήταν περιπαικτικές και γελοιοποίησαν ευυπόληπτους συγχωριανούς...

Ας δούμε τι λέει η ανταπόκριση στον βολιώτικο ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ:

Να και η επιστολή-απάντηση του Γιατρογιάννη:

Κι επειδή η ιστορία δεν τελείωσε εκεί, ο «Πανηγυριστής» μαζί με άλλους πήγε στο δικαστήριο για συκοφαντική δυσφήμιση… όπως μας λέει κι ο ποιητής! 

Πανηγύρι Αγίας Παρασκευής 1931

Το Καραμπάσι το χωριό το πιο αγαπημένο

εφέτος στην πανήγυρι ευρέθη μπερδεμένο.

Τρεις τέσσερις ανόητοι ή μάλλον κακοήθεις

διά του τύπου έγραψαν ανόητα και ύβρεις.

Τα πρόσωπα που θέλησαν για να συκοφαντήσουν

μα τα παπούτσια τους δεν είν’ εις θέσιν να γυαλίσουν.

Το μόνον που με ώθησε αυτά για να ποιήσω

αυτούς οπού τα έγραψαν να τους ειδοποιήσω.

Είτε αργά ή γρήγορα θα ανακαλυφτούνε

κι από το πρόσωπο της γης να πάνε να κρυφτούνε.

(Ακολούθησε δίκη)

Μία δίκη ηθέλησα να παρακολουθήσω

αλλά το βράδυ κόντεψε στο Βόλο να καθήσω.

Αλλά με βρήκε ο γιατρός και μούκανε τη χάρη

με πήρε στ’ αυτοκίνητο που είχε αγγαζάρει.

Και από τα Λεχώνια βαδίζαμε με φόρα

και φτάσαμε εις το χωριό στις δώδεκα η ώρα.

Και τότε ενθυμήθηκα για κάποιονε δερβίση

που λέει η παραβολή πως δεν πατά στη βρύσι.

Αλλά η δίκη έγινε σαν μία κοροϊδία

για τούτο και οι δικαστές είχαν αμφιβολία.

Και έτσι τους εκήρυξαν αυτούς τους τρεις αθώους

έστω και αν έστειλαν και μερικούς στο Όρος.

Έστω και αν έγραψαν πως χόρεψαν τα ζεύγη

αταίριαστα και άγαρμπα γι’ αυτό τους πρέπει εύγε!