Ο Χόρτος

Ο Χόρτος της Αργαλαστής

Ένα όμορφο κείμενο του Δημήτρη Λαμπαδάρη (*)

[ Το φθινόπωρο έπεφτε γλυκό, μελαγχολικό, καθώς οδεύαμε προς το απάνεμο επίνειο της Αργαλαστής, το Χόρτο. Κρυμμένος σε μια ήσυχη αγκαλιά του Παγασητικού, στο Ν. Πήλιο, ο Χόρτος δε θέλησε την άπλα και την απεραντοσύνη που υπογραμμίζουν την παρουσία των άλλων καλοκαιρινών θερέτρων. Προτίμησε να μείνει για πολύν καιρό κτήμα των λίγων, αλλά εκλεκτών. Μοναδική πρόσβαση παλιότερα των πλεούμενων προς το νότιο τμήμα του Παγασητικού, ο κολπίσκος τον Χόρτου. Ώσπου τον ξετρύπωσε η ρόδα και τον έκανε χαρά και απόλαυση των περαστικών και των εκδρομέων. Ιαχές χαράς και ενθουσιασμού δονούν τη θεϊκή γαλήνη του τοπίου, για τη χρυσοκίτρινη αμμουδιά στις μικρές τερπνές αγκαλιές. Τι υπέροχος συνδυασμός!  Τι ευάρμονη ζεύξη! Βουνό και θάλασσα, θάλασσα και αμμουδιά, πράσινο και γαλάζιο. Ένας γοητευτικός πίνακας ζωγραφισμένος από κάποιο επιδέξιο χέρι. Το χέρι του Πλάστη!

Μαλακή η λοφοσειρά της Αργαλαστής, φτάνει στα Μετοχίτικα και χωρίζεται στα δυο. Ασημοπράσινα τ’ αντερείσματα κατεβαίνουν ομαλά προς τη θάλασσα κι ανοίγουν σχηματίζοντας την αγκαλιά του Χόρτου. Χαίρεσαι από ψηλά το θέαμα καθώς κατηφορίζεις με το αυτοκίνητο ανάμεσα στους ελαιώνες, που μια χάνονται από τα μάτια σου και μια ξανάρχονται μπροστά σου, ενώ κοντεύει ολόστροφος ο δρόμος προς την παραλία.

Κι όταν φτάσεις, ο Χόρτος λες και ζωντάνεψε, σε γοητευτική σειρήνα, σ’ αιχμαλωτίζει. Από το Φλεβάρη ακόμη κάνει έντονη την παρουσία του. Μοσχομύριστος για τα «δακράκια» του έρχεται πρώτος στην ευωδιά. Ζεστό το τοπίο ξυπνάει νωρίς από τη χειμωνιάτικη νάρκη. Μοσχοβολούν οι πορτοκαλιές του Απριλομάη, ενώ γιγαντώνεται το πράσινο αυτή την εποχή. Γάργαρα τα νερά κελαρύζουν ανάμεσα στις μολόχες και τα πολυτρίχια, ενώ τα αηδόνια γοητευμένα στην ολόδροση ρεματιά στέλνουν μερόνυχτα τις ολόγλυκες νότες τους στο άπειρο.

Δυο ολοπράσινες μύτες της γης, ζερβόδεξα χωμένες στη θάλασσα και γαρνιρισμένες με την κάτασπρη δαντέλα των βράχων, κρύβουν το Χόρτο απ' τα λαίμαργα μάτια των γειτόνων, λες και είναι πρωτόβγαλτη παρθένα που παίρνει το λουτρό της. Κι αυτός κρύβει τις χάρες του από τους γειτόνους και τις σκορπάει αφειδώλευτα σ’ όσους του χαρίζουν την αποκλειστικότητα. Θέλει τους επισκέπτες ολότελα δικούς του. Αφοσιωμένους αποκλειστικά σ’ αυτόν. Έτσι τον χαίρονται οι μόνιμοι κάτοικοί του, αλλά και οι παραθεριστές του που τον ζουν και τον απολαμβάνουν ολόκληρο το καλοκαίρι και το φθινόπωρο ακόμα, με τα όμορφα σπίτια του, τα θαυμάσια καταλύματα και το μικρό θαλασσινό κανάλι στη μέση, που εξασφαλίζει μια κάποια βενετσιάνικη όψη. Τα τελευταία μάλιστα χρόνια η αξιόλογη κουλτούρα, όλο και ξανοίγεται σε ευρύτερους κύκλους. Μοναδικές οι πνευματικές και καλλιτεχνικές εκδηλώσεις που πραγματοποιούνται κάθε καλοκαίρι. Μια όαση ψυχικής ευφορίας μέσα στα ξεφωνητά της καλοκαιρινής εκδρομικής θύελλας.

Και καθώς κάθεσαι στην παραλία αντικρίζεις πάντοτε στο βάθος πριονιστά να λογχίζει τον ουρανό και να διαγράφει τη ζωγραφική σιλουέτα του, το βουνό Τισαίο, το Σαρακήνικο, κατά τη λαϊκή έκφραση. Μπροστά σου φιγουράρει το νησί ο Αλατάς με το μοναστήρι των Αγίων Σαράντα, η Πρασούδα με το μοναστήρι της Ζωοδόχου Πηγής, δίπλα η Παναγιά που γιορτάζει στις 8 Σεπτεμβρίου, το Γλαρονήσι κι άλλα μικρά ερημόνησα. Όλα τους βαλμένα με αριστοτεχνική διάταξη συνδυάζονται με τις φιορδίσιες πτυχές της παραλίας του Ν. Πηλίου και σχηματίζουν ένα μοναδικό και σπάνιο νορβηγικό τοπίο. Κι η θάλασσα η ολογάλαζη, η ατλαζένια, ημερωμένη και γλυκιά σε μαγνητίζει. Ξαπλώνεις πάνω της και αφήνεσαι στην αγκαλιά της να σε χαϊδέψει απαλά, να σε λικνίζει και να σε νανουρίσει.

Σαν άλλη Κίρκη ο Χόρτος κρατάει τους αφοσιωμένους επισκέπτες κοντά του. Και χρειάζεται η νοσταλγία ενός Οδυσσέα για να ξεμπλέξεις από τα δίχτυα του. Αλλιώς μένεις παντοτινά μαζί του έστω και νοερά. ]

----------------------------------------------------------

(*)  Δημήτρης Λαμπαδάρης (1923 - 1999): Καταξιωμένος πηλιορείτης εκπαιδευτικός και λαμπρός πνευματικός άνθρωπος και πηλιολάτρης με πλούσιο συγγραφικό έργο. Έχει γράψει γύρω στα 15 βιβλία με περιεχόμενο εκπαιδευτικό, ιστορικολαογραφικό και ταξιδιωτικό και πάμπολλα άρθρα σ’ εφημερίδες και περιοδικά με πανελλήνια εμβέλεια, ενώ επίσης έχει λάβει μέρος ως εισηγητής σε δεκάδες συνέδρια, συμπόσια και ημερίδες, που είχαν ως αντικείμενο την εκπαίδευση, την ιστορία και τον πολιτισμό.

---  Κέιμενο από το ΜΑΓΝΗΣΙΑ, ΕΚΠΟΛ-ΝΑΜ,  τχ 3, Νοέμβριος 2004
---  Φωτογραφίες αντιγραφή από το fb και τη " Η ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΧΟΡΤΟΥ" .