Αϊ –Γιώργης
Ακούσατε τι γίνηκε σε τόπο ξακουσμένο;
Εκεί ήταν και φώλιαζε θεριό καταραμένο
και αν δεν του δίνανε φαΐ κάθε πουρνό και βράδυ
κανένανε δεν άφηνε νερό να πάει να πάρει.
Γι' αυτό ερίχνανε λαχνό και όποιον ήταν πέσει
θα 'στελνε το παιδάκι του στο δράκοντα πεσκέσι.
Έπεσε και στο βασιλιά και στη βασιλοπούλα
για να την φάει ο δράκοντας την όμορφη παιδούλα.
Ο βασιλιάς με κλάματα εφώναζε σταθείτε
όλο το βιος μου πάρτε το μα το παιδί μου αφήστε
και ο κόσμος αποκρίθηκε όλος με ένα στόμα
δώσε μας το κορίτσι σου η παίρνουμε εσένα.
Ο Αϊ-Γιώργης τ' άκουσε απ' την Καππαδοκία
στο γρήγορο του τ' άλογο ανέβηκε με βία.
Βαρεί βιτσιά τ' άλογου του στην βρύση κατεβαίνει
κι ήβρε την κόρη που ‘στέκε σαν ξύλο μαραμένη.
-Για φεύγα παλικάρι μου φεύγα μην φάει και εσένα
αυτό το άγριο θεριό που θε να φάει και εμένα.
-Ησύχασε κορίτσι μου και μην παραφοβάσαι
και του Κύριου το όνομα πάντα να το θυμάσαι.
Ξεπέζεψε και κάθισε ολίγο ν’ ακουμπήσει
ώσπου να έβγει το θεριό απ 'τη μεγάλη βρύση
Όταν αρχίνησε να βγει όλα τα όρη τρέμαν
και η κόρη από τον τρόμο της έμεινε δίχως αίμα.
-Ξύπνησε, σήκω κούτσικε και το νερό αφρίζει!
ευθύς πηδάει στ΄ άλογο με το κοντάρι τρέχει
και από το στόμα του θεριού βρύση το αίμα τρέχει.
-Κόρη μ' εσφάλη το θεριό πήγαινε στους γονείς σου
για να χαρούν οι φίλοι σου και όλοι οι συγγενείς σου.
-Για πες μου παλικάρι μου, πες μου το όνομά σου
για να τιμήσω χάρισμα να πάει στην αφεντιά σου.
-Γεώργιο με κράζουνε εις την Καππαδοκία
κι αν θα μου στείλεις χάρισμα φτιάξε μιαν εκκλησία
και μες τη μέση ζωγραφιά να 'χει έναν καβαλάρη
να κονταρεύει το θεριό με ένα βαρύ κοντάρι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου