Κοκοσλής συνέχεια...

1.  Ένα πάθημα του Ν. Κουκουσλή

(Αντιγραφή από την εφημερίδα Η ΘΕΣΣΑΛΙΑ της 23^ης Αυγούστου 1933)

"Είναι εις όλους τους Πηλιορείτας γνωστόν το πάθημα του Νικολάου Κουκουσλή. Ούτος είχεν εργοστάσιον μεταξουργίας και ειργάζοντο εις αυτό πολλά κορίτσια.

Την παραμονήν του Αγίου Αποστόλου, του Νέου, οι εργάτιδες φεύγουσαι ηρώτησαν τον Κουκουσλήν, εάν θα εργαστούν την επομένην, αφού ήτο η μεγάλη του Αγίου εορτή.

Ο Κουκουσλής απάντησεν τότε εις τας εργάτιδας:

-Τι Αγίου και Αποστόλου. Εγώ δεν ξεύρω  τίποτε απ’ αυτά. Η δουλειά δεν είνε κακό πράγμα και ο Άγιος δεν θέλει τα κορίτσια τεμπέλικα, αλλά τα θέλει δουλευτάρικα. Αύριο θα ρθήτε  όλες να δουλέψετε γιατί η δουλειά δεν μας περιμένει.

Τα κορίτσια καταλυπημένα, διότι δεν θα μπορούσαν να πηγαίνουν εις τον Άγιον Λαυρέντιον και να προσκυνήσουν. Ο Άγιος όμως, όπως διηγούνται οι παλαιότεροι Πηλιορείται, έδειξε το θαύμα του. Ο Κουκουσλής έπαθεν από ημιπληγίαν και κατέστη παράλυτος. Τότε ηννόησεν το σφάλμα του. Μετέβη εις τον Άγιον Λαυρέντιον, προσευχήθη, ενήστευσεν και μετ’ ολίγον ειλικρινώς μετανοήσας δια το σφάλμα του έγινε καλά.

Το πάθημά του το διηγήθη μόνος του εις πλείστους και έκτοτε κανείς Πηλιορείτης θεοσεβής δεν εργάζεται την ημέραν του Αγίου Αποστόλου, του Νέου."

2.  Ο βουλευτής Ν. Κοκοσλής κι οι... υδρονομείς των Λεχωνίων!

Σημείωση- επεξήγηση: 

Ο υδρονομέας ή νεροκράτης ή «μπικτσής» -στο πηλιορείτικο γλωσσικό ιδίωμα- ήταν ένα πρόσωπο του χωριού, που όλοι υπάκουαν και δεν έφερναν ποτέ αντίρρηση στις ενέργειές του, για λόγους τάξης. 
Οι υδρονομείς εργάζονταν  και εργάζονται, συνεχίζοντας ως σήμερα, σ’ όλα τα χωριά του Πηλίου. Κύριο μέλημά τους ήταν κι είναι να «μοιράζουν» στους καλλιεργητές το νερό της άρδευσης των ελαιοπερίβολων, οπωρώνων-μπαχτσέδων και κήπων τους.

Έβαζαν και βάζουν το νερό «στ’ αυλάκια»,  «στ’ν αράδα»(= σειρά)  απ’ τον Απρίλη ως και τον Οκτώβριο, «κανουνίζοντας» το πότε θα «ποτίσ’» ο καθένας και θα «κόψ’» το νερό απ’ «τ’ν ζάπκα» ή  «τ’ν κόφτρα» (=σημείο αλλαγής κατεύθυνσης νερού στον υδραύλακα). Τα αυλάκια (υδραύλακες) τα κεντρικά, ήταν συνήθως τσιμεντένια και τα περιφερειακά χωμάτινα. Το «δικαίουμα»(=σειρά και ωράριο) είναι διαχρονικά σταθερό και καταγραμμένο. 

3.  Κοκοσλή ...θεωρία περί λογοδοσίας!

Οι Κοκοσλήδες στην Τουρκοκρατία

Οι Πορταρίτες Κοκοσλαίοι, πλούσιοι γαιοκτήμονες, εμπορευόμενοι και εργοστασιάρχες, αναμείχθηκαν όπως ήταν φυσικό και με τους αγώνες του τόπου. Βοήθησαν έτσι με τον τρόπο τους την περιοχή, ειδικά μετά την αποτυχημένη επανάσταση του 1878. 

Ο Νικ. Κοκοσλής πήρε μέρος στη συνάντηση των κοτζαμπάσηδων με τους Τούρκους και "προσκύνησε" τον Ρετζέπ πασά για να σταματήσουν οι διωγμοί των Πηλιορειτών. 

Μια μαρτυρία της παπαδιάς Ειρήνης, συζύγου του Καραμπασιώτη δημοδιδασκάλου και μετέπειτα ιερέα του Αγ. Βλασίου Γεωργίου Δημοπούλου, λέει πως οι συντοπίτες/τισσες ήταν έτοιμοι να μπουν σε πλεούμενα και να μετακινηθούν στα νησιά των Σποράδων για να γλιτώσουν το μαχαίρι του Τούρκου και τον εξανδραποδισμό, κατά τον ίδιο τρόπο που φυγαδεύτηκαν στην πρώτη Επανάσταση του '21. Ο Κοκοσλής ήταν ο σωτήρας τους, αφού με τη δράση του τους έσωσε .

Τα παραπάνω λόγια της Καραμπασιώτισσας,επιβεβαιώνουν και τα επόμενα αποσπάσματα α) από τον Γεώργιο Αδρακτά στο Ημερολόγιο Σκόκου και β) ένα απόκομμα τοπικής εφημερίδας της εποχής: 

Για την οικογένεια Κοκοσλή και των κατά καιρούς ενεργειών τους υπέρ του τόπου, γράφει και ο Βαγ. Σκουβαράς στα Πηλιορείτικα Β΄σελ.35-36:

 Για τη σχέση των Κοκοσλήδων με τους Τούρκους, γράφει και ο Αναστάσιος Τζαμτζής στο βιβλίο του Αγριά-Δράκια κλπ :

Σουρής και ...Κοκοσλής

Ο Γεωρ. Σουρής στη γνωστή σατιρική του εφημερίδα "Ο Ρωμηός", κάθε χρόνο "έστελνε" ευχές-μποναμάδες στους βουλευτές. 

Εδώ εύχεται και στο λεχωνίτη Νικόλαο Κοκοσλή:

(σιναμική: καθαρτικό φάρμακο από τα φύλλα του φυτού κασσία)

Διαπύλια (τέλη): Φόροι εισαγωγής προϊόντων στους δήμους. 

Καθιερώθηκαν το 1847 επί Όθωνα, καταργήθηκαν το 1949.

Κι ένα ποίημα γραμμένο στο Βόλο για την ήττα του Κοκοσλή, όταν συνεργάστηκε με το αντίπαλο κόμμα του εμπορικού του συνεργάτη, αλλά πολιτικού αντιπάλου Γεωργίου Καρτάλη, το γνωστό Καρταλικό.

«Μες στου Καρτάλη την αυλή

ανοίξαν ένα λάκκο

και θάψανε τον Κοκοσλή

Χωρίς παπά και διάκο».

Επίσης ποιος είναι ο Κοκοσλής: 

Υ.Γ. Ιωαν. Καρτάλης, Νικόλαος Παρρησιάδης, Νικ. Κοκωσλής - βουλευτές Βόλου

Κοκοσλής και ληστές

Νικ. Κοκοσλής και ληστές

Μια καταχώρηση της εφημερίδας «ΘΕΣΣΑΛΙΑ» που αρχικά εκδιδόταν στην Αθήνα, λέει πως ο Νικόλαος Κοκοσλής, πριν απελευθερωθεί η Θεσσαλία και γίνει βουλευτής, κατάφερε με δικές του δυνάμεις που διατηρούσε ως προύχοντας και «κοτζαμπάσης» -όπως τον αποκαλεί ο Γιάννης Κορδάτος, να συλλάβει κάποιους ληστές στην περιοχή της Νιάου.

Αποτέλεσμα ήταν αυτοί να φυλακιστούν κι ο Κοκοσλής να ξεκινήσει δοξασμένος την πορεία του, ώστε την επόμενη χρονιά να καθίσει στα έδρανα της Βουλής.

(Προσεχώς, άλλες δράσεις κι αντιδικίες του Ν. Κοκοσλή)

Νικόλαος Αθ. Κοκωσλής (Κοκοσλής ή Κουκουσλής)

ΝΙΚΟΛΑΟΣ Α. ΚΟΚΩΣΛΗΣ

Μία τῶν ἐξοχοτέρων φυσιογνωμιὼν τοῦ Πηλίου. Ἐγεννήθη ἐν Πορταριὰ ἐξ ἔγκριτων γονέων καὶ ἄγει νῦν ἡλικίαν 65 ἐτῶν. Νεώτατος ἔτι, φύσει ἀποφασιστικού καὶ ῥιψοκινδύνου χαρακτῆρος, κατὰ τὴν ἐποχὴν τοῦ ἐν Θεσσαλία ἐπαναστατικοῦ κινήματος τοῦ 1854, σπουδαστὴς ὧν τότε ἐν Ἀθήναις, κατέλειπε τάς σπουδὰς τοῦ, καὶ καταρτισας μικρὸν ἐξ ἐθελοντῶν σῶμα, ἔσπευσε ἐκ τῶν πρώτων εἰς τὴν φωνὴν τῆς ἀγωνιζομένης πατρίδος, δοὺς ἐν βραχεῖ πλεῖστα δείγματα τῆς ἀνδρείας καὶ τοῦ πολεμικοῦ τοῦ μένους.  Ἐπολέμησε γενναιοτατα εἰς τάς μάχας Πλατάνου, Ἀρμυροὺ καὶ Ἀνωμαλίας. Ματαιωθείσης ὅμως ἀτελεσφόρως τῆς ἐπαναστάσεως ἐκείνης, ὁ νέος Κοκωσλὴς  ἐπεδόθη εἰς τὸ ἐμπόριον ἐν Σμύρνη ἐπὶ δεκαετίαν, ἔνθεν παλινοστήσας ἐγένετο  ἰδιοκτητης μεγάλου κτήματος ἐν Λεχωνίοις, ὅπου καὶ ἵδρυσεν ἐργοστάσιον μετάξης, ἐσχατως δὲ καὶ τελειότατον ὑδρομύλον, ἀπασχόλων περὶ τάς 200 γυναίκας καὶ κοράσια καὶ περὶ τοὺς πεντήκοντα ἐργάτας, παρέχων οὕτω στάδιον ἐντίμου ἐργασίας. Ἐν τούτοις οὐδέποτε ἔπαυσεν ἐνεργῶν καὶ πόθων τὴν ἀπελευθέρωσιν τῆς πατρίδος τοῦ.Ἡ ἐπανάστασις τοῦ 1878, εἰς ἢν ἠτο ἐκ τῶν πρώτων μεμυημένων, εὗρεν ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ ἕνα τῶν ἐνθερμοτέρων καὶ νοημονεστέρων ὑποστηρικτών. Ἐνῶ δὲ ἡ ναυαρχὶς τοῦ Χοβαρτ ἐστάθμευε πρὸ τῶν Λεχωνίων ἀπειλοῦσα ἀποβίβασιν. Ὁ δὲ πύργος καὶ τὰ ἐργοστάσια τοῦ Κοκωσλὴ ἐχρησίμευον ὡς ἀποθῆκαι πολεμοφοδίων καὶ καταφύγιον τῶν ἐπαναστατών, οὗτος, ἀτρόμητος , ἐπὶ κινδύνῳ τῆς ἰδίας ζωῆς, κατήρχετο καὶ συνεχρωτιζετο ἐν προσποιητῇ ἀταραξίᾳ μετὰ τῶν τούρκων πασσάδων, ἀποσοβὼν οὕτω πᾶσαν ὑπόνοιαν, καὶ ἐν διπλωματικὴ ἀληθῶς συνεργασίᾳ μετὰ τοῦ φίλου τοῦ Γ. Καρτάλη, ἠδυνήθη να σώσῃ τὰ χωρία τοῦ Πηλίου ἀπὸ βεβαίας καταστροφῆς, ἐν ἡ περιπτώσει ἀνεκαλύπτοντο οἱ κρύφα περιθαλόμενοι ἐπαναστάται. Ἐν τοῖς γειτονικοις χωριοῖς ἀπέβη πολλάκις ἡ ζῶσα ἐγγύησις τῆς τάξεως καὶ τῆς ἀσφαλείας. Ὅταν λῃστρικὴ συμμορία ἀπήγαγεν ἐξ Ἁγίου Λαυρεντίου τὸν πλούσιον Κ. Τσαμτζὴν καὶ δύο παῖδας ἐκ Προμυρίου, ὁ Κοκωσλής, ἐξελθὼν μετὰ τῶν φυλάκων τοῦ εἰς καταδίωξιν, κατόρθωσε καὶ τοὺς λῃστὰς να συλλάβῃ καὶ τοὺς αἰχμαλώτους να ἐλευθερώσῃ.

Μετὰ τὴν προσάρτησιν ἐξελέγη πολλάκις βουλευτής. Ἡ μέχρι Λεχωνιων προέκτασις τῶν Θεσσαλικῶν σιδηροδρόμων, δι ἧς μεγίστη ὠφέλεια προσκομίζεται τοῖς κατοίκοις, ὀφειλέται εἰς τὴν ἀποκλειστικὴν πρωτοβουλίαν καὶ ἐνέργειαν τοῦ προοδευτικου ἀνδρός.

Ἐπὶ τούτοις ἐπαξίως φέρει τὸν πρὸ τίνος χρόνου ἀπονεμηθέντα αὐτῷ Ἀργυροῦν Σταυρὸν τοῦ Σωτῆρος.                             

                                                                                                 ΑΔΡ.

Αντιγραφή από:
 Κωνσταντίνου Φ. Σκόκου "Ημερολόγιον" -1897 -

(Τόμος 12, Αρ.Ο)  Φυσιογνωμίαι εκ των επαρχιών, Σελ.134-135

(Ο Ν. Κοκοσλής καθιστός στη μέση. Αρχείο Νικ. Μαστρογιάννη)