Κατά την ιδίαν πεδινήν οδόν μίαν ώραν προβαίνοντες (απὸ το Βόλο), ερχόμεθα εις τα Λεχώνια. Αυτά κείνται επί μιας με χωράφια, αμπέλους, κήπους νεραντζίων, κίτρων και άλλων διαφόρων οπωρίμων δέντρων φυτευμένης πεδιάδος...

(Νεωτάτη της Θεσσαλίας Χωρογραφία-Ιωάννης Αναστασίου Λεονάρδος, 1836)

Π Ρ Ο Σ Ο Χ Η ! Μπορείτε να αντιγράφετε κείμενα κ.ά. από το ιστολόγιο. Αυτό, ΔΕΝ αποκλείει αναφορά στην ΠΗΓΗ. - Φωτογραφίες άλλων να μην ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝΤΑΙ - Ιδιωτικά αρχεία να ΜΗΝ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝΤΑΙ.

Παρασκευή 27 Μαΐου 2011

O Πύργος Κοκοσλή

"ΑΚΤΙΝΕΣ ΕΚ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ - Εντυπώσεις ταξειδιώτου" -1897-Αλέξανδρος Φιλαδελφεύς
      Βρίσκεται στο βόρειο μέρος του χωριού κάτω από το ξωκλήσι των Αγίων Αναργύρων , δίπλα απ’ το παλιό μεταξουργείο των ίδιων ιδιοκτητών.
«Εκεί ένθα η πεδιάς μεταβαίνει εις τας υπωρείας του όρους επί θέσεως απόπτου και καταρρύτου...» γράφει ο Ν. Γεωργιάδης.
Εποπτεύει όλη την περιοχή-κάμπο των Λεχωνίων, αφού στέκεται στο κέντρο ενός τσιφλικιού, ακριβώς κάτω από το τείχος του «Παλιόκαστρου». Είναι ένα πολύ ισχυρό οικοδόμημα της περιοχής, καθαρά φρουριακής κατασκευής. Τα θεμέλιά του και οι εξωτερικοί τοίχοι στα κάτω πατώματα έχουν πλάτος ως τρία μέτρα!
Κτίστηκε στην τουρκοκρατία στα τέλη του 17ου αρχές του 18ου αιώνα. Αγοράστηκε από τους Τούρκους και από τον Πορταρίτη έμπορο, επιχειρηματία, μουχτάρη (=τοπάρχη, κοινοτάρχη, δήμαρχο) Αθανάσιο γιο του Γεωργίου (Γεωργούτσου Κοκοσλή -Κουκουσλή- Κοκωσλή)και αργότερα πέρασε στην ιδιοκτησία των παιδιών του. Του κομματάρχη και πρώτου μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλίας –1881-βουλευτή Μαγνησίας Νικόλαο (Νικολούτσο) Αθαν. Κοκοσλή, του Απόστολου και των θυγατέρων. Η αγορά έγινε αρκετά χρόνια πριν την προσάρτηση της Θεσσαλίας. Λέγεται πως ο πύργος και η τεράστια κτηματική περιουσία της οικογένειας αγοράστηκε σε χαμηλή τιμή από τους Οθωμανούς που έφευγαν. Σ’ αυτό συνετέλεσε ένας αδελφός των Κοκοσλήδων, που είχε γνωριμίες με Τούρκους αξιωματούχους  και την Πύλη.  
Η αυθεντική μορφή του πύργου πρέπει να ήταν η ίδια με τον πύργο Σουλεϊμάν-Καραγιαννοπούλου. Διαφορετική ήταν η κατασκευή των σαχνισιών. Τα φορούσια εδώ ήταν λοξότμητα κι όχι επάλληλα κάθετα δοκάρια.
Στα 1870 ένας Γάλλος αρχιτέκτονας που κλήθηκε από τον ιδιοκτήτη για το παρακείμενο μεταξουργείο, έκανε μετατροπές και προσθήκες στον πύργο.
 Έτσι:
 α) χτίστηκε ένα κυκλικό κλιμακοστάσιο στο βορρά. β) ανοίχτηκαν μεγάλα παράθυρα, που έγιναν μπαλκονόπορτες και οδηγούν σε σιδερένιους εξώστες και γ) κόπηκαν τα μεγάλα ξύλινα φορούσια με τα εξώστεγα. Άλλες επεμβάσεις ή αναπαλαίωση στο κτήριο δεν έχουν γίνει, εκτός από την ανακατασκευή της στέγης.
Για να στερεωθεί το οικοδόμημα ξαναχτίστηκαν περίπου όλοι οι τοίχοι του τελευταίου ορόφου. Εκεί υπάρχει και τουαλέτα με αποχέτευση. (προσθήκη νεότερη σε σχέση με τους πύργους αυτούς)
Ο πύργος αποτελείται από τέσσερις ορόφους και ισόγειο. Η πρόσβαση γινόταν παλιά από βορρά με κινητή σκάλα-γέφυρα. Σήμερα από σταθερή σκάλα πετρόχτιστη.
Ο πύργος Κοκοσλή ήταν η κατοικία της οικογένειας μέχρι το 1960. Εκεί έμεναν οι κόρες του Απόστολου Αθανασίου Κοκοσλή, Μαρίκα και Υπατία. Σήμερα είναι ιδιοκτησία των κληρονόμων τους.
Η ιδιόρρυθμη εικόνα του πύργου εξαιτίας του κυκλικού κλιμακοστάσιου, έχει τραβήξει το ενδιαφέρον των φωτογράφων. 
Φωτογραφίες του έχουν δημοσιευτεί επανειλημμένα σε καρτ ποστάλ, βιβλία, ταξιδιωτικούς οδηγούς κλπ.

Στο δίτομο έργο της ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΚΟΡΡΕ-ΖΩΓΡΑΦΟΥ, τομ. Α΄, σελ. 240 

«ΠΗΛΙΟ : ΘΕΑΤΕΣ ΚΑΙ ΑΘΕΑΤΕΣ ΟΨΕΙΣ», διαβάζουμε τη μαρτυρία της Υπατίας Αποστόλου Κοκοσλή για τον πύργο:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου