Κατά την ιδίαν πεδινήν οδόν μίαν ώραν προβαίνοντες (απὸ το Βόλο), ερχόμεθα εις τα Λεχώνια. Αυτά κείνται επί μιας με χωράφια, αμπέλους, κήπους νεραντζίων, κίτρων και άλλων διαφόρων οπωρίμων δέντρων φυτευμένης πεδιάδος...

(Νεωτάτη της Θεσσαλίας Χωρογραφία-Ιωάννης Αναστασίου Λεονάρδος, 1836)

Π Ρ Ο Σ Ο Χ Η ! Μπορείτε να αντιγράφετε κείμενα κ.ά. από το ιστολόγιο. Αυτό, ΔΕΝ αποκλείει αναφορά στην ΠΗΓΗ. - Φωτογραφίες άλλων να μην ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝΤΑΙ - Ιδιωτικά αρχεία να ΜΗΝ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝΤΑΙ.

Σάββατο 2 Μαρτίου 2013

Το "ρεύμα Κουφάλας"

«Κουφάλα»: το ρέμα και τα γεφύρια  
    Το «ρεύμα Κουφάλας» είναι το ποτάμι που έχει τις βασικές του πηγές στην τοποθεσία «Κουφάλα», περιοχή πάνω από τον Άγιο Βλάση-Καραμπάσι  και ανάμεσα στις περιφέρειες Αγίου Λαυρεντίου και Αγίου Γεωργίου Νηλείας. Ίσως να πήρε και το όνομά του το ποτάμι κι η περιοχή, από μια σπηλιά που υπάρχει στο ίδιο μέρος, γνωστή κι ως «Τρύπα τ’ Αράπη».
Μερική Γεωγραφία -Αργυρη Φιλιππίδη-1815
    Για το ποτάμι αυτό γράφει ο Νικ. Μάγνης στο «Περιήγησις ή τοπογραφία  της Θεσσαλίας και  Θετταλικής Μαγνησίας»:

Ο Τρύφων Ευαγγελίδης στο "Ελλάς"-1901:

Ο Emile Isambret στο βιβλίο του "Οδοιπορικά Μακεδονίας, Ηπείρου και Θεσσαλίας" -1878 λέει:

Επίσης κι ο Νικ. Γεωργιάδης στο βιβλίο του «Θεσσαλία» γράφει:

Βέβαια δεν θα μπορούσε να λείπει από τις αναφορές κι ο Ζωσιμάς Εσφιγμενίτης:

Επίσης:
Στον παρακάτω χάρτη του τέως δήμου Νηλείας του 1900 φαίνεται το ποτάμι απ’ τις πηγές του ως την εκβολή του στη θάλασσα του Παγασητικού .

 Είναι το φυσικό όριο μεταξύ των παραθαλάσσιων οικισμών Πλατανίδια (περιφέρειας Άνω Λεχωνίων)  και Μαλάκι (περιφέρειας Καραμπασίου -Αγίου Βλασίου). Σ’ όλο το μήκος της ροής του, δημιουργεί  ένα τοπίο ιδιαίτερου φυσικού κάλους.
Στο χάρτη σημειώνονται τα πέτρινα γεφύρια που ένωναν τα χρόνια εκείνα τους δρόμους-καλντερίμια.
 Ο σιδηρόδρομος έφτανε ως τα Άνω Λεχώνια, οπότε δεν σημειώνεται στο χάρτη η γνωστή τρίτοξη «γέφυρα Κουφάλας» που έγινε με σχέδια και επίβλεψη του ιταλού Εβαρίστο ντε Κίρικο, μηχανικού στην κατασκευή του σιδηροδρόμου Πηλίου.
(αρχείο Ν. Μαστρογιάννη)
 Είναι ένα στολίδι τεχνικής και αρχιτεκτονικής, γι’ αυτό και υπάρχει σε πολλές φωτογραφίες και καρτ ποστάλ.(βλ. και παλιότερη σχετική ανάρτηση)

(αρχείο Νικ. Μαστρογιάννη)
Σήμερα εκτός από τα διατηρητέα τοξωτά πέτρινα γεφύρια των Λεχωνίων (παραπάνω και δίπλα απ’ την τρίτοξη γέφυρα) και του Παλιόκαστρου και τη γέφυρα του τρένου,
Το πέτρινο τοξωτό γεφύρι
στα Άνω Λεχώνια
Το τοξωτό γεφύρι στο Παλιόκαστρο
Υπάρχουν ακόμα:
α) γέφυρα τσιμεντένια στ’ ανατολικά των  Άνω Λεχωνίων, στον κεντρικό δρόμο Βόλου –Τσαγκαράδας,
β) γέφυρα τσιμεντένια στο Παλιόκαστρο (δίπλα και πάνω από το τοξωτό γεφύρι) στον επαρχιακό δρόμο Άνω Λεχωνίων Αγίου Βλασίου-Πινακατών,
γ) μικρό γεφυράκι κάτω από τους Αγίους Αναργύρους που ενώνει τον ασφαλτόδρομο με το παλιό καλντερίμι προς παλιό κοιμητήριο Άνω Λεχωνίων –περιοχή Λαμπογιαννέικα – Καρδαρά -Άγιο Βλάσιο. Στο ίδιο σημείο παλιά υπήρχε πέτρινο γεφύρι που ένωνε τα πάνω  χωριά με τα Άνω Λεχώνια. Φαίνεται στον παραπάνω χάρτη της Νηλείας που σχεδίασε ο δημοδιδάσκαλος Ιωάννης Σαρρής το 1899.
Το ποτάμι καλοκαίρι από το μικρό γεφύρι
 κάτω τους Αγ. Αναργύρους
δ) μικρό τσιμεντένιο γεφυράκι  στην ίδια θέση με το παλιό- που δείχνει κι ο χάρτης Νηλείας-στην περιοχή της Ντριστέλας του Αγίου Βλασίου. Είναι μόνο για πεζούς και ζώα και ενώνει τον  Άγιο Βλάση με τον Άγιο Λαυρέντη. 
Απόκομμα από παλιά εφημερίδα του Βόλου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου