Πηλιορείτικες παροιμίες και φράσεις (4)

Συνέχεια με πηλιορείτικες φράσεις και παροιμίες 

• Αλαφρουζύγιασι κι πούλα. (Φ)
• Άλλα λόια να αγαπιόμαστι. (Φ)
• Άμα έχ’ς γιο τιμπέλη, τι τουν θέλ’ς τουν προυφήτ’; (Φ)
• Άμα θέλει η νύφ’ κι ι γαμπρός, τύφλα νάχει ι πιθιρός. (Π)
• Άμα μπεις στου χουρό θα χουρέψεις. (Φ)
• Ανάθιμα απ’ δούλευι(ε) τα τρία τα Σαββάτα, του Κρεατ’νό, το Τυρ’νό, τ' Αγίου Θιουδώρου (Φ)
• Άντε κι καλόνι διάφουρου!  (Φ)
• Απ’ του στόμα σ’ κι στ’ Θιού τ’ αυτί. (Φ)
• Αυτός κουπανάει αέρα! (Φ).
• Άφ’σε απ’ είμαστι φτουχοί, μας  λείπ’νε κι οι παράδις. (Φ)
• Βάνανε του λύκου να φ’λάξ’ τα πρόβατα. (Π)
• Βγάν’ τα να τ’ αρμέξουμι κι ας είν’ κι στέρφα. (Φ)
• Βρέχει χιουνίζ’, η καραβάνα γιουμίζ’. (Φ)
• Γιάνν’ς  κιρνάει, Γιάνν’ς  πίνει. (Φ)
• Γιάνν’ς πήγις,  Γιάνν’ς ήρθις.(Φ)
• Δε γιένουντι τα καβούρια πίτα. (Π)
• Δε τουν χουράει η τρύπα τ’, σέρνει κι κουλουκύθια.  (Φ)
• Δεν κάν’ ι λύκους παστουρμά. (Φ)
• Δίπλα του φιγγάρ’, λόρθους ι καπιτάνιους. (Φ)
• Είνι ένας χαλές άπλυτους! (Φ)
• Είνι μι του πουδάρ’ στουν τάφου. (Φ)
• Έφαγα τ’ν κότα, σι χέζου τ’ν πόρτα. (Π)
• Έχει τ’ Αβραάμ κι τ’ Ισαάκ τα καλά. (Φ)
• Έχεις φίλου καρδιακό; Έχεις μιγάλου θησαυρό. (Π)
• Ζόρια ι Ριτζάλης κόκκινα παπούτσια. (Φ)
• Η καλή η ν’κουκυρά, είνι δούλα κι κυρά. (Π)
• Η πουρδή τ’ μουσχουκύδουνου. (Φ)
• Ήρθι μι τα χέρια κ’νιώντα. (Φ)
• Θα ξιράσου απ’ τουν κούτ’πα! (Φ)
• Θα σι πάρ’ κι θα σι σ’κώσ’. (Φ)
• Θέλει πουλύ λιμόνι; (Π)
• Θυγατέρα μ’ γλυκιά, νύφ’ πικραγγουριά. (Π)
• Ι ένας φ’λάει τ’ς δώδικα (Π)
• Ι Θιός να σι φ’λάει απού κινούργιουν άρχουντα κι απού παλιόν διακουνιάρ’. (Φ)
• Ιγώ στραβός κι συ κ΄τσή, ν’ ανοίξουμι ένα μαγαζί. (Φ)
• Ιμένα δε μ’ του τρως του μάτ’. (Φ)
• Ιτούτος αρμέγει του τραΐ ! (Π)
• Κάθιτι σαν τ’ κουκόνα στου κριβάτ’. (Φ)
• Και του σκύλου φίλεψέ τουν και του πόδι σ’ φύλαξέ του. (Π)
• Καλουκιρ’νό αγκάθ’, χειμουνιάτ’κου μαρούλι. (Π)
• Κάνεμι νύφ’ ακόμα μια φουρά κι ξιέρου να προυσκ’νήσου. (Π)
• Καστανιά, πάντα νια. (Φ)
• Κατά μάνα κατά κύρ’, κάμανι κι γιο Ζαφείρ’. (Φ)
• Κι ι λύκους απ’ τα μιτρημένα τρώει. (Π)
• Κουντά στα ξιρά, καίουντι κι τα χλουρά. (Π)
• Λόρθου του φιγγάρ’, δίπλα ι γεμιτζής. (Π)
• Λόρθου του φιγγάρ’, δίπλα ι καπιτάνιους. (Φ)
• Μ’κρός διάουλους, μιγάλα τσαρούχια. (Π)
• Μαναχός τ’ ούτι στουν παράδεισου δεν κάνει. (Φ)
• Μαύρην ράγα, μαύρην κάπα. (Π)
• Μη κ’τάζεις τα στραβά τ’, κοίτα τ’ μοίρα τ’ την ίσια. (Π)
• Μην τάξεις σ΄ άγιο κιρί κι στουν σαλόνε κ’λούρα. (Π)
• Μπήκι του νερό στ’ αυλάκι. (Φ)
• Να τρώει η μάνα  κι τ’ πιδιού να μη δίνει. (Φ)
• Νιο φιγγάρ’, νιο παλικάρ’. (Φ)
• Ξούρ’σι τ’ αυγό κι πάρι του μαλλί τ’. (Π)
• Ό,τ’ ξέρει ι νοικουκύρ’ς δεν του ξέρει ι κόσμους ούλους. (Π)
• Ό,τ’ ξέρει ι νοικουκύρ’ς δεν του ξέρει ι μουσαφίρ’ς. (Π)
• Όποιους φ’λάει τα ρούχα τ’, έχει τα μ’σά. (Π)
• Όπου γάμους κι χαρά, τρέχα Γιάνν’ αλίξουρι. (Φ)
• Όπχοιους δεν πινέψ’ του σπίτι τ’, θα πέσ’ να τουν πλακώσει. (Π)
• Όρσι γαμπρέ κουφέτα! (Φ)
• Ότ’ γράφ’ δεν ξεγράφ’. (Π)
• Όταν γηράσει ι άνθρωπους τουν γαβγίζ’νει τα σκ’λιά
• Όταν δίν΄ι Θιός τ’ αλεύρ’, παίρν’ ι διάουλους του σακί. (Π)
• Ου Μανόλης (ή ου κυρ-Γιάννης) μι τα λόια, φκιάνει ανώια κι κατώια. (Φ)
• Ούτ’ ισύ κιαρατάς ούτ’ ιγώ ρουφκιάνους. (Π)
• Ούτι στουν ήλιου ούτι στουν ίσκιου. (Φ)
• Πααίνει στραβά σαν τουν κάβ’ρα. (Φ)
• Παλιός γάιδαρους, κινούργια πιρπατ’σιά. (Π)
• Παντού χών’ς τ’ μύτ’ σ’. (Φ)
• Πας τιμπέλης κι φαγάς, χουρουφύλακας ή παπάς.(Π)
• Πέσι πίτα να σι φάου. (Φ)
• Πήγι για τ’ μαμή κι γύρ’σε στα βαφτίσια. (Π)
• Πίσου τόχει η αχλάδα του κουτσιάνι. (Π)
• Πίτα απ’ δε θα φας, τι σι μέλ’ κι αν καεί; (Φ)
• Πρώτα γλέπ’ς του γείτουνα κι ύστιρα τουν ήλιου. (Φ)
• Πχιες νιερό να έχεις του κιφάλι σ’ γιρό. (Π)
• Σα δε σι θέλ’ του χουριό, τι ζητάς τ’ παπά του σπίτ’; (Φ)
• Σαν σ’ αρέσ’ η τσόχα, πάρτην για σαμαρουσκούτ’. (Φ)
• Στ’ κ’φού την πόρτα , όσου θέλ’ς βρόντα. (Π)
• Στ’ κασιδιάρ’ του κιφάλι μαθαίν’ κουρέας (Π)
• Στου γάμους σ’ θα κουβαλώ νι(ε)ρό μι του κόσκ’νου. (Φ)
• Τάρα- μανέλα (Φ)
• Τ’ν αλ’πού δεν τ’ν χουρούσι η τρύπα τ’ς, καραμπάτσις μάζουνι.  (Φ)
• Τ’ς κουντής π’τ****ς τ’ς φταίει του μαλλί (Π)
• Τ’ς Κυριακής τ’ όνειρου, ως του μισ’μέρ’ δηλοί. (Π)
• Τ’φυκάει στου γάμου τ’ Καραγκιόζη! (Φ)
• Τα λένε τα κότσια τ’. (Φ)
• Τα στραβά τα καρβέλια η νύφ’ τα φκιάνει. (Π)
• Τέτχοιο μυαλό έφκιασες, τέτχοια σκούφκια φόρεσις. (Π)
• Τζάντζαλα μάντζαλα, κούφια καρύδια.(Π)
• Τιτάρτη κι Παρασκηυή τα νύχια σ’ να μην κόψεις, την Κυριακή να μη λουστείς, αν θέλεις να προυκόψεις. (Φ)
• Τώρα απ’ βρήκαμι παπά, ας θάψουμι πεντ’ έξι. (Π)
• Φασουλάδα τρουμιρή, κάθι βήμα κι πουρδή. (Φ)
• Φουτιά στα τόπια! (Φ)
• Φτάν’νε τα κουρόμπλα. (Φ)
• Χαΐρ’ δεν είδι!  ή  χαΐρ’ να μη δεις! (Φ)
• Χατήρ’ για τουν βασιλικό πίν’ κι η κ’ρούπα του νι(ε)ρό.
• Ψάχει ψύλλοι στ’ άχερα. (Π)