Του Λαζάρου

Μια εξαιρετική καταγραφή του εθίμου των κοριτσιών που λένε το Λάζαρο! 

" Ἐννέα ἡμέραι μένουσιν ἔτι μέχρι τῆς Κυριακῆς του Πάσχα, ἡ δ' ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ ἑορτάζει τὴν ἐκ νεκρῶν ἀνάστασιν τοῦ Λαζάρου. Ἡ ἡμέρα αὔτη συγκατελέχθη ὑπὸ τῶν προαποθανόντων καλογήρων μεταξὺ τῶν ἐπισήμων, καθ' ἂς παῖδες περιερχόμενοι ἀπὸ οἰκίας εἰς οἰκίαν, χαιρετωσι τους κατοίκους διὰ καταλλήλου ἄσματος.

Ἀλλ' ἐνῶ  κατὰ τὰς λοιπὰς τὰ ἄσματα ψάλλονται ὑπὸ παίδων ἀρρένων, τὸ Σάββατον τοῦ Λαζάρου μόνον κοράσια ψάλλουσιν. Εἶνε ἡ σειρὰ των.

Ἀπὸ πρωίας μικραὶ ὁμάδες κορασίων, μετὰ καλαθίων ἐν χερσίν, ἐν οἶς θέτουσι τὰ προσφερόμενα δῶρα, περιέρχονται σεμναὶ τὰς οἰκίας, ἴνα ψάλωσι τὸν Λάζαρον.

Τὰ κοράσια ταῦτα δὲν κρατούσιν εἰς χείρας ὅ,τι τὰ κοράσια τῆς Ἀττικῆς, ὁμοίωμα τουτέστι τοῦ Λαζάρου. Σημειωτέον προσέτι ὅτι τὰ δῶρα, ἄτινα δίδωνται τὴν ἥμεραν αὐτήν, συνίστανται ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον εἰς ὠὰ λευκά.

Ἐννοεῖται ὅτι ἐνοχλήσεις καὶ ὑπαινιγμοὶ ἐκ μέρους ζωηρῶν νέων καὶ γραιῶν δὲν λείπουσιν, ὅταν μάλιστα ἡ ἡλικία κορασίου τινὸς εἶνε ὀλίγον προκεχωρημένη. Ὅταν λ.χ. ἀποτελειώσωσι τὸ ἄσμα καὶ περιμένωσι τὸ δῶρον, τοῖς λέγουσιν : Αὐγὸ ἢ γαμπρὸ θέλετε; Αὖτα κοκκινίζουσι, χαμηλώνουσι τοὺς ὀφθαλμούς, καὶ τὰ πονηρά... ἀναγκάζονται νὰ ψευσθῶσι, λέγοντα: Αὐγό.

Εἶνε ὡραῖον νὰ βλέπη τὶς τὰς ὁμάδας ταύτας ἀδούσας ὁμοφώνως τὸ ἔτι ὡραιότερον ἄσμα των.

Καλὴ μέρα σας, καλὸ πουρνό σας,

Καλῶς ἤρθαμι στ’ ἀρχοντικό σας.

λέγουσιν ἐξ ἀρχῆς, καὶ ἀκούραστα τὰ ἀθῶα κοράσια, γελώντα ἐξ  ἀγνώστων αἰτίων, χαρωπά, ὡς ἡ  προσεγγίζουσα Πασχαλιά, καὶ ἀνθηρά, ὡς ὁ ἐπερχόμενος Μάϊος, ἑξακολουθοῦσι τὸ τρυφερὸν των ἄσμα :  

Κορασίδες μας σταυρὸ σταθεῖτε

νὰ τιμήσουμε καλὸν ἀφέντη

Χαῖρε ἀφέντη μου, χαῖρε καλέ μου. " [...]