Ο Αλέξανδρος Φιλαδελφεύς,υφηγητής της Αρχαιολόγίας εν τω Εθνικώ Πανεπιστημίω, έγραψε στο βιβλίο του ΑΚΤΙΝΕΣ ΕΚ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ - Εντυπώσεις ταξειδιώτου, τυπωθέν «Εν Αθήναις», Τυπογραφείο Νικ. Ιγγλέση, 1897 και τούτο το κείμενο που αναφέρεται στα χωριά μας. Απολαύστε το!
(Τονισμός και γλώσσα παραμένουν όπως στο πρωτότυπο).
---------------------------------------------------
Τὰ 24 μαργαριτάρια τοῦ Πηλίου. Τὸ ἀριστοκρατικὸν
βουνόν.
Τὰ 24 τοῦ Πηλίου εἶναι τὰ 24 μαργαριτάρια του. Ὁλόκληρον
ἀδαμαντοκόλλητον περιδέραιον ἐρριμένον ἐπὶ τῆς ράχεως ἑνὸς ὅρους. Εἰς ὀλίγιστα
μέρη τοῦ κόσμου θὰ ἀπαντήσητε τοιούτου ἐξόχου φυσικοῦ κάλλους τοποθεσίας ὡς τὰς
τῆς Πορταριᾶς, τῆς Ζαγορᾶς, τῆς Μακρυνίτσας, τοῦ Ἀνηλίου, τοῦ Κισσοῦ καὶ ἄλλων.
Ἀλλὰ δὲν εἶνε μόνον τὸ φυσικὸν κάλλος. Αἳ πολίχναι ἢ κωμοπόλεις αὖται –διότι
κάθε ἄλλο ἢ χωρία δύνανται νὰ ὀνομασθῶσιν κοινωνίαι τοιαύτης ἀναπτύξεως καὶ
πολιτισμοῦ – παρέχουσι παντοίας εὐγενεῖς καὶ ὑψηλᾶς ἀπολαύσεις, ὁ δὲ βίος ἐν αὐταῖς
εἶναι μᾶλλον καλλιτεχνικὸς καὶ πνευματικὸς ἢ ἀγροτικός.
Ἐκεῖ κατὰ τὰς νύκτας ἀπὸ καταφώτων αἰθουσῶν καὶ
πολυτελεστάτων μεγάρων θ’ ἀκούσητε μελωδίας ἐπὶ κλειδοκυμβάλου καὶ σονάτας τοῦ
Μέδελσον, ἐνῶ δ’ ἡ σελήνη κατωθεν θὰ σᾶς περιγράφη ἀμυδρῶς ὡς ἐν ὀπτασία τοῦ
πόντου τὰς πτυχᾶς καὶ τὸν δίκην γυμνοῦ ὡραίας γυναικὸς ἀφρώδη κόλπον τῶν Παγασῶν,
συγρόνως ἀπὸ παραθύρου θὰ συναρπάζη ὑμᾶς ἡ γλυκυτάτη φωνὴ εὐσταλοῦς νεάνιδος ἀδούσης
τὴν μαγευτικὴν καὶ ἁρμονικωτάτην λεμβωδίαν τῆς Γκράν-βία…
Οἱ συνοικισμοὶ οὗτοι προήχθησαν ἰδίως ἐπὶ
Τουρκοκρατίας, ὄτε φεύγοντες τὰς πεδιάδας καὶ τὰ’ ἀναπεπταμένα μέρη οἱ δυστυχεῖς
χριστιανοὶ ἐζήτουν ἄσυλον εἰς τὰς κορυφᾶς τῶν ὀρέων. Τὰ χωρία ταῦτα ἀποτελούσιν
τὴν Θεσσαλικὴν Μαγνησίαν (ἐπαρχίας Βόλου καὶ Ἁγιᾶς) ἀπὸ τῆς κοιλάδος τῶν Τεμπῶν
μέχρι τοῦ Αἰαντείου ἀκρωτηρίου ἐκτεινομένην. Οἱ Θετταλομάγνητες οἱ ἀπόγονοι τῶν
Κενταύρων καὶ Λαπιθῶν εἶνε ἀντάξιοί του προπάτορος αὐτῶν, τοῦ σοφωτάτου
Χείρωνος.
Υ. Γ.
Στα 1894 ο ιταλικός
μελοδραματικός θίασος «Γκονζάλες» επισκέφτηκε την Aθήνα πηγαίνοντας στην Aλεξάνδρεια
και έπαιξε ανάμεσα σε άλλα λυρικά έργα του ρεπερτορίου του και ένα άγνωστο στους
Aθηναίους, μέχρι εκείνη τη στιγμή έργο των Federico Chueca (1846-1908) και Joaquín Valverde (1846-1910),
την «La Gran Vía». H παράσταση ήταν
αποκάλυψη. Oι Aθηναίοι ξαφνιάστηκαν και για ένα διάστημα δεν ήταν βέβαιοι πώς
να χαρακτηρίσουν το περίεργο έργο που είδαν μπροστά τους της ελαφρής μουσικής
ευ- ρωπαϊκής σκηνής. Η «Γκραν
Bία» έδωσε έκφραση στην αίσθηση του καιρού τους, γι’ αυτό και το αναφέρει ο συγγραφέας.
(Πηγή: H γένεση της
αθηναϊκής επιθεώρησης. Το μουσικό θέατρο που κατέκτησε τους Aθηναίους- Θοδ.
Xαντζηπανταζής- H KAΘHMEPINH -ΕΠΤΑ ΗΜΕΡΕΣ- KYPIAKH 5-4-1998)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου