Κατά την ιδίαν πεδινήν οδόν μίαν ώραν προβαίνοντες (απὸ το Βόλο), ερχόμεθα εις τα Λεχώνια. Αυτά κείνται επί μιας με χωράφια, αμπέλους, κήπους νεραντζίων, κίτρων και άλλων διαφόρων οπωρίμων δέντρων φυτευμένης πεδιάδος...

(Νεωτάτη της Θεσσαλίας Χωρογραφία-Ιωάννης Αναστασίου Λεονάρδος, 1836)

Π Ρ Ο Σ Ο Χ Η ! Μπορείτε να αντιγράφετε κείμενα κ.ά. από το ιστολόγιο. Αυτό, ΔΕΝ αποκλείει αναφορά στην ΠΗΓΗ. - Φωτογραφίες άλλων να μην ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝΤΑΙ - Ιδιωτικά αρχεία να ΜΗΝ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝΤΑΙ.

Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2017

Των Τριών Ιεραρχών

Γιορτή των Τριών Ιεραρχών πάλι…
(ή πώς οι παλιοί συμπατριώτες τιμούσαν -κι εκτιμούσαν- αυτούς που γενικώς πρόσφεραν στην εκπαίδευση!)
Ένα κείμενο από τη ΘΕΣΣΑΛΙΑ της 4-2-1883, που αναφέρεται στην «τιμή» που έκαναν οι Δρακιώτες στον ευεργέτη-ιδρυτή του Σχολείου τους τα πρώτα χρόνια μετά την προσάρτηση της Θεσσαλομαγνησίας:

Χθες εορτήν των Τριών Ιεραρχών η κωμόπολις ημών Δράκια, επανελάμβανεν την ετησίαν αυτής μεγίστην κίνησιν και απετέλη εξαίσιον θέαμα, τελούσα λειτουργίαν και δοξολογίαν υπέρ του φιλτάτου αυτής τέκνου και ευεργέτου των σχολών μας κ. Ιωάννου Γεωργιάδη διαμένοντος εν Βλαχία.
Οι τρεις της χριστιανωσύνης Ιεράρχαι εν ταις καρδίαις ημών παρηκολουθούντο υπό του ευεργέτου τούτου συμπατριώτου μας.
Οι κώδωνες πασών των εκκλησιών αδιακόπως έκρουον τον αέρα και απετέλουν είδος μουσικής, οι δε πολίται ου μόνον οι ενταύθα ευρισκόμενοι, αλλά και οι εν τοις αγροίς, Αγριά και συνοικίαις, προσδραμόντες μετέβαινον αθρόοι και φαιδροί εις τον ιερόν ναόν του αγίου Αθανασίου. Αν και οι συναθροισθέντες υπερέβαινον τας δύο χιλιάδας ανδρών, γυναικών και παιδίων, τοιαύτη τάξις και συγκίνησις επεκράτει, ώστε ούτε ψιθυρισμός τις ηκούετο.
Μετά την θείαν λειτουργίαν εις ην πάντες οι ιερείς έλαβον μέρος  και καθ’ ην ηκούετο η ευχή «και υπέρ των ευεργετών των σχολών ημών, ιερών ιδρυμάτων της κωμοπόλεως ταύτης» οι ιερείς μεθ’ όλου του λαού εισήλθον εις την παρακείμενην δημοτικήν σχολήν και ετέλεσαν δοξολογίαν.
Οι μαθηταί περί τους διακοσίους περίπου κατά στίχους ταχθέντες και κρατούντες εις τας χείρας κλάδους ελαίας, δάφνας, μυρσίνας κτλ ηύχοντο εις τον Θεόν ψάλλοντες εναρμονίως και άδοντες υπέρ του κλεινού αυτών ευεργέτου Ιωάννου Γεωργιάδου, ότε δάκρυα χαράς και ευγνωμοσύνης έτρεχον εκ των οφθαλμών πάντων.
Μετά την δοξολογίαν ο λαός διεχύθη εις την αγοράν το όνομα του Γεωργιάδου εγκωμιάζον και πολλά παρά τοιούτου χρηστού τέκνου της Δρακίας, προσδοκών. Είθε η θεία πρόνοια να διατηρή και κρατύνη τους φιλανθρωπικούς και αγαθοεργούς του κ. Γεωργιάδου σκοπούς και κατατάξη αυτόν η μνήμη των ανθρώπων και η ιστορία μεταξύ των μεγάλων και αθανάτων τέκνων της Ηπείρου, προς αιωνίαν αυτού δόξαν και προς τιμήν της γεννησάσης αυτόν κωμοπόλεώς μας και εν γένει της όλης πατρίδος.
Δράκια 1 Φεβρουαρίου 1883

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου