«Το μικρό τρένο που μας πάει από το Βόλο στις Μηλιές του Πηλίου δεν έχει το όμοιό του. Θυμίζει τις ταχυδρομικές άμαξες του παλιού καιρού. Δεν έχει την άκαμπτη ακρίβεια κι ούτε και την αλαζονεία εκείνη των μεγάλων εξπρές, που ξεκινάνε και σταματούν σαν ανυπόμονα θυμοειδή άλογα. Δεν έχει καν το ύφος ότι εκτελεί συγκοινωνία. Θεωρείται πως βγήκε σε περίπατο για τη δική του ευχαρίστηση, Πηγαίνει αργά αργά, σα για να χαρεί περισσότερο τη φύση και τον ανοιξιάτικο ήλιο. Σταματάει κατά το κέφι του σα για να θαυμάσει μια ωραία Θέα. Και στους μικρούς σταθμούς όπου ξαποσταίνει απʼ το άσθμα του, δημιουργεί μιαν ατμόσφαιρα οικεία και εγκάρδια». Κώστας Ουράνης
Ο σταθμός του τρένου στα 1920
Ο σταθμός του τρένου σήμερα (ανακατασκευή)
-------------------------------------------------------------------------------
Τα Λεχώνια είναι γνωστά ...παντού!
Κάποτε κάποιος Πηλιορείτης ήταν στο Παρίσι και ήθελε να επιστρέψει. Πήγε στον εκεί σιδηροδρομικό σταθμό και ζήτησε ένα εισιτήριο για Ελλάδα. Τότε έγινε ο παρακάτω διάλογος:
-Πού πάτε ακριβώς στην Ελλάδα;
-Στα Λεχώνια!
-Πάνω ή Κάτω Λεχώνια;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου