Κατά την ιδίαν πεδινήν οδόν μίαν ώραν προβαίνοντες (απὸ το Βόλο), ερχόμεθα εις τα Λεχώνια. Αυτά κείνται επί μιας με χωράφια, αμπέλους, κήπους νεραντζίων, κίτρων και άλλων διαφόρων οπωρίμων δέντρων φυτευμένης πεδιάδος...

(Νεωτάτη της Θεσσαλίας Χωρογραφία-Ιωάννης Αναστασίου Λεονάρδος, 1836)

Π Ρ Ο Σ Ο Χ Η ! Μπορείτε να αντιγράφετε κείμενα κ.ά. από το ιστολόγιο. Αυτό, ΔΕΝ αποκλείει αναφορά στην ΠΗΓΗ. - Φωτογραφίες άλλων να μην ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝΤΑΙ - Ιδιωτικά αρχεία να ΜΗΝ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝΤΑΙ.

Τρίτη 6 Νοεμβρίου 2012

Μαρίκα Κοκοσλή

 Η Μαρίκα Κοκοσλή
 (Αρχείο Νίκου Μαστρογιάννη)
Η κ. Μαρίκα από το βιβλίο της Ελένης Τριάντου
"Ο Βόλος μέσα  από την ομίχλη του χρόνου"
Βόλος 1994
Η Μαρία (Μαρίκα) ήταν κόρη του Απόστολου Κοκοσλή, αδελφού του βουλευτή Νικολάου Κοκοσλή (ΕΔΩ) -της γνωστής οικογένειας των Κοκοσλήδων (ΕΔΩ) και της μηλιώτισσας Ασπασίας Φιλιππίδου,.
Γεννήθηκε το 1882 και πέθανε το 1968.
Η Μαρίκα ήταν 5-6 χρόνια μεγαλύτερη από την αδελφή της Υπατία, σύζυγο του δικηγόρου Γεωργίου Λιβανού.
Η Υπατία  Κοκοσλή-Λιβανού (αρχείο ΔΗΚΙ)
Ήταν παντρεμένη δύο φορές σε νεαρή ηλικία. Πρώτος γάμος ήταν με τον Ανάργυρο (Αργύρη) Χατζηαργύρη. 
Δεύτερος γάμος -για λίγο, με τον κωνσταντινοπολίτικης καταγωγής Νικόλαο Ζαχ. Ζαχάρωφ (1858-1928), ταμία των Θεσσαλικών Σιδηροδρόμων. Ήταν άτεκνη.
Έμεινε στον οικογενειακό πύργο στα Άνω Λεχώνια και ήταν μια πραγματική κυρία, που παρόλο αστή, ήταν κοντά στους απλούς χωρικούς. Αυτή ήταν η ψυχή της δημιουργίας του ΣΠΟΛΚ (ΕΔΩ).
Οι παλιοί Λεχωνίτες τη θυμούνται με τα καπέλα της και το μπαστουνάκι της, να βολτάρει στα Λεχώνια...
 (Αρχείο Νίκου Μαστρογιάννη)
 (Αρχείο Νίκου Μαστρογιάννη)
Η κ. Μαρίκα -από το δελτίο ταυτότητάς της
 (Αρχείο Νίκου Μαστρογιάννη)
Λένε αρκετές ιστορίες για αυτήν:
α) Όταν οι Ιταλοί βομβάρδιζαν το Βόλο και τα περίχωρα, η κυρία Μαρίκα με την αδελφή της Υπατία, πέρναγαν τα βράδια τους στρωματσάδα στο σπίτι του γιατρού Καραγιαννόπουλου, φοβούμενες μήπως ριχτούν μπόμπες στον πύργο τους που ξεχώριζε από μακριά, ενώ το σπίτι του Καραγιαννόπουλου είναι καλυμμένο, αφού βρίσκεται πίσω από το λόφο Νεβεστίκι.
β) Όταν οι επιστάτες των κτημάτων της ζόριζαν και μάλωναν τους εργάτες, αυτή από τα μπαλκόνια του πύργου που επόπτευε, τους παρατηρούσε λέγοντάς τους να είναι πιο ανεκτικοί στις απαιτήσεις τους.
γ) Στα Λεχώνια όταν κάποια γυναίκα δεν έχει όρεξη για τις δουλειές  του σπιτιού και τις αναβάλλει, ως σήμερα λέγεται η φράση:
«Τι περιμένεις να έρθ’ η κυρα-Μαρίκα να φκιάσει τ’ς δ’λειές; »
Αντίγραφο από το βιβλίο της Ελένης Τριάντου 
"Ο Βόλος μέσα  από την ομίχλη του χρόνου". 
Βόλος 1994, σελίδα 286

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου