Κατά την ιδίαν πεδινήν οδόν μίαν ώραν προβαίνοντες (απὸ το Βόλο), ερχόμεθα εις τα Λεχώνια. Αυτά κείνται επί μιας με χωράφια, αμπέλους, κήπους νεραντζίων, κίτρων και άλλων διαφόρων οπωρίμων δέντρων φυτευμένης πεδιάδος...

(Νεωτάτη της Θεσσαλίας Χωρογραφία-Ιωάννης Αναστασίου Λεονάρδος, 1836)

Π Ρ Ο Σ Ο Χ Η ! Μπορείτε να αντιγράφετε κείμενα κ.ά. από το ιστολόγιο. Αυτό, ΔΕΝ αποκλείει αναφορά στην ΠΗΓΗ. - Φωτογραφίες άλλων να μην ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝΤΑΙ - Ιδιωτικά αρχεία να ΜΗΝ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝΤΑΙ.

Σάββατο 7 Δεκεμβρίου 2013

Ζήσης Χ΄΄κιτηλής

Ζήσης  Δ. Χατζη-Κιτηλής
Γεννήθηκε στα 1825 στον Αϊ-Γιώργη -Νηλείας. Γόνος της γνωστής μεγάλης οικογένειας Κιτηλή, που και σήμερα υπάρχει στα χωριά Αϊ-Γίωργη, Γατζέα, Αϊ-Βλάση και Λεχώνια. [Το πρόθεμα Χατζή(ς)* το πήρε κάποιος της οικογένειας, επειδή βαπτίστηκε στον Ιορδάνη]
Μια πολυσχιδής  προσωπικότητα που έδρασε στον τόπο μας κι άφησε τη σφραγίδα του ως γιατρός, επαναστάτης αγωνιστής, δήμαρχος, βουλευτής κ.ά. 
Ήταν έγγαμος και παιδιά του ήταν ο Δημήτριος, ο Ιωάννης και η Μελπομένη -σύζυγος του επίσης γιατρού και βουλευτή Δ. Κουτσουμπλή. 
Ο Χ΄΄κιτηλής έμενε στον Αϊ-Γίωργη, αλλά είχε μια μεγάλη αγροικία στον Κάτω Στρόφιλο (Καμπανά) του Καραμπασιού και κοντά στον πλάτανο, που ήταν γνωστή κι ως «κτήμα του Μαρίνου» (Βενιέρη), βενετσιάνου φεουδάρχη.
Αρχικά εργάζεται ως γιατρός στην περιοχή μας κι έπειτα τον συναντάμε ως «αζά» (=Νομαρχιακό σύμβουλο επί τουρκοκρατίας). Μετά  συμμετέχει στις δύο πηλιορείτικες επαναστάσεις. 
Στα 1854, το όνομά του είναι πρώτο -μετά του ιερέα- στην προκήρυξη των Αϊγιωργιτών «υποφαινομένων προκρίτων» της 25ης Απριλίου 1854, «Προς άπαντας τους κατοίκους των χωρίων της Θετταλομαγνησίας», για ξεσηκωμό!
Στην επόμενη εξέγερση του 1878, τον βρίσκουμε πάλι μπροστάρη να παίρνει μέρος στην Προσωρινή Επαναστατική Κυβέρνηση.
Μετά την ενσωμάτωση και απελευθέρωση του 1881, μπαίνει στην πολιτική με υποψηφιότητες για βουλευτής, όπου και δεν εκλέγεται. Παρακάτω απόσπασμα από την επιστολή του στους Πηλιορείτες:
 Εκλέγεται όμως δήμαρχος και γίνεται ο πρώτος  του νεοσύστατου τότε Δήμου Νηλείας (ΕΔΩ) , που περιλαμβάνει τα χωριά ΑΪ-Γιώργη, Καραμπάσι (έδρα), Άνω και Κάτω Λεχώνια με τους οικισμούς τους (Γατζέα, Στρόφιλο,Παλιόκαστρο, Μαλάκι, Πλατανίδια), κερδίζοντας τον αντίπαλό του Νικόλαο Κύρου. Ήταν οπαδός του «Φιλελευθερισμού» – με αντίπαλο το κόμμα του «Νοικοκυρισμού»- και φίλος του Γεωργίου Καρτάλη.
Ο Χατζη-Κιτηλής ήταν επιτυχημένος δήμαρχος -ως εξαιρετικός διαχειριστής των τοπικών συμφερόντων- και "παντοδύναμος:
Στις 26 Δεκεμβρίου του 1882, μαζί με τους γιους του κι άλλους Αϊγιωργίτες μάλωσε με τον επίσης αϊγιωργίτη ηγούμενο των Ταξιαρχών Γαβριήλ Ιωάσαφ και την παρέα του, στο μετόχι της μονής στην περιοχή Μαράθη της Άνω Γατζέας. Ο λόγος τότε, ήταν η μη τήρηση των όρων του συμβολαίου ενοικίασης των κοινοτικών κτημάτων στη Μονή και η προσπάθεια του δημάρχου να υποστηρίξει τα συμφέροντα του δήμου και ειδικά τα έσοδα των Σχολείων, που προέρχονταν από τα ενοίκια:
ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ, Βόλος Ιανουάριος 1882
Οι πολιτικοί αντίπαλοί του, κατάφεραν τότε να επηρεάσουν τη δικαιοσύνη και να τον καταδικάσουν! Βέβαια, ο γιατρός Χ΄΄κιτηλής φρόντιζε πάντα για το καλό του τόπου, γι’ αυτό κι οι συμπατριώτες τον επιβράβευαν με εκλογικές νίκες. Οι κόντρες με το λεχωνίτη βουλευτή Νικ. Κοκοσλή, ήταν συνεχείς και για διάφορα θέματα. Πάντα ήταν κερδισμένες απ' το  Χ΄΄κιτηλή!
Η εφημερίδα ΘΕΣΣΑΛΙΑ ήταν υποστηρικτής του, αφού ανήκε στους αγιολαυρεντίτες Αφους Σακαλλαρίδη. Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ήταν αντίθετη και υποστήριζε τον Κοκοσλή.
ΘΕΣΣΑΛΙΑ 4-6-1883
Στις βουλευτικές εκλογές του 1885 βάζει υποψηφιότητα και εκλέγεται για μια διετία. παρακάτω όλο το χρονικό από το βολιώτικο τύπο:
Ο γιατρός Χ΄΄κιτηλής, μετά από κάταγμα, πεθαίνει στις 30-10-1894 σε ηλικία 75 ετών.
Τίμησε την πατρίδα και τον τόπο μας, απ' όποιο μετερίζι κι αν αγωνίστηκε: Της μάχης, της προσφοράς στο συνάνθρωπο, της τότε αυτοδιοίκησης. Κι η Ελλάδα τον τίμησε με τον "Αργυρούν Σταυρόν"!

*Το πρόθεμα Χατζή(ς) είναι αραβικής προέλευσης (hajj=προσκύνημα ή ταξίδι σε ιερό τόπο) και αναφέρεται στην προσκύνηση στη Μέκκα των μουσουλμάνων, που ήταν κι είναι σκοπός ζωής των πιστών η μία τουλάχιστον επίσκεψη. Το ίδιο δινόταν και στους χριστιανούς, δηλ. σε κάποιον που πήγε προσκυνητής στους Αγίους Τόπους και βαπτίστηκε στον Ιορδάνη.

Πηγές:
1. Εφημερίδες
2.  «Από το λειμώνα της παράδοσης-Πηλιορείτικα Β΄»- Βαγ. Σκουβαρά -Αστήρ 1983
3. «Η Μονή των ταξιαρχών στον Άη-Γιώργη Νηλείας» -Κ. Λιάπη-Εταιρεία Θεσσαλικών Ερευνών τομ. ΣΤ΄- 1983, σελ. 336
4. «Ο μεγάλος Αϊ-Γιώργης του Πηλίου»- Κώστας Λιάπης- Βόλος 1994
5. Περιοδικό ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ, Ζωσιμά Εσφιγμενίτη, Βόλος 1901

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου