Φρούτα Λεχωνίων (2)

Η παραγωγή φρούτων (*) ήταν ανέκαθεν μια υπόθεση που απασχολούσε εκτός απ’ τους άμεσα εμπλεκόμενους λεχωνίτες αγρότες-παραγωγούς, ντόπιους μεσίτες, εμπόρους και τα τότε μέσα ενημέρωσης που ήταν μόνον… οι εφημερίδες.Έτσι οποιαδήποτε είδηση σχετική με τα φρούτα, αλλά και τις ελιές, που ήταν οι μοναδικές πηγές βιοπορισμού του τόπου, ήταν στην πρώτη σελίδα. 

Βλέπουμε λοιπόν, την είδηση για την προσδοκώμενη παραγωγή -άρα και τα έσοδα- τις επισημάνσεις για τη διακίνηση και βασικά τις δυσκολίες διάθεσης και πώλησης.

Η παρακάτω δημοσίευση του 1927, είναι σχετική με τις εμπορικές συναλλαγές (εξαγωγές φρούτων) με την Αίγυπτο, μέσω του λιμανιού του Βόλου, αλλά και του λεχωνίτικου Συνεταιρισμού ΣΠΟΛΚ (ΕΔΩ)  μέσω της Πλατανιδιώτικης σκάλας:

Ειδικά, αυτή η τελευταία δημοσίευση είναι μια διαχρονική «πονεμένη ιστορία». Μια «ιστορία» του αγώνα και της αγωνίας του αγρότη-παραγωγού, γραμμένη από τον λεχωνίτη ανταποκριτή Μήτσο Παχιό, που δηλώνει και παραγωγός: 

(*) Πρέπει να ληφθεί υπόψη πως πανελλαδικά, η παραγωγή φρούτων εκείνα τα χρόνια ήταν μικρή και το Πήλιο με τα Λεχώνια κυρίως, ήταν η πρώτη περιοχή στην Ελλάδα γνωστή από την παραγωγή σε ποσότητα, ποιότητα, πρωιμότητα, εμπορευσιμότητα. 
Σήμερα παντού υπάρχουν οπωρώνες με μεγάλη παραγωγή και γίνονται κι εισαγωγές... Τα λίγα πια, λεχωνίτικα φρούτα παραμένουν απαράμιλλα σε γεύση και ποιότητα!