Κατά την ιδίαν πεδινήν οδόν μίαν ώραν προβαίνοντες (απὸ το Βόλο), ερχόμεθα εις τα Λεχώνια. Αυτά κείνται επί μιας με χωράφια, αμπέλους, κήπους νεραντζίων, κίτρων και άλλων διαφόρων οπωρίμων δέντρων φυτευμένης πεδιάδος...

(Νεωτάτη της Θεσσαλίας Χωρογραφία-Ιωάννης Αναστασίου Λεονάρδος, 1836)

Π Ρ Ο Σ Ο Χ Η ! Μπορείτε να αντιγράφετε κείμενα κ.ά. από το ιστολόγιο. Αυτό, ΔΕΝ αποκλείει αναφορά στην ΠΗΓΗ. - Φωτογραφίες άλλων να μην ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝΤΑΙ - Ιδιωτικά αρχεία να ΜΗΝ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝΤΑΙ.

Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2011

Η "Εφημερίς των Κυριών" στο σχολείο των Άνω Λεχωνίων

Έκδοση Ιουλίου 1895, Τεύχος 407 -"Εφημερίς των Κυριών" - Σελ. 5

Ο δημοδιδάσκαλος Γεώργιος Δημόπουλος που αναφέρεται ήταν από το Καραμπάσι (σημερινό Άγιο Βλάση). Είχε τελειώσει το Σχολαρχείο. 
Παντρεύτηκε την Ειρήνη Δημ. Γανωτή και έκανε δύο αγόρια. Τον πρώτο Νικόλαο που στρατιώτης σκοτώθηκε στη Μ. Ασία. Ο δεύτερος γιος του ήταν ο γνωστός Δημήτριος Δημόπουλος κτηματίας, που επίσης είχε φοιτήσει στο Σχολαρχείο του Αγίου Γεωργίου. 
Ο εγγονός του δασκάλου Γεωργ. Δημόπουλος, κτηματίας κι' αυτός, είχε τελειώσει το Γυμνάσιο στο Βόλο.
Στα χρόνια της τουρκοκρατίας οι Αφοί Κοκοσλή εκτός από μεγαλέμποροι και εργοστασιάρχες ήταν και ενοικιαστές των φόρων του κράτους. Το οθωμανικό κράτος, αλλά και μετά το ελληνικό, ανέθετε κάθε χρόνο με δημοπρασία την ενοικίαση (είσπραξη) των διάφορων φόρων σε ιδιώτες. Έτσι στο Βόλο και στο Πήλιο ενοικιαστές πρώτα ήταν Εβραίοι από τη Θεσσαλονίκη. Μετά ανέλαβαν πολλοί ντόπιοι, που πλούτισαν.
 Ο  Γεώρ. Δημόπουλος ήταν υπάλληλος των Κοκοσλήδων, εισπράττοντας τους φόρους στην περιοχή. Ύστερα άσκησε το λειτούργημα του δημοδιδασκάλου μόνον στα Λεχώνια και έπαιρνε το μισθό του από την οικογένεια Κοκοσλή.(Είναι γνωστό πως τότε οι δάσκαλοι χρηματοδοτούνταν από τους δημότες-γονείς των μαθητών του σχολειού που δίδασκαν ή από άλλους πλούσιους χρηματοδότες). 
Το σχολείο -μάλλον- ήταν το παλιό κτίριο απέναντι από το αρχοντικό Κοντού που τότε δεν ήταν χτισμένο. Μέσα από το κτήμα  (πρώην Πατάκη) που ήταν και πεθερός του Γεωργ. Καρτάλη και του Νικ. Κοντού, τότε υπήρχε μόνον ο πύργος (σήμερα Ολύμπιου). Απ' εκεί πέρασε η Καλ. Παρρέν και πήγε και στο σχολείο.
Μετά τη διδασκαλία πέρασε στις τάξεις των κληρικών, αφού έγινε ιερέας στο χωριό του τον Άγιο Βλάση, ως την Κατοχή. Πέθανε στις 21-1-1942 σε ηλικία 83 ετών, από χρόνια μυοκαρδίτιδα. 
Ήταν από τους άριστους εκπαιδευτικούς της εποχής με πολλούς επαίνους από τους επιθεωρητές των χρόνων εκείνων για την απλότητά του, τον τρόπο διδασκαλίας και τη μεταδοτικότητα.
Ως ιερέας ήταν γνωστός με το όνομα παπα-Δημάκος.
Ο Καραμπασιώτης παπα-Γιώργης Δημόπουλος.
(Φωτογραφία αρχείου του δισέγγονού του Δημήτρη Δημόπουλου)
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου